Hagedoorn komt bijna uitsluitend voor op het noordelijk halfrond van de aarde. Het zijn vele honderden geslachten groeien in de gematigde klimaten van Europa, Azië en Noord-Amerika.
Voorkomen en teelt van meidoorn
In sommige Duitstalige regio's hagedoorn wordt ook wel mehldorn of meelbesboom genoemd. In Duitsland zijn er slechts drie soorten hagedoorn zijn bekend. De meidoorn groeit als een struik of boom die wel 12 meter hoog kan worden. De bloemen zijn wit tot diep roze en de groei is knoestig. Het hout van de meidoorn is buitengewoon hard, wat ook tot uiting komt in de botanische naam “Crataegus“, Omdat dit Latijnse woord“ moeilijk ”betekent. In sommige Duitstalige streken wordt de meidoorn ook wel mehldorn of meelbes genoemd. De felrode vruchten van de meidoorn hebben een bloemachtige smaak en worden ook wel bloembessen genoemd. De meidoorn kan honderden jaren oud worden.
Toepassing en gebruik
Talrijke legendes verstrengelen zich rond de meidoorn. Bij de Vikingen en Kelten zou hij zelfs magische krachten hebben en als iemand bezig was met een slaapspreuk, dan werd de meidoorn, in het Noords ook wel slaapdoorn genoemd, verdacht als de trigger erachter. Zelfs de doornen waaraan Doornroosje zich prikte en vervolgens in een honderdjarige slaap viel, zouden afkomstig zijn van een meidoornstruik. In feite heeft de meidoorn veel genezende krachten, die al vroeg door verschillende volkeren werden herkend. In oude kruidenboeken werd al melding gemaakt van de geneeskrachtige werking van deze plant bij ziekten van de hart-, zenuwen en circulatie Sinds het New York Medical Journal in 1896 rapporteerde over zijn bevindingen met betrekking tot het positieve effect van meidoorn extracten on angina pectoris, werden ze steeds meer gebruikt voor de behandeling van dergelijke ziekten. Al snel werd meidoorn ook wel de “valeriaan van de hart- Wetenschappelijke studies hebben nu aangetoond dat de ingrediënten van de meidoorn een bloed circulatie-bevorderend en vasculatuurbeïnvloedend effect. Zelfs het federale kantoor voor Drugs verklaarde dat het extract van de plantcomponenten van de meidoorn een positief effect heeft op de excitatiegeleiding en contractie van de hart- De vaatweerstand wordt verlaagd en de bloed doorstroming naar de hartspier wordt bevorderd. Het hart wordt versterkt, de stimulusdrempel wordt verhoogd en hartritmestoornissen worden verzacht. Verantwoordelijk voor al deze volksgezondheid-bevorderende effecten van meidoorn worden voornamelijk de ingrediënten genoemd oligomere proanthocyanidinen, bovendien flavonen en rutine. Van de voormalige stoffen is bekend dat ze het hart zachtjes versterken en verbeteren zuurstof levering. Omdat het effect van meidoorn altijd wat vertraagd is, is het voor veel mensen draaglijker dan voor anderen drugs.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie
Traditioneel worden de vruchten en bloemdragende takken van meidoorn gebruikt om medicijnen te maken. Al in de klassieke Chinese geneeskunde en verschillende Indiaanse stammen in Noord-Amerika, staat meidoorn bekend als een medicinale plant. De toepassingen zijn onder meer jicht, diarree en nervositeit. Het kan worden gebruikt als thee, als badadditief, als tinctuur of zelfs als kompres. Het heeft een kalmerend effect en wordt in de natuurgeneeskunde gebruikt bij de behandeling van ouderdomshart, hoge bloeddruk, hartritmestoornissen en circulatiestoornissen Moderne farmaceutische meidoornproducten zijn in Duitsland goedgekeurd voor de behandeling van milde hartfalen. Homeopathische middelen van meidoorn zijn ook bekend. Vooral het oudere hart kan niet meer zo sterk samentrekken als zou moeten. Dus de bloed circulatie en de bloedsomloop van het hele lichaam is verstoord. Meidoorn ondersteunt het hart zachtjes bij zijn taak en herstelt zo het hele lichaam. Het is ook bewezen dat meidoorn de spanning hormoon noradrenaline weg van het hart, waardoor het wordt gespaard en beschermd. Spanning-gerelateerde hartklachten, zoals hartkloppingenhartkloppingen of zelfs hartkloppingen worden verlicht en bestreden met behulp van meidoornpreparaten. de meidoorn is lange tijd een integraal onderdeel geweest van de moderne geneeskunde en kan meestal veilig worden gebruikt, zelfs gedurende een lange periode, omdat slechts uiterst zeldzame bijwerkingen, zoals zoals huiduitslag of gastro-intestinale stoornissen, zijn gemeld bij sommige speciaal daarvoor bestemde personen.
