Het vakgebied van logopedie is gespecialiseerd in de behandeling van stoornissen van spraakcommunicatie bij spraak en begrip, evenals slikstoornissen. Binnen dit kader zorgen logopedisten voor het voorkomen, behandelen, oefenen en ontwikkelen van primaire orale functies (zuigen, slikken en kauwen) in de wisselwerking tussen oor, stem, spraak en begrip.
Wat is logopedie?
Het vakgebied van logopedie is gespecialiseerd in de behandeling van stoornissen van spraakcommunicatie bij spraak en begrip, evenals slikstoornissen. Logopedie (van het Griekse logo / spraak en paideia / onderwijs) richt zich op receptieve taal, het vermogen om gesproken woorden te ontvangen en te begrijpen, en expressieve taal, het vermogen om woorden te gebruiken om zich uit te drukken. Evenzo spraak therapie behandelt de mechanica van het vormen van woorden, zoals articulatie, toonhoogte of volume Volwassenen zullen spraak zoeken therapie na a beroerte of een traumatisch ongeval dat beweert dat ze in staat zijn zich uit te drukken door middel van taal. Bij het behandelen van kinderen, spraak therapie is in het algemeen meer gericht op het compenseren van taalproblemen of vertragingen in de ontwikkeling. De functiebeschrijving van een specialist in logopedie-pathologie omvat daarom veel oefeningen om de tong en lippen. Ontwikkelingsgames voor het vinden van woorden of het begrijpen van woorden kunnen worden gebruikt om taalvaardigheid te stimuleren tot het punt dat er een gesprek mogelijk is.
Behandelingen en therapieën
De specialiteit van de logopedie is voornamelijk bedoeld voor personen van wie de slik-, cognitief-linguïstische of taalvaardigheid is aangetast of belemmerd door een neurologische gebeurtenis, ziekte, verzwakking of mogelijk verband houdt met een onderliggende ernstige medische aandoening. voorwaarde Dit omvat personen met:
- Moeilijkheden met articulatie (bijv. stotteren, lispelen).
- Stemproblemen, zoals een ongepast volume of een schorre stem, bijvoorbeeld als gevolg van stemmisbruik of gerelateerd aan kanker
- Cognitief-communicatieve stoornissen in de spraakstroom als gevolg van een verminderd concentratievermogen, geheugen of het vermogen om abstract te denken en problemen op te lossen als gevolg van een beroerte, hersenletsel of onderliggende ziekteprocessen
- Afasie of bewegingsstoornissen
- Orofaryngeale zwakte
Het behandelspectrum van logopedie biedt een breed scala aan diensten, voornamelijk op individuele basis, maar ook als ondersteuningsgezinnen of groepen. In de regel een individueel behandelplan, afgestemd op de behoeften van de individuele patiënt. Tegelijkertijd hebben behandelingsbenaderingen een educatief karakter om de patiënt in staat te stellen volledig deel te nemen aan spraakcommunicatie door middel van gemeenschapsonderwijs. Patiënten met gespleten lip en gehemelte of patiënten in een persisterende vegetatieve toestand (tracheale canule management) worden ook verzorgd in het kader van logopedie. Het behandelingsgebied van logopedie strekt zich evenzeer uit tot patiënten die lijden aan verwondingen als gevolg van geboorte- of voedingscomplicaties, genetische aandoeningen die spraak en taal negatief beïnvloeden, ADHD, autisme, gehoorverlies, Alzheimer ziekte, dementieof multiple sclerose.
Diagnose- en onderzoeksmethoden
Bij logopedie worden fysieke onderzoeken, technische instrumenten en gestandaardiseerde cognitief-linguïstische taaltests gebruikt om spraakvloeiendheid, taal, cognitie en slikken te diagnosticeren en te beoordelen, naast niet-formele beoordelingen op basis van ervaring. Formele gestandaardiseerde tests worden gebruikt in logopedie om vaardigheden te meten ten opzichte van leeftijdsgenoten (taalscreeningsprocedures) of de effecten daarvan hersenen schade, bijvoorbeeld als gevolg van een beroerte In de zogenaamde Akense Afasietest (AAT) worden taalniveaus voornamelijk beoordeeld op gedrag tijdens spontane spraak en worden aangevuld met tests op het opnieuw spreken, lezen en schrijven of op taalbegrip. Andere testprocedures zijn de Heidelberg Language Development Test, de Psycholinguïstische Ontwikkelingstest, tests voor grammaticabegrip of verschillende intelligentietests.Als er geen bevindingen beschikbaar zijn uit eerdere onderzoeken door geschikte specialisten, omvat de diagnostische procedure voor logopedie een gehooronderzoek en, in moeilijkere gevallen, een foniatrisch-pediatrisch onderzoek. Instrumentele tests, zoals het gebruik van een nasometer, controleren op fysiologische of anatomische beperkingen. Hier brengt logopedie onderzoeksprocedures zoals beeldvormende slikdiagnostiek via Röntgenstraal onderzoeken tot een fiberendoscopische analyse van het slikproces. Moderne technologie maakt nauwkeurige diagnostische onderzoeken mogelijk, waaronder procedures als profilering van het stembereik, spraakveldmeting of signaalanalyse. De Göttingen Heesheid Het diagram kan worden gebruikt om het vocale geluid nauwkeurig te bepalen. Motorische tests bij logopediecheck sterkte, coördinatie, bewegingsbereik, symmetrie en snelheid van de schedel zenuwen In het geval van complexe stoornissen van spraakontwikkeling of het Landau-Kleffner-syndroom maakt logopedie gebruik van een slaap-EEG.
