Introductie
Sinds weefselvocht knooppuntkankers verlopen meestal zonder specifieke symptomen, de diagnose wordt meestal alleen gesteld als de patiënt opgezwollen merkt lymfeklieren. Er zijn dan verschillende mogelijkheden om het vermoeden te bevestigen. In aanvulling op fysiek onderzoek, deze omvatten bloed tests en beeldvormende procedures zoals ultrageluid, CT of MRI. Om de diagnose definitief te bevestigen, moet altijd een weefselmonster worden genomen van de getroffene weefselvocht knooppunt.
Diagnostische maatregelen
Er zijn verschillende mogelijkheden voor de diagnose van weefselvocht klier kanker. Eerst en vooral moet er een gedetailleerd patiëntenonderzoek zijn, dat antwoorden geeft over het begin en de duur en over het soort symptomen. Dit wordt gevolgd door de fysiek onderzoek, dat bestaat uit inspectie en palpatie van lymfeklierstations.
De fysiek onderzoek wordt meestal gevolgd door een bloed test, die meestal opvalt in de lymfeklier kanker. Dit kan leiden tot een toename van ontstekingscellen in de bloed, waaronder de CRP en ook de witte bloedcellen (leukocyten). Bovendien wordt de zogenaamde bloedbezinkingssnelheid aanzienlijk verhoogd.
Al deze afwijkingen zijn geen bewijs van lymfeklier kanker, maar ze duiden wel op een ziekte die nader onderzocht moet worden. Zowel bij zeer opvallende waarden als bij onopvallende bloedwaarden met duidelijke, pijnloze lymfeklierzwelling dient nader onderzoek te worden uitgevoerd. Beeldvormingsprocedures omvatten die onderzoeken die een beeld van de binnenkant van het lichaam kunnen produceren, bijv Röntgenstraal, ultrageluid, CT, MRI en enkele anderen.
Indien abnormaal lymfeklieren al gezien zijn tijdens het lichamelijk onderzoek, een ultrageluid kunnen ook van deze knooppunten worden gemaakt. Dit onderzoek is niet pijnlijk en wordt niet in verband gebracht met straling, daarom wordt het vaak gebruikt om verdacht beter te beoordelen lymfeklieren. Als de bevindingen onduidelijk zijn, kan achteraf een MRI- of CT-onderzoek worden uitgevoerd, wat mogelijk verder vergrote lymfeklieren kan onthullen.
Alle bevindingen van bloedonderzoek, echografie-CT of MRI worden verzameld en aan het einde geëvalueerd. Als lymfeklierkanker is al gediagnosticeerd, een CT-onderzoek van de borst en buik wordt uitgevoerd om te zoeken naar verder vergrote lymfeklieren, die een metastase van de lymfeklierkanker kunnen vertegenwoordigen. Deze maatregel wordt stadiëring genoemd, dwz de uitzaaiing van de kanker wordt bepaald.
Lymfeklierbiopsieën, dwz een weefselmonster genomen uit de vermoedelijke lymfeklier, bevestig vervolgens de diagnose van lymfeklierkanker en maken het mogelijk onderscheid te maken tussen de verschillende typen. Dit is erg belangrijk omdat sommige infecties ook permanent gezwollen, pijnloze lymfeklieren kunnen veroorzaken (bijv tuberculose, syphilis, enz.), in welk geval geen behandeling van kanker nodig zou zijn.
Bovendien weefselonderzoek onder de microscoop (histologie) kan het exacte type bepalen lymfeklierkanker en dus een meer geschikte therapie starten. De verschillende soorten worden ook in verband gebracht met verschillende kansen op genezing. Hier vindt u meer informatie: Lymfeklierkanker Kansen op herstel Vervolgens wordt een volgende stadiëring uitgevoerd om te laten zien welke delen van het lichaam zijn aangetast. Daarna moet een geschikte behandeling worden gepland en onmiddellijk worden gestart.
