Lichaamshaar: functie, taken, rol en ziekten

Uitsluitend onder de voeten en op de handpalmen hebben mensen het niet: het lichaam haar​ Ongeveer 5 miljoen haren zijn verdeeld over het lichaam van de mens en werken nog steeds een beetje als de vacht, die de dieren en mensen beschermde tegen omgevingsinvloeden. In de loop van de evolutie en het leven van elk individu, lichaam haar veranderingen.

Wat is lichaamshaar?

Ongeveer 5 miljoen haren zijn verdeeld over het lichaam van de mens, alleen onder de voeten en op de handpalmen heeft de mens geen lichaam haar​ Al in de kindertijd is het hele lichaam (behalve de handpalmen en de binnenkant van de voeten) bedekt met een kleurloos, fijn donsachtig haar. Tussen het 8e en 14e levensjaar beginnen de haren op het lichaam en in het genitale gebied sterker te worden. In de loop van het leven worden ze stap voor stap intenser. In het genitale gebied, de haren groeien eerste. Ze vormen zich op de vleien, op de binnenkant van de dijen, rond de penis en op het scrotum. De dikte van het haar is aanleg en verschilt van persoon tot persoon. De baard begint groeien tussen de leeftijd van 15 en 19. Normaal gesproken is het haar op de borst begint aan het einde van de puberteit, rond de leeftijd van 17 jaar. Het kan echter ook op latere leeftijd beginnen (tussen ongeveer 20 en 30 jaar). Niet alle mannen krijgen borsthaar of intense baardgroei en niet alle vrouwen krijgen geen borsthaar of baardgroei. Nogmaals, genen spelen een cruciale rol.

Functie en taak

Lichaamshaar omvat al het haar op het lichaam. Androgene haargroei wordt beïnvloed door androgeensecretie. Behalve voor hoofd haar en baardhaar, de groeicyclus van lichaamshaar is beperkt tot een paar maanden en is dus veel korter dan dat van hoofd haar. Terminal of volwassene lichaamshaar begint zich te ontwikkelen in de puberteit en is pas aanwezig als het wordt verhoogd androgenen worden afgescheiden. Mannen en vrouwen hebben meestal verschillende niveaus van androgeensecretie, waardoor de terminale lichaamsbeharing tussen mannen en vrouwen verschilt. Lichaamshaar is dus een secundair geslachtskenmerk. Lichaamshaar beschermt mensen tegen UV straling, parasieten evenals pathogenen​ De terminale beharing ondersteunt ook de temperatuurregeling. Onder zweetklierrijke plekken op het lichaam, zoals de oksels, vergroot het haar de oppervlakte, waardoor zweet gemakkelijk kan worden afgevoerd. Naast het vergroten van het lichaamsoppervlak, verhoogt lichaamshaar ook de gevoeligheid van de huid​ De haren geven aanrakingen door aan de huid vroeg en er is een verhoogd effect. Daarnaast bieden de haren bescherming tegen bloed-zuigende ectoparasieten, omdat het versterkende effect mensen parasieten zoals muggen doet voelen, bedmijt of tikt sneller. Een ander voordeel is dat de bloedzuigers aanzienlijk meer tijd nodig hebben om een ​​geschikte te vinden prik site in de wirwar van haar. Voor de schaamstreek zorgt de dichte beharing voor extra bescherming en zorgt ervoor dat wrijving wordt verminderd. Vroeger bezaten de voorouders van de mens nog een soort vacht. Deze vacht is door de geschiedenis heen dunner en dunner geworden. Desalniettemin blijft de opwarmfunctie nog enigszins behouden. Bovendien hechten kleine spieren zich aan de haarzakjes. Wanneer deze spieren samentrekken, wordt het haar daarbij recht. Dit ontkrullen van het haar beschermt tegen de koud, omdat de samentrekking vermindert bloed stroom naar het getroffen gebied en het rechtgetrokken haar creëert een isolerende luchtlaag waardoor lichaamswarmte langzamer ontsnapt. De wimpers, neus- haren of oorharen beschermen de corresponderende sensorische organen tegen vreemde voorwerpen. wenkbrauwen bescherm de ogen tegen zweet lopend van het voorhoofd.

Ziekten en kwalen

hypertrichose is de term die wordt gebruikt om een ​​toegenomen groei van lichaamshaar te beschrijven. Het fenomeen kan voorkomen bij beide geslachten in verschillende sterkte en op verschillende leeftijden. In het mannelijk geslacht, hypertrichosis wordt herkend als er een zeer uitgesproken lichaamsbeharing op de buik, rug of nek​ Vrouwen daarentegen hebben in dit geval een haargroei aan de bovenkant lip (bovenlipbaard) of op de kin. Soms hebben vrouwen ook een sterke haargroei op de onderarmen of in de bilplooi. Hirsutisme kan alleen voorkomen bij het vrouwelijk geslacht. De haargroei komt hier overeen met mannelijk lichaamshaar. Getroffen personen hebben last van haargroei op de kin, boven liprug, buik of bovenarmen. De reden kan een hormonale onregelmatigheid zijn. In de meeste gevallen kan er echter geen onderliggende ziekte worden vastgesteld. In sommige gevallen gaat de haargroei gepaard met enkele andere typisch mannelijke veranderingen. Deze omvatten bijvoorbeeld een diepe stem en kalend. Als deze symptomen optreden, wordt de term virilisatie of masculinisatie gebruikt. Dit wordt veroorzaakt door een verhoogde vorming van mannelijk geslacht hormonen​ Het idee van ideale haargroei varieert van cultuur tot cultuur. In westerse culturen wordt mannelijk haar meestal meer geaccepteerd dan vrouwelijk haar. Met betrekking tot sterk lichaamshaar rijst dan ook de vraag tot hoever hirsutisme en hypertrichosis moeten überhaupt als ziekten worden beoordeeld. De verschijnselen hebben geen negatieve effecten op het lichaam, maar zijn uiteindelijk alleen in strijd met de sociale opvattingen van wat gemiddeld als normaal wordt beschouwd. Net als met betrekking tot hirsutisme, er zijn mannen die weinig lichaamshaar hebben (wat op hun beurt niet als ziekte wordt beoordeeld), er zijn vrouwen die veel lichaamshaar hebben. Dit heeft vooral een stressvol effect op de psyche, aangezien het in strijd is met het vrouwelijke ideaal. Over het algemeen zijn de biologische grenzen tussen man en vrouw als tegengestelde geslachten niet zo duidelijk als we ons maatschappelijk voorstellen. "Masculinisatie", bij afwezigheid van andere symptomen, kan daarom heel goed worden gezien als een normale manifestatie binnen de schaal van de menselijke seks. Als er echter plotseling meer lichaamsbeharing optreedt, moet dringend een arts worden geraadpleegd. Dit komt omdat een dergelijke toename van lichaamsbeharing kan duiden op een tumor, hypothyreoïdieof hormonale onbalans.