innervatie
Om deze spiergroepen te laten spannen en hun tenen te laten bewegen, hebben ze elektrische signalen (commando's) nodig zenuwen in de spinal cord. Twee zenuwen, de tibiale zenuw en de fibulaire zenuw, zijn in dit opzicht bijzonder belangrijk. De teenbuigers, de spieren die verantwoordelijk zijn voor het spreiden van de tenen en de spiergroepen die ervoor zorgen dat de gespreide tenen sluiten, ontvangen elektrische signalen van de scheenbeenzenuw en zijn takken. De teenextensoren daarentegen worden geleverd door de nervus fibularis. De gevoelige sensaties van de tenen, zoals pijn, warmte of koude, druk en trillingen worden ook overgedragen door het scheenbeen en kuitbeen zenuwen.
Bloedtoevoer
Naast een elektrisch signaal, dat ze via verschillende zenuwen ontvangen, hebben ook de verschillende spiergroepen van de tenen voeding nodig bloed. Dit gebeurt via verschillende takken van de arteria tibialis anterior, die langs de voorkant van de onderbouw loopt been, en takken van de arteria tibialis posterior, die zich aan de achterkant van de onderbeen.
Teen misvormingen
Als er misvormingen of verkeerde posities van de tenen zijn, wordt dit teenvervorming genoemd. Teenafwijkingen kunnen aangeboren zijn, dwz aanwezig vanaf de geboorte, of verworven. Verworven teenafwijkingen ontstaan pas in de loop van het leven, meestal als gevolg van ongeschikt schoeisel.
Voorbeelden van aangeboren teenafwijkingen zijn verkorte tenen (brachydactylie), het ontbreken van één of meer tenen (oligodactylie) of de aanwezigheid van een extra teen (polydactylie). Verworven teenafwijkingen komen vaak voor. Voorbeelden zijn de Hallux valgus, waarbij er een pijnlijke afwijking is van de grote teen naar buiten, en de hallux rigidus, waarbij sprake is van een verstijving van de metatarsofalangeale gewricht van de grote teen.
De meest voorkomende teenafwijking is de digitus malleus, waarbij sprake is van een klauwachtige buiging van een teen. Sommige van de bovengenoemde misvormingen kunnen chirurgisch worden gecorrigeerd.
