Huiduitslag door melk

Huidreacties komen in 50-70% van de gevallen voor als onderdeel van een melkallergie. Ze kunnen zich manifesteren in de vorm van een verslechtering van een reeds bestaand neurodermitis, maar ook als huiduitslag en eczeem of algemene jeuk. Deze symptomen zijn vooral typisch bij baby's en kleine kinderen en zijn bij hen meer uitgesproken dan bij volwassenen.

Oorzaken

De oorzaak van een huiduitslag uit melk kan een melkallergie zijn. Het melkeiwit veroorzaakt een allergische reactie. De allergie kan optreden bij verschillende melk eiwitten.

Typische allergenen zijn caseïne, ß-lactoglobuline, alfa-lactalbumine, zelden serumalbumine en immunoglobulinen. Alleen de eiwitten in melk kan een allergie veroorzaken, maar de vetten en lactose zijn niet allergeen. De allergie wordt meestal veroorzaakt door een overreactie van het lichaam tegen een bepaalde stof en wordt gemedieerd door het antilichaam IgE. De allergie wordt vaak ontdekt bij kinderen die niet of niet lang genoeg borstvoeding krijgen.

Welke andere symptomen kunnen er naast de uitslag optreden?

Andere symptomen zijn voornamelijk klachten van het maagdarmkanaal. Deze treden meestal op binnen een paar uur na melkconsumptie en omvatten pijn in de buik, winderigheid, misselijkheiddiarree constipatie en zelden braken. Zeer zelden kunnen ook ademhalingsreacties optreden, zoals astma, chronische rhinitis of terugkerende longontsteking.

Diagnose

Voor de diagnose is het ondervragen van de patiënt bijzonder belangrijk. Er wordt gevraagd hoe vaak, hoe lang en na welke maaltijden de symptomen optreden en of er iets tegen helpt. Het kan ook helpen om een ​​voedingsdagboek op te stellen.

Als het vermoeden van een melkallergie gegrond is, wordt koemelk meestal 2 tot 4 weken vermeden om dit te bevestigen. Ten slotte wordt een provocatie uitgevoerd. Melk wordt direct aan de patiënt gegeven onder toezicht van een arts en er wordt op de reactie gewacht.

A priktest (huidtest) kan hier ook worden uitgevoerd. Bij deze test wordt het allergeen (melk) op de huid aangebracht en bij een allergie treedt een lokale reactie op. Intracutane tests zijn een andere mogelijkheid. Hier wordt een oplossing met het allergeen door de arts rechtstreeks in de huid geïnjecteerd. Bij een allergie treedt roodheid en zwelling op.