Hoe ziet de therapie eruit?
De therapie van a Urineweginfectie hangt af van de nauwkeurigere lokalisatie. Een ontsteking van de urinebuis (urethritis) wordt in de meeste gevallen behandeld antibiotica. De keuze van het antibioticum hangt af van welke ziekteverwekker de meest waarschijnlijke trigger is.
Bij cystitis, men beslist tussen een ongecompliceerd en een gecompliceerd Urineweginfectie. Een ongecompliceerd cystitis aangezien het relatief vaak voorkomt bij gezonde vrouwen kan het in principe ook zonder medicamenteuze behandeling plaatsvinden. Om de pijn, een pijntherapie over een paar dagen, bijvoorbeeld met ibuprofen, is in deze gevallen meestal aan te raden.
Een antibiotische therapie voor ongecompliceerd cystitis is ook mogelijk. Hier anders antibiotica zijn beschikbaar. Bijvoorbeeld fosfomycine dat slechts één keer moet worden ingenomen, nitrofurantoïne dat gedurende 5 dagen moet worden ingenomen of antibiotica uit de groep van fluoroquinolines zoals ciprofloxacine, die gedurende 3 dagen moeten worden ingenomen.
Een ingewikkeld Urineweginfectie zoals het bijvoorbeeld per definitie bij mannen aanwezig is, moet in het algemeen antibiotisch worden behandeld met een van de bovengenoemde middelen. Er is ook het klinische beeld van asymptomatische bacteriurie. Hier toont de urinestatus een verhoogd aantal leukocyten, wat formeel duidt op een blaas infectie.
De getroffen personen hebben echter geen klachten. Een dergelijke asymptomatische bacteriurie vereist meestal geen behandeling met antibiotica. Uitzonderingen hierop zijn zwangere vrouwen, voor wie in dit geval ook antibiotische therapie moet worden gegeven.
Een antibioticum is niet altijd nodig bij een urineweginfectie. Vooral bij een ongecompliceerde cystitis kan de behandeling zonder antibiotica worden uitgevoerd. Hetzelfde geldt voor asymptomatische bacteriurie.
Behandeling met antibiotica moet altijd worden gegeven voor een gecompliceerde urineweginfectie en voor ontsteking van de nierbekken (pyelonefritis). Zelfs zwangere vrouwen moeten altijd antibiotica krijgen. Anders is het lijden van de patiënt doorslaggevend bij de beslissing of een antibioticabehandeling van een ongecompliceerde cystitis al dan niet nodig is.
Het is echter niet ongebruikelijk pijnstillers zoals ibuprofen 2-3 dagen worden ingenomen. Ciprofloxacine is een antibioticum uit de groep van fluorochinolonen. Het wordt gebruikt voor de behandeling van talrijke ziekten.
Het was lange tijd het meest voorgeschreven medicijn voor cystitis. In de huidige richtlijnen is het echter pas een tweede keus of alternatieve oplossing als er een intolerantie is voor de eerste keus medicijnen. Deze geneesmiddelen van eerste keus omvatten fosfomycine en nitrofurantoïne.
Bij de behandeling van nierbekkenontsteking is ciprofloxacine echter nog steeds de eerste keuze. De medicamenteuze behandeling van urineweginfecties is voornamelijk met antibiotica. Bovendien medicijnen om te verlichten pijn, zoals ibuprofen, kan worden gebruikt.
Er zijn verschillende homeopathische middelen beschikbaar om de symptomen van cystitis te behandelen.Cantharis vesicatoria (Spaanse vlieg) wordt aanbevolen voor de behandeling van pijn. Het zou helpen tegen brandend op het gebied van de blaas en urinebuis bij het plassen. Het wordt aanbevolen om elke 3 minuten 30 bolletjes in te nemen.
Bij zeer sterke pijn wordt het gebruik van Mercurius corrosivus (kwikchloride) aanbevolen. Ook hier kunnen elk half uur 3 bolletjes worden ingenomen. equisetum himale (winter) paardestaart) wordt ook gebruikt om pijn te behandelen in de context van cystitis.
Andere mogelijke homeopathische middelen voor pijnbehandeling zijn Terebinthina (terpentijn), Apis mellifica (honing bij) en Pareira bravo (griesmeel). Van al deze middelen kunnen om de 3 minuten 30 bolletjes worden ingenomen. Ook wordt Colibacillinum (anti-colibacillair serum) gebruikt dat vier tot zes keer per dag kan worden ingenomen.
Bovendien rufous formica (rode houtmier), Rhus toxocodendron (poison ivy), Sepia (inktvis), Nachtschade (belladona), Aconitum napellus (Wolfsbane), Mercurius solubilis (kwik) en soort mos clavatum (berenflap) kan worden gebruikt voor de symptomatische behandeling van een urineweginfectie. Het aanbod aan homeopathische middelen is daarom groot, zodat bij acute klachten een homeopaat het beste geraadpleegd kan worden om te bepalen welk middel het meest geschikt is. Het is echter belangrijk op te merken dat homeopathische middelen de ziekte niet genezen, maar alleen de symptomen verlichten.
Vooral in het geval van urineweginfecties met koorts, rillingen en achteruitgang van de generaal voorwaarde en in het geval van urinewegen infecties tijdens de zwangerschap zo spoedig mogelijk een arts raadplegen. Tijdens een urineweginfectie, vooral tijdens de klassieke cystitis, is het erg belangrijk om veel water te drinken om de bacteriën uit de urinewegen. Of er thee of water wordt gedronken, doet er niet toe.
Het is belangrijk om meer dan 2 liter water per dag te drinken, tenzij er ziekten zijn die dit verbieden. Daarnaast zijn er tal van leveranciers van zogenaamde blaas en nier theeën. Uiteindelijk doen deze theeën niet veel anders dan andere vloeistoffen: ze spoelen de nieren en urinewegen door.
In de bijsluiter staat geschreven dat ze dienen om de hoeveelheid urine te verhogen en om urinegriesmeel en urinesteenvorming te voorkomen. De ingrediënten zouden een diuretisch en licht ontstekingsremmend effect hebben. Bubble-en-nier theeën zijn bij sommige aanbieders niet substantieel duurder dan normale theesoorten.
Door mensen, die graag thee drinken en een urineweginfectie hebben, kunnen dergelijke theeën dus behoorlijk worden gebruikt. Een voordeel ten opzichte van het drinken van andere theeën of vloeistoffen in voldoende hoeveelheden is echter nog niet bewezen. Cranberry staat bekend als cranberry met grote vruchten.
De Engelse term cranberry komt echter ook veel vaker voor in Duitsland. Cranberry is vooral bekend als traditioneel middel tegen blaasontsteking. Er is echter geen duidelijk wetenschappelijk bewijs voor de effectiviteit van cranberry voor de behandeling van urineweginfecties.
Desalniettemin kan cranberry worden gebruikt om urineweginfecties te voorkomen. Vooral voor mensen (meestal vrouwen) die vatbaar zijn voor frequente cystitis, kan cranberry-profylaxe worden geprobeerd. Cranberry is verkrijgbaar in de vorm van tabletten, capsules en sap.
De preparaten zijn zonder recept verkrijgbaar in apotheken en drogisterijen. 500 ml cranberrysap kost 5-6 euro. Voor de profylaxe van urineweginfecties moet dagelijks ongeveer 50 ml sap worden ingenomen.
