Introductie
Zeker aan het begin van borstkanker, wanneer de tumor nog erg klein is en in een vroeg stadium verkeert, zijn er vaak geen grote waarneembare tekenen. Vaak wordt de tumor bij toeval ontdekt tijdens de zelfscan van een vrouw of tijdens routineonderzoeken door een gynaecoloog. De nodulaire veranderingen die kunnen worden gepalpeerd, zijn meestal hard en wazig.
Vaak kan het ook niet meer zo goed in het weefsel worden verplaatst omdat kwaadaardige weefseltumoren de neiging hebben om samen te groeien met het omringende weefsel. Als de tumor zich achter de tepelkan het terugtrekken van de tepel en de omringende huid ook merkbaar zijn. Bovendien kan in sommige gevallen een verandering in de huid in het gebied boven de tumor worden opgemerkt in de vorm van een sinaasappelschiltextuur.
In vergevorderde stadia kan het zelfs tot echte ulceraties leiden. In het geval van zogenaamde inflammatoire borstkanker - een speciale vorm van borstkanker - alle tekenen van ontsteking kunnen aanwezig zijn (roodheid, zwelling, oververhitting, pijn) en daardoor vaak moeilijk te onderscheiden ontsteking van de borst (mastitis). Hieronder worden methoden beschreven voor het onderzoeken van de vrouwelijke borst.
De volgorde wordt gekozen op basis van de "invasiviteit" (in de geneeskunde worden methoden die het lichaam binnendringen invasief genoemd) en de complexiteit van het onderzoek. Het zelfonderzoek, dat aan het begin staat, is op geen enkele manier belastend en gemakkelijk uit te voeren voor het lichaam. Hieronder worden methoden beschreven voor het onderzoeken van de vrouwelijke borst. De volgorde wordt gekozen op basis van de "invasiviteit" (in de geneeskunde worden methoden die het lichaam binnendringen invasief genoemd) en de complexiteit van het onderzoek. Het zelfonderzoek, dat aan het begin staat, is op geen enkele manier belastend en gemakkelijk uit te voeren voor het lichaam.
Zelf-onderzoek
De eenvoudigste methode om de vrouwelijke borst te onderzoeken, is door deze te palperen. Nog steeds 80% van borstkanker gevallen worden door de vrouwen zelf opgespoord. Onderdeel van het wettelijke programma voor vroege opsporing van borsten kanker is een palpatie van de borst vanaf de leeftijd van 30 jaar.
Gezien de eenvoud van deze "methode", de lage kosten en de volledige afwezigheid van bijwerkingen, zouden jongere vrouwen ook van deze mogelijkheid gebruik moeten maken en zichzelf moeten onderzoeken. Niet elke voelbare verharding of verandering in de borst betekent echter altijd borst kanker. In 80% van de gevallen zijn de voelbare nodulaire structuren goedaardige veranderingen.
Ongeveer een keer per maand moet een vrouw haar borsten in de spiegel bekijken en ze in rust palperen. Ga voor de spiegel staan met je armen naar beneden. Bekijk haar borsten van voren en van opzij.
Zoek naar unilaterale veranderingen, bijv. Op het huidoppervlak, uitstulpingen, rimpels of terugtrekking van de tepels. Plaats dan je armen achter je hoofd aan beide kanten. De borsten moeten de beweging volgen en ook naar boven bewegen.
Ook hier dient aandacht te worden besteed aan retracties of eenzijdige veranderingen in de vorm van de borsten. Nieuw optredende veranderingen in het huidoppervlak, uitsteeksels of intrekkingen zijn altijd een reden om een afspraak te maken met uw gynaecoloog. De beste tijd voor palpatie van de borst is ongeveer een week na het begin van de laatste menstruatie.
Op dit moment is de borst bijzonder zacht, later in de cyclus wordt het borstweefsel harder en knoestiger onder invloed van de hormonen. Na het begin van de menopauzekan de borst op elk moment even goed worden gepalpeerd. Schrik niet als u uw borst voor het eerst onderzoekt!
Het borstweefsel bestaat niet alleen uit vet, maar ook uit de melkklieren. Voelbare bultjes en kleine bultjes zijn normaal. Veranderingen in de tijd zijn vooral belangrijk.
Let daarom vooral op of u knobbeltjes voelt die er een maand geleden niet waren. Palpatie van de borsten is meestal een eenvoudige procedure die een redelijk nauwkeurig overzicht geeft van de aard van het borstweefsel. Om de borst te palperen, neemt u het beste de arm aan dezelfde kant achter de borst hoofd.
Een andere mogelijkheid is om uw hand onder de borst te plaatsen en deze iets op te tillen om weerstand te creëren tijdens het palperen. De borst is verdeeld in vier kwadranten door een kruis voor te stellen met de tepel als middelpunt. Begin bijvoorbeeld bij het bovenste binnenste kwadrant en werk je een weg van buiten naar binnen, van kwadrant naar kwadrant, met licht cirkelvormige bewegingen.
Gebruik de vingertoppen van de wijsvinger, het midden en de ring vinger te voelen van buitenaf naar de tepelaltijd in de vorm van licht drukdragende, kleine cirkelvormige bewegingen. Onderzoek dan het midden van de borst rond de tepel. Verander de druk die uw vingers uitoefenen en voel het oppervlak en de diepte van het weefsel.
Voel ook je oksel en voel langs de rand van de borstspier en kijk of je veranderingen opmerkt, zoals knopen of knobbels die niet kunnen worden verplaatst, bijvoorbeeld door lichte druk uit te oefenen. Als laatste neem je je tepel tussen duim en wijsvinger en knijp je er zachtjes in. Als u ernstig ervaart pijn of observeer de lekkage van vloeistof of bloed, moet u een controleafspraak maken met uw arts.
U moet ook het deel van de borst direct onder de tepel en onder de tepelhof met lichte druk palperen. Om veranderingen gemakkelijker te kunnen detecteren, moet deze procedure liggend worden herhaald, alleen zodat de onderste kwadranten gemakkelijker kunnen worden onderzocht. - De borst bekijken met hangende armen
- De borst bekijken met beide armen achter het hoofd
- Scan langzaam alle vier de kwadranten met de arm achter het hoofd of de hand onder de borst
- Palpatie van de oksel en de randen van de borstspier
- Compressie van de tepel en palpatie van het diepere weefsel
- Herhaling tijdens het liggen
