Kankerscreening
De term "kanker screening ”is eigenlijk misleidend. colonoscopie or Röntgenstraal onderzoek van de borst, waarschijnlijk de twee bekendste "kanker preventie ”onderzoeken kunnen niet voorkomen dat kanker in de darmen of de borst ontstaat. Een beter woord is daarom 'vroeg' kanker detectie ”.
Het doel van deze screeningsmaatregelen is opsporen borstkanker zo vroeg mogelijk en om de levensverwachting van vrouwen die aan borstkanker lijden te verlengen, of in ieder geval hun kwaliteit van leven op lange termijn te verbeteren. De indruk moet niet worden gewekt dat vroege opsporing van borstkanker is een garantie dat het te genezen is. Het type kanker, de grootte, de locatie en andere factoren hebben ook een grote invloed op de prognose.
Niettemin is het stadium waarin een kwaadaardige tumor wordt ontdekt, een doorslaggevende prognostische factor voor het succes van een therapie. Niet iedereen zou op elke leeftijd altijd voor vroege detectie moeten kiezen. Het is voor iedereen duidelijk dat het geen zin heeft om een 12-jarig meisje te onderwerpen aan een Röntgenstraal onderzoek van de borst en haar dus blootstellen aan aanzienlijke blootstelling aan straling.
Maar hoe zit het met een 30-jarige vrouw of een 60-jarige? Ultrageluid is de belangrijkste aanvullende methode voor zelfonderzoek en mammografie. Het speelt een belangrijke rol bij de vroege detectie van borstkanker en is van groot belang.
In tegenstelling tot veel andere beeldvormingsprocedures worden hier geen schadelijke röntgenstralen gebruikt. De kwaliteit van het onderzoek is sterk afhankelijk van de examinator, het is met name geschikt voor het gericht verduidelijken van tastbare bevindingen of mammografie bevindingen. Vanwege de tijd die nodig is voor het volledige onderzoek en de verschillende toepasbaarheid op verschillende borstweefsels van de hele borst, is het echter geschikt als screeningsmethode.
In de regel heeft elke gynaecoloog een ultrageluid apparaat (echografieapparaat) en kan de transducer en de ultrasone golven die het uitzendt gebruiken om een beeld van het borstweefsel te produceren. De ultrageluid het onderzoek wordt meestal direct na de palpatie door de arts uitgevoerd, als verdachte bevindingen (zoals knobbels of verharding) kunnen worden gepalpeerd. Het echobeeld kan vervolgens worden gebruikt om nauwkeuriger te differentiëren wat de palpatiebevindingen zijn (bijv. Cyste, tumor).
De exacte beoordeling met betrekking tot goedaardige of kwaadaardige weefselveranderingen kan echter meestal niet met zekerheid worden gemaakt, zodat verder onderzoek zoals een biopsie (bemonstering van het verdachte weefsel onder echografie) of a mammografie zijn vaak nodig. Liggend wordt een echo-opname van de borst gemaakt. De onderzoeker scant de borst met een transducer waarop hij eerder een gel heeft aangebracht.
De transducer zendt geluidsgolven uit die onhoorbaar zijn het menselijk oor. Door de verschillende mate waarin de geluidsgolven worden gereflecteerd, afhankelijk van de dichtheid van het weefsel, ontstaat er een beeld op de monitor. Laat uw arts u desgewenst de beelden op de monitor tonen en uitleggen wat hij ziet.
Bij jonge vrouwen kan een echo ook als enig onderzoek worden uitgevoerd, maar bij oudere vrouwen mag het geen vervanging zijn voor een mammografie. Het echografisch onderzoek is een belangrijk diagnostisch hulpmiddel in de moderne geneeskunde, dat niet wordt geassocieerd met bijwerkingen of blootstelling aan straling voor de patiënt. In tegenstelling tot mammografie speelt echografie echter een ondergeschikte rol bij de vroege opsporing van borstkanker, omdat het als inferieur wordt beschouwd bij de diagnose van borstkanker.
Het is echter anders als een knobbel in de borst is getatoeëerd, hetzij door de patiënt zelf, hetzij door een arts, of als er verdachte symptomen zijn. In dit geval kan de gynaecoloog heel gemakkelijk bepalen of het een goedaardige cyste of een goedaardige cyste is fibroadenoombijvoorbeeld door middel van een echo-onderzoek. Dit laatste komt veel voor, vooral bij jonge vrouwen.
In dit geval is echografie zinvoller dan mammografie, omdat deze laatste het dichte klierweefsel van een jonge borst niet goed kan weergeven. Bij oudere vrouwen is mammografie, zoals reeds vermeld, duidelijk superieur aan echografie in termen van informatieve waarde. Mammografie is een veelgebruikte beeldvormingsprocedure voor de vroege opsporing van borstkanker of voor het verhelderen van opvallende symptomen.
Dit radiologisch onderzoek moet worden uitgevoerd voor de vroege opsporing van borstkanker bij vrouwen ouder dan 40 jaar. Op deze manier kunnen precancereuze stadia en verdachte microcalcificaties worden gedetecteerd voordat er symptomen optreden. Bij jonge vrouwen heeft mammografie daarentegen weinig zin, omdat het zeer dichte borstweefsel niet goed in beeld wordt gebracht.
Dit beperkt de beoordeelbaarheid van het beeld. Jonge vrouwen moeten daarom worden onderzocht met behulp van andere beeldvormende procedures, zoals echografie of MRI. Borstkankerdiagnostiek in het kader van preventieve medische check-ups omvat meestal niet bloed testen.
Als er een vermoeden is, bloed tests worden uitgevoerd naast andere diagnostische onderzoeken. In deze context zijn de patiënten bloed wordt getest op zogenaamde tumormarkers. Dit zijn specifiek bekende moleculen die in het bloed verhoogd zijn bij een tumorziekte of alleen in het bloed aantoonbaar zijn bij een ziekte.
De laatste jaren is echter gebleken dat de veel voorkomende tumormarkers voor borstkanker slechts van beperkte betekenis zijn. Het probleem is dat tumoren bij verschillende patiënten zeer individuele kenmerken vertonen. Daarnaast kunnen ook andere tumortypen of ziekten leiden tot een toename van bepaalde tumormarkers. Dienovereenkomstig is het onderzoeken van bekende tumormarkers niet voor elke patiënt een betrouwbare diagnostische methode.
