Hielbeenbreuk

Introductie

Een calcaneal breuk is een breuk van de calcaneus, dwz een deel van de enkel gewricht. Dergelijke breuken worden meestal veroorzaakt door verkeersongevallen of een val van grote hoogte. Het resultaat breuk veroorzaakt meestal grote patiënten pijn. Afhankelijk van het type letsel, een calcaneal breuk kan conservatief (dwz zonder operatie) of vaker chirurgisch worden behandeld. In het geval van gecompliceerde fracturen zijn langetermijngevolgen van dit type letsel niet ongewoon.

Definitie

Een calcaneale fractuur is de fractuur van de hielbeen op elk punt. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen afdrukfracturen (waarbij het scheenbeen tegen de calcaneus wordt gedrukt en dus relatief centraal tot een breuk leidt) en marginale fracturen. Daarnaast kan er onderscheid gemaakt worden tussen een geïsoleerde calcaneale fractuur (dat wil zeggen wanneer er geen andere schade is, wat altijd betekent dat het gewricht niet betrokken is, en wordt daarom een ​​extra-articulaire fractuur genoemd) en een calcaneale fractuur waarbij het gewricht (intra-articulaire fractuur) of andere structuren zoals de achillespees (toen ook bekend als eendenbekfractuur) worden ook aangetast.

Oorzaken

Het klassieke verwondingsmechanisme dat ten grondslag ligt aan a hielbeen breuk is een val van grote hoogte. Bij het landen wordt een grote kracht uitgeoefend op de hielbeen, die het niet kan weerstaan ​​en uiteindelijk doorbreekt. Dit resulteert in een zogenaamde afdrukbreuk.

Deze breuk komt vaak aan beide kanten voor. Bijgevolg worden mensen die risicovolle sporten beoefenen, zoals parachutisten of klimmers, vaak getroffen. Aan de andere kant is zelfs een vals voorval na een 'normale' sprong voldoende om een ​​hielbotbreuk te veroorzaken.

Afhankelijk van de gang van zaken kunnen sommige verkeersongevallen ook gepaard gaan met een breuk van het slaapbeen. Een verdraaiing van de enkel gewricht kan ook leiden tot een breuk van de calcaneus, maar in zo'n geval wordt het hielbot meestal aan de randen gebroken. Zelden treedt een petrische botbreuk op aan de onderkant van een reeds bestaand vermoeidheidssymptoom van dit bot, zoals kan optreden in de context van osteoporose. In dit geval hoeft de uitwendige kracht niet zo hoog te zijn als gebruikelijk omdat het beschadigde bot sneller breekt.