Definitie
Naar schatting kan een op de tien kinderen in Duitsland niet goed zien. Het is belangrijk dat het kind correct leert zien en voor zijn ontwikkeling dat beide ogen goed functioneren. Een niet-gecorrigeerde visuele beperking kan ernstige gevolgen hebben voor oog en hersenen ontwikkeling. Maar ook voor het sociale leven en het latere school- en beroepsleven is het belangrijk om goed te kunnen zien. Het kan soms erg moeilijk zijn om een visuele beperking bij het eigen kind op te sporen.
Oorzaken
De meest voorkomende oorzaken van slechtziendheid bij kinderen zijn structurele defecten van het oog. In dit geval worden de beelden uit de omgeving niet correct opgenomen en / of niet correct geassembleerd in de hersenen. Deze structurele defecten omvatten verziendheid (hypermetropie), bijziendheid (bijziendheid), astigmatisme en strabismus.
Een oog of beide ogen kunnen worden aangetast en verschillende defecten kunnen samen voorkomen. Een rood-groen zichtzwakte of blindheid is altijd aangeboren. Omdat het wordt overgeërfd via het X-chromosoom, worden tien keer zoveel mannen als vrouwen getroffen.
Het gevolg is dat het gen voor de kleuren groen of rood niet juist of helemaal niet aanwezig is, waardoor deze kleuren niet herkend kunnen worden door de huig in het netvlies. In het dagelijks leven is dit gebrekkige zicht vaak geen belemmering. Op latere leeftijd mogen alleen bepaalde beroepen, zoals politieagent of piloot, helemaal niet of alleen na bijzonder oogheelkundig onderzoek worden uitgeoefend. Een rood-groen gezichtstekort is niet te behandelen en verandert niet in de loop van het leven.
Tekenen van slechtziendheid bij kinderen
Bij kleine kinderen kunnen de volgende dingen tekenen zijn van een visuele beperking: turen, trillende ogen, opvallend grote of tranende ogen, wrijven in de ogen, grimassen, constant kantelen van de hoofd, leerling stijfheid bij blootstelling aan licht, witachtige pupillen of gelige pupillen bij blootstelling aan direct licht, lichte verlegenheid of een troebel hoornvlies. Ook het verdraaien van de ogen zonder ergens naar te kijken, voorbij objecten reiken of de ogen van objecten of personen niet fixeren kan duiden op een visuele beperking. Bij oudere kinderen zijn de tekens wat diffuser. Concentratieproblemen, hoofdpijn, onhandigheid, evenwichtsstoornissen en moeilijkheden bij
Alle artikelen in deze serie:
