Functie
De kransslagaders zijn verantwoordelijk voor de bloed levering. De hart- is een holle spier die pompt bloed maar wordt er niet door geleverd. Net als elke andere spier heeft hij zuurstof en voedingsstoffen nodig om te werken. Dit wordt verzorgd door de kransslagaders, die het geheel leveren hart- vanwege hun coronaire opstelling.
Pathologie
Er zijn een aantal pathologische veranderingen (medisch: pathologieën) die de kransslagaders. Deze omvatten vooral ontstekingen, blokkades en verkalkingen. De kransslagaders kunnen ook "verstoppen" en, afhankelijk van de mate van verstopping, verschillende symptomen / ziekten veroorzaken.
Een achterwandinfarct wordt bijvoorbeeld veroorzaakt door de blokkering van het rechter kransvat. Bovendien onstabiel / stabiel angina pectoris wordt ook veroorzaakt door een vernauwde kransslagader schepen. De vier belangrijkste risicofactoren voor de zogenaamde gedenkplaat deposito's zijn Roken, Hoog bloed cholesterol, suikerziekte en hoge bloeddruk.
Kransslagaders kunnen worden aangetast door een ontsteking. Dit kan verschillende oorzaken hebben. Enerzijds een kransslagader slagader kan worden ontstoken als onderdeel van reuzencelarteritis, die voornamelijk de slagader bij de tempel aantast, maar zich ook elders kan manifesteren.
Het bijzondere van dit type ontsteking is de aanwezigheid van reuzencellen, wat te zien is in de histologische voorbereiding van een aangetaste kransslagader. slagader. Bovendien is het niet bacterieel en dus niet etterend. Auto-immuun polyarteritis nodosa kan ook een niet-bacteriële ontsteking van de kransslagaders veroorzaken, daarnaast het wegspoelen van een bacteriële kiem of het direct inbrengen van een kiem, bijvoorbeeld door een chirurgische ingreep aan de hart- of door geïnfecteerd vreemd materiaal, zoals een stent, kan een ontsteking in de kransslagader veroorzaken.
Ontsteking van de kransslagaders kan ook optreden in de loop van arteriosclerose, bijvoorbeeld door het verschijnen van schuimcellen in de bloedvat. De symptomen die worden veroorzaakt door een ontsteking in de lokalisatie zijn relatief niet specifiek. Dit betekent dat er een algemeen gevoel van ziekte kan zijn met vermoeidheid en verminderde veerkracht en ook pijn in het gebied van het hart.
Deze symptomen zijn echter meestal niet zo duidelijk en vereisen een nadere gedetailleerde diagnose door een hartspecialist. Als kransslagaders verkalkt zijn, wordt dit meestal geclassificeerd als onderdeel van het klinische beeld van zogenaamde "arteriosclerose“. Onder andere verkalking van de bloedvat wand optreedt, wat leidt tot verharding van de vatwand.
De oorzaak van dit proces is meestal schade aan de binnenste laag van de vaatwand. Dit kan worden veroorzaakt door hoge bloeddruk, een immuunreactie of een directe verwonding van het weefsel. Bovendien, te hoge niveaus van slechte bloedvetten, zoals triglyceriden of LDL (lipoproteïne met lage dichtheid), spelen een doorslaggevende rol bij de ontwikkeling van een verkalkt kransslagader, aangezien ze het ontstekingsproces en de verandering van de bloedvat.
Het gevolg van een verkalkte kransslagader slagader kan eerst het verstijven en verkleinen van de breedte van het bloedvat zijn, en dan het scheuren van de binnenste laag op dit punt. De ophoping van stollingsbevorderende stoffen op dit zwakke punt kan de bloedstroom verder belemmeren en in het ergste geval leiden tot een hartaanval.
Bij verstopping van een kransslagader kan het daaropvolgende hartweefsel niet meer van voldoende bloed en zuurstof worden voorzien en gaat in het ergste geval verloren.
Dit wordt ook wel een hartaanval. Een coronair vat kan langzaam beetje bij beetje versmallen of plotseling verstopt raken. In het eerste geval heeft de hartspier die door dit bloedvat wordt aangevoerd de mogelijkheid om in een vroeg stadium bloed uit zogenaamde collaterale arteriën te halen, zodat het bij verstopping van het hoofdvat toch voldoende bloed en zuurstof ontvangt.
Dit is echter niet altijd het geval. Een mogelijke oorzaak hiervoor kan zijn arteriosclerose met een stal gedenkplaat. In het tweede geval een bloedprop komt in de kransslagader terecht en blokkeert deze acuut. In dit geval heeft het spierweefsel van het hart niet echt de mogelijkheid om van voldoende zuurstof te worden voorzien en sterft het af. Bijgevolg kan de prestatie van het hart, in het bijzonder de pompfunctie, ernstig worden aangetast.
