Wat zijn de gevolgen van het roken van wiet?

Introductie

De roken van delen van de vrouwelijke hennepplant wordt rookpot genoemd. Deze plant, wetenschappelijk cannabis genoemd, wordt naast zijn belang als gewas ook als medicijn geconsumeerd. Ofwel de bloemen (marihuana) of de hars (hasj) worden gebruikt.

Roken is daarom de inademing van cannabis, de meest voorkomende van de twee vormen van consumptie. Cannabisproducten kunnen ook worden gegeten. Roken wiet heeft bij de meeste mensen een ontspannend en euforisch effect, maar kan ook veroorzaken misselijkheidhartkloppingen of angst. Langdurig cannabisgebruik kan niet alleen veranderingen in de hersenen, maar kan ook het anders lage afhankelijkheidspotentieel vergroten. Wetenschappelijke studies hebben ook gesuggereerd dat overmatig roken blijvende schade aan de psyche kan veroorzaken, vooral tijdens de adolescentie, en bepaalde psychische aandoeningen kan bevorderen.

Psychologische afhankelijkheid

Als gevolg van regelmatig roken kan een psychische afhankelijkheid of verslaving ontstaan. Het lichaam went aan de drug door het geïntensiveerde consumptiegedrag. Enerzijds moet de dosis worden verhoogd om een ​​constant effect te bereiken, anderzijds neemt de kans op afhankelijkheid individueel toe.

De ontwikkeling van afhankelijkheidsproblemen wordt sterk beïnvloed door de regelmaat en intensiteit van consumptie. Of een persoon vatbaar is voor psychologische afhankelijkheid, hangt van veel verschillende factoren af. Zo is een vroege instroomleeftijd (onder de 16 jaar) een enorme risicofactor.

Instabiele sociale omstandigheden of bestaande psychische aandoeningen (bijv Depressie) kan ook de ontwikkeling van mentale afhankelijkheid versnellen. In geval van ziekte wordt bijvoorbeeld het roken van wiet onbewust gebruikt als zelfmedicatie. Mentale afhankelijkheid wordt gekenmerkt door een constant verlangen naar de verslavende stof.

Als de consumptie op een bepaald moment wordt stopgezet, kunnen ontwenningsverschijnselen optreden. De gebieden van de hersenen die normaal door het medicijn worden gestimuleerd, vervallen dan in een soort subfunctie. De gebruiker is bijvoorbeeld erg prikkelbaar, rusteloos, wordt angstig of wordt agressief.

Depressieve symptomen, verlies van eetlust en slaapstoornissen kunnen ook tekenen zijn van mentale afhankelijkheid als de stof een tijdje niet is gebruikt. Psychische afhankelijkheid komt veel vaker voor bij roken dan lichamelijke afhankelijkheid. Ongeveer een op de tien rokers vertoont symptomen van mentale afhankelijkheid.