Frequentieverdeling
Mannelijke patiënten hebben meer kans om getroffen te worden (vier keer vaker dan vrouwen), met een leeftijdspiek tussen 20 en 40 jaar.
Klachten
Het is soms moeilijk om lunatum malacia te onderscheiden van tendosynovitis, vooral omdat tendosynovitis veel vaker voorkomt dan lunatum malacia. Hoe kan men daar zeker van zijn? In tegenstelling tot tendosynovitis, waar de pijn treft meestal meerdere punten en komt ook voor op de palm van de hand, veroorzaakt lunatum malactia pijn in de hand, vooral aan het begin van de ziekte, op een strikt gedefinieerde manier op het halvemaansbeentje, dwz centraal op de zijkant van de handrug.
Een andere factor is natuurlijk ook of ze activiteiten uitvoeren die gepaard gaan met een risico voor het sikkelbeen. Als ze bijvoorbeeld geen activiteiten uitvoeren waarbij ze sterke trillingen in hun handen hebben, maakt dit lunatum malacia veel minder waarschijnlijk.
- Ulna (ellepijp)
- Spaak (straal)
- Pols
- Stylusproces (Processus styloideus ulnae)
- Maanbeen (Os lunatum)
- Scafoïd (Os naviculare)
Diagnostiek
De diagnose wordt vaak gesteld met een combinatie van handmatige tests en pols in beeld brengen. In de zogenaamde ballottement-test van de pols, het maanbeen wordt heen en weer bewogen door de onderzoeker tegen zijn buurman, het scafoïd. Als de stabiliteit tussen deze twee carpaal botten wordt verminderd, wordt dit een positieve ballottementtest genoemd.
Deze schuifbeweging is vaak pijnlijk voor de patiënt, evenals handmatige druk direct op het maanbot. Als u lunatum malacia vermoedt, kan een Röntgenstraal van de hand moet eerst worden genomen. De röntgenstraal is relatief goedkoop en de meeste praktijken hebben een röntgenapparaat, dus de afstand en wachttijden zijn meestal kort.
Het nadeel is echter dat de Röntgenstraal toont alleen vergevorderde stadia van lunatum malacia, die al aanzienlijke schade aan het bot hebben veroorzaakt. Een lunatum malacia kan daarom alleen worden bevestigd door middel van röntgenfoto's, maar nooit uitgesloten. Hieronder worden de stadia opgesomd die in een röntgenfoto kunnen worden onderscheiden: Stadium 1: In sommige gevallen zijn hier geen veranderingen zichtbaar.
Indien nodig is een lichte compressie van het maanbot te zien. De buitencontour wordt niet onderbroken. Fase 2: Cirkelvormige heldere vlekken zijn zichtbaar in het röntgenbeeld en de buitenrand wordt vormloos.
Fase 3: In dit stadium is het maanbot al uiteengevallen, de pols structuur wordt onstabiel. Fase 4: Naast het uiteengevallen maanbot en de onstabiele pols, artrose van de pols komt nu voor. Als er geen veranderingen zichtbaar zijn op het röntgenbeeld, maar de klinische symptomen zijn consistent met lunatum malacia en er is nog steeds een sterk vermoeden, dan wordt ook een magnetische resonantie tomografie (MRI) van de pols uitgevoerd.
Hier is botverval al zichtbaar in fase 1.
- Fase 1: Gedeeltelijk zijn hier nog geen wijzigingen zichtbaar. Indien nodig is een lichte compressie van het maanbeen te zien. De buitencontour wordt niet onderbroken.
- Fase 2: Cirkelvormige heldere vlekken zijn zichtbaar in het röntgenbeeld en de buitenrand wordt misvormd.
- Stadium 3: In dit stadium is het maanbot al uiteengevallen en wordt de polsstructuur onstabiel.
- Fase 4: Naast het vervallen maanbot en de onstabiele pols, artrose van de pols komt nu voor.
