Frequentieverdeling
Door de invloedsfactoren krijgen steeds meer mensen last van een holle rug. Gebrek aan lichaamsbeweging en een slechte houding, vooral sedentaire activiteiten, en stress leiden tot houdingsafwijkingen bij 60% van de beginners op school. Dit omvat naast de holle achterkant ook de gebochelde (hyperkyfose), platte rug en holle rug, die ook kunnen worden veroorzaakt door onnatuurlijke belasting van de rugspieren en wervelkolom.
Symptomen van de holle rug
In het begin geeft een holle rug, afgezien van spanning, meestal geen klachten. Na verloop van tijd verzwakte de rug en buikspieren manifesteren zich steeds meer als rug pijn De verkorte ligamenten en pezen leiden ook tot toenemende immobiliteit.
In het algemeen geldt dat hoe minder bewegingen worden "opgevangen" door de rugspieren, hoe groter de belasting van andere omliggende structuren. Bij de holle rug wordt de belasting ongelijk verdeeld over de wervels, wat kan leiden tot verhoogde slijtage, vooral van de tussenwervelschijven van de lumbale wervelkolom. Daarom hebben mensen met een holle rug een verhoogd risico op verder spinale ziekten zoals wervelschade en hernia in de lumbale wervelkolom.
Dit risico hangt af van de omvang en duur van de holle rug. Een holle rug kan ook leiden tot een vernauwing van de wervelkanaal Dit kanaal bevat belangrijke zenuwbanen en is omgeven door botten en ligamenten van de wervelkolom voor bescherming. Als een holle rug de vernauwing van dit kanaal veroorzaakt, lijdt de getroffen persoon pijn, die meestal vanuit de onderrug in de benen straalt.
Profylaxe
Het voorkomen van een holle rug is relatief eenvoudig en berust op twee grote kolommen. Enerzijds is voldoende beweging van het grootste belang: alledaagse bewegingen zoals fietsen in plaats van auto en traplopen in plaats van een lift te gebruiken, zijn al nuttig. Daarnaast regelmatig sportactiviteiten zoals zwemmen, wandelen of geschiktheid training moet worden uitgevoerd.
Om dit zoveel mogelijk te voorkomen, dient hier al in het belang van te worden jeugd en adolescentie. De tweede grote pijler bij het voorkomen van een holle rug is een gezonde houding, die ook wordt bevorderd door voldoende te bewegen. Het is belangrijk om altijd op de eigen lichaamshouding te letten en verkeerde houdingen te corrigeren.
Dit kan in het begin vermoeiend zijn, maar u zult er meestal snel aan wennen. Vooral tijdens het zitten moet erop worden gelet dat u “dynamisch” zit, dwz niet te lang in een zittende positie blijft en het zitten onderbreken door regelmatig te lopen en te staan. Dit kan worden ondersteund door ergonomische zitmeubelen, aangezien u zelf vaak niet merkt dat u een steeds slechtere houding aanneemt.
Bovendien kan de optimale houding worden bevorderd door speciale training. Deze training komt overeen met wat ook wordt aanbevolen voor therapie met holle rug, zodat ook hier professionele instructie vereist is. De speciale oefeningen voor de rug-, buik- en bilspieren moeten regelmatig worden uitgevoerd om de spieren permanent te versterken. Als een holle rug wordt vermoed, moet zo snel mogelijk een orthopedisch chirurg worden geraadpleegd om de exacte oorzaak van de holle rug vast te stellen. Bovendien moeten zo snel mogelijk therapeutische maatregelen worden genomen om verergering van de symptomen en het optreden van secundaire ziekten te voorkomen.
Alle artikelen in deze serie:
