Hoe herken je zelf een afwijkend neustussenschot? | Neus septum kromming

Hoe herken je zelf een afwijkend neustussenschot?

Om een neustussenschot zelf kromming, moet u eerst naar uw neus- in de spiegel en kijk of een neuskanteling van buitenaf al zichtbaar is. Om dit verder te bepalen, kunt u uw hoofd naar achteren en trek de punt van je neus- iets naar boven om voor de spiegel beter in je neus te kunnen kijken. Hierbij dient altijd gelet te worden op een laterale gelijkheid, aangezien elke onregelmatigheid in de maat van de neusgaten en zichtbare continuïteit indicaties zijn van een kromming. Naast de optische waarneming, de nasale ademhaling moet worden getest door simpelweg één neusgat een paar seconden vast te houden en de nasale ademhaling direct. Het is ook belangrijk om de subjectief ervaren symptomen te observeren om bijvoorbeeld een allergie als trigger voor een verstoorde neus te kunnen uitsluiten. ademhaling.

Therapie

Als de bovengenoemde klachten optreden, kan het oor, neus- en keelspecialist adviseert correctie van de neustussenschot (nasale septoplastiek, septumresectie). Bij deze procedure worden de storende, gebogen delen van de neustussenschot (septaal kraakbeen en septumbot) worden verwijderd en opnieuw ingebracht in een gestrekte positie. Afhankelijk van de ernst van de kromming van het neustussenschot, dit gebeurt op poliklinische basis of in een kliniek met enkele dagen klinische behandeling.

Als de keel-, neus- en oorarts (KNO) naast het botweefsel moet verplaatsen kraakbeen weefsel, is een intramurale opname meestal noodzakelijk. Neussprays worden vaak gebruikt om een ​​verstoorde neus te behandelen ademhaling, zoals het geval is met een afwijkend septum nasale ademhaling wordt veroorzaakt door het feit dat het actieve ingrediënt in de neusspray maakt de schepen in het slijmvlies smal, waardoor ze minder opzwellen door afname bloed circulatie. Dit verklaart echter ook dat de neusspray heeft alleen een symptomatisch effect en neemt de oorzaak niet weg.

Daarom mag het alleen worden gebruikt als overbruggingsmaatregel (dwz gedurende maximaal 10-14 dagen met toepassing volgens de bijsluiter) en in geval van ernstige symptomen. Omdat het risico bestaat om afhankelijk te worden van neusspray is en blijft een probleem. Het grootste gevaar naast de fysieke en psychische afhankelijkheid door gewenningseffecten is de onomkeerbare vernietiging van de neusslijmvlies.

Het mechanisme hierachter is dat overmatig aangebrachte neusspray door de reductie eerst leidt tot uitdroging van het slijmvlies bloed bloedsomloop, dit bevordert kleine tranen en dit leidt op zijn beurt tot de ontwikkeling van ontstekingsprocessen. In het ergste geval leidt dit tot de vernietiging van weefsel, dat dan wordt ervaren als een onaangename geur en vervolgens wordt aangeduid als het klinische beeld van het zogenaamde 'stinkende neus“. Neusspray moet daarom altijd met mate worden gebruikt en er moet aandacht worden besteed aan vroege symptomen van overmatig gebruik, zoals pijnlijk gedroogde slijmvliezen of frequente neusbloedingen.

Het gebruik van homeopathische middelen zoals neusspoeling of neusspray op basis van zeewater moet ook worden overwogen als alternatief voor langdurig gebruik. Neustussenschotafwijking, dat wil zeggen een afwijking van het neustussenschot naar de zijkant, komt bij bijna 80% van de mensen in een min of meer uitgesproken vorm voor. In de meeste gevallen blijft deze vervorming echter symptoomvrij.

Als er echter symptomen optreden, zoals: dan is correctie van de vervorming van het neustussenschot noodzakelijk.

• Verminderde neusademhaling
• Chronische infecties (sinusitis, tonsillitis of faryngitis)
• Slaapstoornissen (meestal geassocieerd met snurken)
• Bloedneus (bloedneus met hoofdpijn)
• Hoofdpijn

Deze correctie wordt operatief uitgevoerd. Voorwaarde voor het uitvoeren van een operatie aan het neustussenschot is dat de groei van de patiënt al is voltooid, anders is de kans groot dat het neustussenschot na verloop van tijd weer verschuift.

Er zijn geen bovengrenzen voor de leeftijd, aangezien de beperking wordt veroorzaakt door een symptomatische kromming van het neustussenschot wordt op elke leeftijd als zeer significant beschouwd. Men moet echter weten dat het risico op complicaties als gevolg van de procedure groter is als andere ziekten zoals: rokers en occasionele drinkers ook een hoger risico op trombose. In principe is de correctie van een kromming van het neustussenschot kan worden uitgevoerd onder lokale of narcose.

De meeste patiënten kiezen echter narcose om de geluiden niet te horen en niet bewust getuige te zijn van de operatie. Het nadeel van narcoseEchter, het vereist altijd een intramuraal verblijf van minimaal 1 tot 2 dagen. Anders kan de operatie ook poliklinisch worden uitgevoerd, waarbij thuisverpleging van minimaal 2 tot 4 dagen wordt aanbevolen.

Afhankelijk van de mate van verplaatsing van het neustussenschot, duurt de procedure ongeveer 30 tot 120 minuten. Er wordt onderscheid gemaakt: ze kunnen echter ook in combinatie worden gebruikt. Chirurgische toegang is meestal via de neusgaten, zelden via de mond. De procedure verloopt in de volgende stappen: Andere complicaties die kunnen optreden na de operatie zijn

• Diabetes mellitus
• Te zwaar
• Een septoplastie (hier wordt het rechte verloop van het neustussenschot hersteld)
• Een septumresectie (hier moeten, afhankelijk van het individuele geval, min of meer grote delen van het neustussenschot worden verwijderd)
• Infecties (om ze te voorkomen, moeten antibiotica gedurende ongeveer een week worden ingenomen)
• Zwellingen, die gedeeltelijk bloeddoorlopen kunnen zijn
• Gevoelloosheid van de neusregio
• Tranen van de ogen
• Aanhoudende obstructie van neusademhaling
• De nasale kraakbeen is gescheiden van het bot.
• Daarna worden de gebogen delen van het neustussenschot verwijderd of, indien mogelijk, rechtgetrokken.
• In sommige gevallen is een aanvullende correctie van de neusschelp of een verplaatsing van botweefsel nodig.
• Ten slotte wordt het neustussenschot weer in elkaar gezet.
• In de neusgaten van de patiënt worden speciale tamponades ingebracht, die aan de binnenkant kleine tracheale buisjes bevatten, waardoor de patiënt direct na de operatie weer effectief door de neus kan ademen. De tamponades dienen om eventuele minimale postoperatieve bloedingen op te vangen.