Evidence-based (empirisch bewezen geneeskunst) strektechnieken | Rekken

Evidence-based (empirisch bewezen geneeskunst) strektechnieken

Synoniem: Tension / relax / stretch (AE), Contract / Relax / stretch (CR): De specificatie van de spanning / relax / stretch tijden voor PIR stretching komt overeen met de gemiddelde gegevens in de literatuur. De te strekken spier wordt met geringe kracht in de beperkte bewegingsrichting bewogen tot een licht gevoel van stretching optreedt, gevolgd door 5-10 sec. actief aanspannen van de te rekken spier met gemiddelde tot hoge intensiteit in de eindpositie gedurende 5 - 20 sec.

Ontspanningwordt in de ontspanningsfase de te strekken spier naar het nu bereikbare geleid stretching positie en daar gehouden. Het is belangrijk dat de uitgestrekte rekpositie snel wordt bereikt om te profiteren van de maximale remming van 4 cycli van spanning, ontspanning en vasthouden. Deze vorm van strekken maakt gebruik van de verminderde reflexcontrole van de te strekken spier tijdens de ontspanning fase.

Voorbeeld: postisometrisch strekken van de rechterachterzijde been spieren als zelfrekkend Uitgangshouding: rugligging, rechterbeen gestrekt in de lucht, handen onder de dij, linkerbeen ligt plat op de grond Als de kuitspieren tegelijkertijd gestrekt moeten worden, wijst de voet in de richting van de neus- het rechterbeen wordt in de haalbare strekpositie gebracht het been wordt tegen de weerstand van de handen in gestrekt gedurende 5 - 10 sec. De rug been spieren worden 5 - 20 seconden ontspannen, en de been wordt dan verder bewogen in de rekpositie die nu kan worden bereikt 3 cycli van spanning, ontspanning, strekken 4 herhalingen van de hele reeks Voorbeeld: postisometrisch strekken van de rugbeenspieren aan de rechterkant als uitwendige strekking Tijdens het uitwendig strekken worden de handen of een assistent neemt de functie van de knie-extensor over. De partner geeft weerstand tegen de spanning van de achterbeenspieren, leidt het been tijdens de ontspanningsfase voorzichtig verder naar de nu bereikbare rekhouding en ondersteunt daar het vasthouden.

Deze techniek vereist een hoge mate van gevoeligheid van de assisterende persoon, anders kunnen er blessures ontstaan ​​door geforceerd passief rekken. Als alternatief kan de poot ook worden ondersteund tegen een deurkozijn, wordt de spanning tegen de deurlijst gehouden, in de relaxfase worden de billen dichter tegen de kozijn geplaatst, waardoor de nu te bereiken rekpositie wordt vergroot. - De te strekken spier wordt met weinig kracht in de beperkte bewegingsrichting geleid totdat er een licht rekkend gevoel optreedt

• Gevolgd door 5-10 sec.

actief aanspannen van de te rekken spier met gemiddelde tot hoge intensiteit in de eindpositie

• 5 - 20 seconden ontspanning,
• In de ontspanningsfase wordt de te strekken spier naar de nu te bereiken rekpositie bewogen en daar vastgehouden. Het is belangrijk dat de gestrekte rekpositie snel wordt bereikt om de tijd van maximale remming te benutten
• 4 cycli van spanning, ontspanning en vasthouden.
• Deze vorm van strekken maakt gebruik van de verminderde reflexcontrole van de spier die tijdens de ontspanningsfase wordt gestrekt. - De techniek kan worden uitgevoerd als zelf- of extern strekken
• Uitgangshouding: rugligging, rechterbeen gestrekt in de lucht, handen reikend onder de dij, linkerbeen plat op de grond
• Als de kuitspieren tegelijkertijd gestrekt moeten worden, wijst de voet naar de neus
• Het rechterbeen wordt in de haalbare strekpositie gebracht
• Het been wordt maximaal 5 - 10 seconden tegen de weerstand van de handen gestrekt. naar de grond
• De spieren van het achterbeen worden gedurende 5 - 20 seconden ontspannen, terwijl het been verder wordt geleid in de nu te bereiken rekpositie
• 3 cycli van spanning, ontspanning, strekken
• 4 herhalingen van de hele procedure
• Bij extern strekken nemen de handen of een assistent de functie van de knie-extensor over.
• De partner geeft weerstand tegen de spanning van de achterbeenspieren, leidt het been tijdens de ontspanningsfase voorzichtig verder naar de nu bereikbare rekhouding en ondersteunt daar het vasthouden. Deze techniek vereist een hoge mate van gevoeligheid van de assisterende persoon, anders kunnen er blessures ontstaan ​​door geforceerd passief rekken. - Als alternatief kan de poot ook ondersteund worden tegen een deurkozijn, de spanning wordt tegen de deurkozijn gehouden, in de relaxfase worden de billen dichter tegen de kozijn geplaatst waardoor de strekpositie die nu bereikt kan worden vergroot wordt.

Synoniem: actief statisch strekken De te strekken spieren worden langzaam en gecontroleerd in de strekpositie gebracht en daar vastgehouden. Deze methode vereist een goede kracht van de antagonisten (tegenstanders van de te rekken spieren), omdat ze moeten werken tegen de weerstand van de verkorte spieren. Houdtijd per rek van 30-45 sec.

Ontspanningstijd tussen de stukken van 5 - 20 sec. 3 series De techniek kan worden uitgevoerd als zelf- of extern strekken Voorbeeld: Statisch strekken van de achterbeenspieren rechts als zelfrek: Uitgangshouding: rugligging, rechterbeen gestrekt in de lucht, linkerbeen plat op de grond rechterbeen wordt in de maximaal haalbare rekpositie gebracht en daar 30-45 seconden vastgehouden. De tegenstanders (dij extensor) van de te strekken spieren (dijbeenbuiger) samentrekken over de gehele duur van de vasthoudperiode, relaxatietijd 5-20 sec.

3 Herhaling van strekken en relaxen Statisch strekken van de achterbeenspieren rechts als uitwendige strekking: Uitgangshouding: rugligging, rechterbeen gestrekt in de lucht, linkerbeen ligt plat op de grond Het rechterbeen wordt in de maximaal haalbare rekhouding gebracht door een hulppersoon en wordt daar 30-45 sec. gestrekt. De partner ondersteunt de maximaal haalbare rekhouding en de contractie van de antagonisten (tegenstanders van de te strekken spieren) Ontspanningstijd 5-20 sec, terwijl de partner het been in ontspanning houdt 3 herhalingen van rekken en ontspannen Dynamisch rekken: Synoniemen: ballistisch of intermitterend strekken Bij dit type strekken worden kleine ritmische bewegingen uitgevoerd in de uiteindelijke strekpositie. Dit type stuiteren na elongatie was in het verleden heel gebruikelijk, werd toen zeer controversieel besproken en beleeft nu een heropleving, vooral in de snelkrachtgerichte sportsector.

Dit type strekken is niet gebruikelijk in fysiotherapie. Houdtijd van het strekken van 2 sec. In het geval van structureel bakvet is deze strekmethode niet geschikt, aangezien de bindweefsel wordt niet lang genoeg blootgesteld aan de lengtestimulus om zich aan te passen Uniforme informatie over de rek- en relaxatietijden ontbreekt Voorbeeld: Dynamisch strekken Zelfstrekken: uitgangshouding: rugligging, rechterbeen gestrekt in de lucht, handen grijpen onder de dij, linkerbeen ligt plat op de grond Het rechterbeen wordt ca.

2 seconden. Het rechterbeen wordt ca. 2 seconden.

De spieren worden ca. 2 seconden. in de positie waarin het gevoel van rekken weer verdwijnt.

2 seconden. in de uitgerekte positie die nu kan worden bereikt Herhaal de hele procedure ca. 15-20 keer Dynamisch strekken Extern strekken: bij dynamisch rekken als extern strekken ondersteunt één partner de ontspanningsfase van de spieren door het eigen gewicht van het been vast te houden, zodat de sporter gemakkelijker kan loslaten.

De ritmische voortzetting in de strekpositie wordt actief door de gebruiker uitgevoerd. Effectiviteit: vanwege de controversiële aard van de studie is er geen duidelijk klinisch bewijs. De strekmethoden, informatie over strek- en relaxatietijden en de effecten die aan de strektechnieken worden toegeschreven, worden nog getest en behoeven nader onderzoek.

Post-isometrisch strekken wordt als het meest effectief beschouwd omdat, wanneer de spier na spanning wordt ontspannen, de remming van de motorneuronen - de zenuwcellen die de spiervezels activeren - wordt benut en de rekspanning beter wordt verdragen. Dynamisch rekken is ook superieur aan de statische methode in zijn effectiviteit. De statische en dynamische methoden zijn zachter voor de spieren vanwege de lagere trekspanning.

De keuze van de strektechniek voor het individu kan het beste worden gemaakt met behulp van een fysiotherapeut of een trainer. Intensiteit: Voor alle rekprogramma's geldt de regel: hoe intensiever, hoe beter! Maximaal strekken, waarbij de spanning langzaam wordt voortgezet en gehandhaafd totdat het grootst mogelijke, aanvaardbare strekgevoel wordt bereikt, is superieur aan submaximaal strekken.

Als de rekspanning het toelaatbare niveau overschrijdt, treedt een verdedigende spanning en een verhoogd risico op blessures op. Voldoende fysieke veerkracht is een vereiste, contra-indicaties mogen niet aanwezig zijn. De bereikte verbetering van de mobiliteit kan alleen op de lange termijn worden gehandhaafd als deze functioneel wordt benut in de dagelijkse of sportieve bewegingsvereisten.

• De te strekken spieren worden langzaam en gecontroleerd in de rekpositie gebracht en daar vastgehouden. Deze methode vereist een goede kracht van de antagonisten (tegenstanders van de te rekken spieren), aangezien ze moeten werken tegen de weerstand van de verkorte spieren. - Houdtijd per rek van 30-45 sec.

,

• Ontspanningstijd tussen de stammen 5-20 sec. - 3 reeksen
• De techniek kan worden uitgevoerd als interne of externe uitbreiding
• Uitgangshouding: rugligging, rechterbeen gestrekt in de lucht, linkerbeen plat op de grond
• Het rechterbeen wordt in de maximaal haalbare extensiepositie gebracht en daar 30-45 seconden vastgehouden, de tegenstanders (dijbeenstrekker) van de te strekken spieren (dijbeenflexor) trekken samen gedurende de gehele vasthoudperiode
• Ontspanningstijd 5-20 sec. de handen ondersteunen het vasthouden van het been tijdens de ontspanning
• 3 Herhaling van strekken en ontspannen
• Uitgangshouding: rugligging, rechterbeen gestrekt in de lucht, linkerbeen plat op de grond
• Het rechterbeen wordt door een assistent in de maximale rekpositie gebracht en daar 30-45 seconden vastgehouden,
• Ontspanningstijd 5-20 sec, terwijl de partner het been ontspannen vasthoudt
• 3 herhalingen van strekken en ontspannen
• Bij deze vorm van strekken worden kleine ritmische bewegingen uitgevoerd in de uiteindelijke strekpositie.

Dit type stuiterende postelasticiteit was in het verleden heel gebruikelijk, werd toen zeer controversieel besproken en beleeft nu een heropleving, vooral in de snelkrachtgerichte sportsector. Dit type strekken is niet gebruikelijk in fysiotherapie. - Houdtijd van het strekken van 2 sec.

,

• Gevolgd door korte ontspanning en onmiddellijke herhaling
• Aantal 15-20 herhalingen
• De techniek kan worden uitgevoerd als interne of externe uitbreiding
• Deze rekmethode is niet geschikt voor structurele verkorting, omdat het bindweefsel niet lang genoeg wordt blootgesteld aan de lengtestimulus om zich aan te passen
• Er is een gebrek aan uniforme informatie over de rek- en relaxtijden
• Uitgangshouding: rugligging, rechterbeen gestrekt in de lucht, handen reikend onder de dij, linkerbeen plat op de grond
• Het rechterbeen wordt ca. 2 seconden
• Het spierstelsel wordt ca. 2 seconden.

in de positie waarin het gevoel van strekken verdwijnt

• Nogmaals voor ca. 2 seconden. in de nu bereikbare extensiepositie
• Herhaal de hele procedure ongeveer 15-20 keer
• De regel voor alle rekprogramma's is: hoe intensiever, hoe beter!
• Maximaal strekken, waarbij de spanning langzaam wordt voortgezet en gehandhaafd totdat het grootst mogelijke, aanvaardbare strekgevoel wordt bereikt, is superieur aan submaximaal strekken. Als de rekspanning het toelaatbare niveau overschrijdt, treedt een verdedigende spanning en een verhoogd risico op blessures op. - Voldoende fysieke veerkracht is een voorwaarde, contra-indicaties mogen niet aanwezig zijn. - De bereikte verbetering van de mobiliteit kan alleen op lange termijn worden gehandhaafd als deze functioneel wordt benut in de dagelijkse of sportieve bewegingsvereisten.