Eczeem op de eikel

Definitie

De definitie van de term eczeem is niet erg eenvoudig, omdat het een groot aantal dermatologische klinische beelden samenvat. In sommige plaatsen eczeem wordt ook gelijkgesteld met "dermatitis". Het beschrijft in algemene termen een ontstekingsziekte van de huid en is onderverdeeld in veel verschillende vormen.

In het volgende gaat dit artikel over seborroïsch, atopisch en huilen eczeem van de eikel. Er zijn echter andere vormen van eczeem die hier niet verder worden besproken. Het woord "seborroïsch" is afgeleid van het Latijnse woord "seborroïsche" en betekent "talgstroom".

Het beschrijft een toegenomen talgklier, voornamelijk op het gezicht, maar ook op de mannelijke eikel. Atopisch eczeem beschrijft echter de neiging van het lichaam om na contact met bepaalde stoffen allergischer te reageren. Een huilend eczeem beschrijft letterlijk een huilende verandering van de huid. De symptomen, oorzaken en behandeling van de bovengenoemde klinische beelden worden hieronder in meer detail beschreven.

Seborroïsch eczeem

Een seborroïsch eczeem is een sterk schilferige huidverandering, die meestal chronisch recidiverend optreedt. Het treft voornamelijk delen van het lichaam waar talg (‘sebum’) wordt geproduceerd, zoals de hoofdhuid of het gezicht. Talgklieren bevinden zich altijd aan de wortels van haren, dus alle delen van het lichaam met veel haar worden in wezen beïnvloed.

Een seborroïsch eczeem op de eikel - zoals de eikel medisch correct wordt genoemd - is daarom relatief onwaarschijnlijk, aangezien er geen haar wortels hier. Het kan zich echter van de penisschacht naar de eikel verspreiden. Een seborroïsch eczeem presenteert zich als vettige, gelige schilfering, de huid is meestal rood gekleurd.

Seborroïsch eczeem treft ook andere delen van het lichaam van vaker voorkomende mannen, en haaruitval bevordert bovendien het voorkomen ervan. De oorzaak wordt meestal gezien als een interactie tussen verschillende endogene en exogene factoren. Endogene factoren zijn zowel een genetische aanleg als een fundamentele talgklier overproductie.

Exogene factoren zijn stress, in interactie met kolonisatie van de huidflora door bepaalde gistsoorten. Het is echter niet definitief opgehelderd wat seborroïsch eczeem veroorzaakt. De therapie voor deze chronisch terugkerende huidziekte hangt af van het huidige niveau van symptomen.

Aangezien er geen definitieve genezing mogelijk is, proberen we de symptoomvrije intervallen zo lang mogelijk aan te houden. Dit wordt bereikt met glucocorticoïden en, indien nodig, antimicrobiële toevoegingen. Een gevreesde complicatie is de veralgemening van eczeem en de verspreiding ervan naar andere delen van het lichaam die normaal niet primair worden aangetast, zoals de mannelijke eikel.

Het is ook aangetoond dat zonlicht de symptomen verbetert. Voor zelfmedicatie raden we een bezoek aan een solarium (met mate) of zonnebaden in het algemeen aan. Een bijzondere vorm van seborroïsch eczeem is infantiel eczeem, ofwel vroeg eczeem jeugd. Het verschijnt al bij de geboorte, maar geneest meestal na een paar maanden vanzelf. Corticosteroïden mogen alleen worden gebruikt als de voorwaarde is ernstig.