Tot op heden is er geen specifiek medicijn tegen de Epstein-Barr virus is ontwikkeld. Daarom bestaat de therapie voornamelijk uit het behandelen van lichamelijke klachten. Patiënten met een EBV-infectie moeten het rustig aan doen en veel rusten.
Dit geeft het lichaam de mogelijkheid om het virus zelf te bestrijden. Sinds de Epstein-Barr virus leidt meestal tot koortsmoeten patiënten veel drinken om het vochtverlies te compenseren. Als het koorts te hoog is of te lang aanhoudt, kunnen patiënten in overleg met hun arts antipyretische medicatie gebruiken.
Niet alleen om deze reden is het voor getroffenen belangrijk om bij deze ziekte een arts te raadplegen. De verzwakte immuunsysteem veroorzaakt vaak bacteriële superinfecties, vooral van de amandelen (amandelontsteking). Deze moeten worden behandeld antibiotica.
Aminopenicillines zoals ampicilline en amoxicilline mag niet worden gebruikt. Deze leiden vaak tot allergische huidreacties in verband met het EB-virus. Dit allergische reactie is geen indicatie van een penicilline allergie, daarom kunnen nieuwe ziekten nog steeds worden behandeld met penicillines nadat de infectie is verdwenen.
De allergische huidreacties manifesteren zich meestal in de vorm van een rode jeukende uitslag die zich langzaam over het hele lichaam verspreidt en na ongeveer 3 dagen langzaam verdwijnt. Deze huidreactie hoeft niet per se direct verband te houden met de antibioticuminname, maar kan enkele dagen na het einde van de inname nog optreden. In zeldzame gevallen kan de Epstein-Barr virus kan ook leiden tot ontsteking van de hersenen (viraal encefalitis), infectiegerelateerde anemie (auto-immuun hemolytische anemie) of een gebrek hieraan bloed bloedplaatjes (trombocytopenie).
Deze ziekten vereisen een snelle en consistente behandeling cortisone. Vooral encefalieten vereisen ook intensieve medische zorg om secundaire ziekten te voorkomen. De ziekten van de bloed systeem vereisen regelmatige controles van de laboratoriumwaarden.
In enkele gevallen kan het Epstein-Barr-virus ook leiden tot een vergroting van de milt. Dit is in eerste instantie niet gevaarlijk, maar moet goed in de gaten worden gehouden door ultrageluid. Er bestaat echter een risico dat de milt capsules, wat kan leiden tot enorme bloedingen. Om deze reden moeten de getroffen patiënten extra voorzichtig zijn totdat de maat genormaliseerd is om te voorkomen dat de capsule scheurt.
