dopamine, samen met epinefrine en noradrenaline, behoort tot de catecholamines. dopamine is zowel een hormoon als een belangrijk neurotransmitter, in natuurlijke vorm geproduceerd door het menselijk lichaam en in kunstmatige vorm als medicijn gebruikt. dopamine als medicijn wordt meestal gebruikt om de cardiovasculair systeem na schokken en bij de behandeling van Parkinson, dan als L-DOPA.
Wat is dopamine?
Bij mensen die lijden aan Parkinson, is gevonden dat de concentratie van dopamine in de hersenstam is ongeveer 90% lager dan bij gezonde mensen. Dopamine is een van de belangrijkste hormonen in het menselijk lichaam. Het functioneert ook als een neurotransmitter, dwz - eenvoudig gezegd - het is verantwoordelijk voor de overdracht van gewaarwordingen en gevoelens. Het is dankzij deze eigenschap dat dopamine in de volksmond het attribuut gelukshormoon heeft gekregen. Dopamine is ook verantwoordelijk voor de controle en bloed stroom naar de interne organen, evenals voor de overdracht van impulsen naar de spieren. Chemisch gezien is dopamine een voorloper van adrenaline or noradrenaline en behoort tot de groep van catecholamines.
Farmacologische werking
Tot dusverre konden niet alle farmacologische effecten op lichaam en geest worden onderzocht en beschreven. Het staat echter buiten kijf dat dopamine verantwoordelijk is voor het doorgeven van impulsen aan de spieren. Als dopamine ontbreekt, beginnen de spieren oncontroleerbaar te trillen; de patiënt lijdt aan Parkinson Bij mensen die aan Parkinson lijden, is vastgesteld dat de concentratie van dopamine in de hersenstam is ongeveer 90% lager dan bij gezonde mensen. Dopamine is ook verantwoordelijk voor de overdracht van sensaties en percepties. Het lijkt erop dat dopamine percepties en sensaties kan verhogen. Mensen die lijden aan psychose hebben een aantoonbaar toegenomen concentratie dopamine vergeleken met gezonde mensen. Ze nemen daardoor hun omgeving sterker waar en kunnen geen onderscheid maken tussen belangrijke en onbelangrijke zaken of zintuiglijke indrukken correct verwerken. Het teveel aan informatie leidt uiteindelijk tot psychose Aangenomen wordt dat dopamine ook een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling van verslavende aandoeningen. De consumptie van bepaalde drugs - hoofdzakelijk amfetaminen en opiaten - leidt tot een verhoogde afgifte van dopamine - de drugsgebruiker zijn omgeving duidelijker waarneemt of meer geluksgevoelens ervaart. Dopamine reguleert ook de bloed stroom naar verschillende interne organen, vooral de nieren. Een tekort aan dopamine kan dat wel leiden tot lusteloosheid en depressieve stemmingen.
Medisch gebruik en toepassing
De stimulerende effecten van dopamine op interne organen in het bijzonder kan medicinaal worden gebruikt. Bijvoorbeeld dopamine-bevattend drugs worden gebruikt om te behandelen schokken in geval van dreigend falen van de cardiovasculair systeem Dopamine kan ook profylactisch worden gegeven ter ondersteuning nier functie bij dreigend nierfalen. Dopamine kan de centrale niet binnendringen zenuwstelsel vanwege een natuurlijk bloed-hersenen barrière. Daarom administratie dopamine is niet geïndiceerd bij patiënten met de ziekte van Parkinson en zelfs niet voor de behandeling van rusteloze benen syndroom In deze gevallen kan een prodrug van dopamine, levodopa (L-DOPA), kan worden gegeven. Dopamine is verkrijgbaar als water-oplosbaar dopaminehydrochloride onder zijn algemeen naam. Het wordt intraveneus toegediend en vereist een recept. Preventief gebruik om ziekten te voorkomen is nog niet gevonden.
Risico's en bijwerkingen
De administratie van dopamine kan leiden naar hartritmestoornissen, dat is de reden waarom de belangrijkste toepassing van dopamine - de behandeling van schokken staten - neemt steeds meer een achterbank in. L-DOPA is het beste middel tot nu toe voor de verlichting van de ziekte van Parkinson. De bijwerkingen van L-DOPA zijn misselijkheid duizeligheid, verlies van eetlust, indigestie en laag bloeddruk Sommige patiënten ervaren een verhoogde zin in seks en een grotere drang om dingen te kopen. Daarom worden naast L-DOPA meestal andere medicijnen gegeven om de ongewenste bijwerkingen te verminderen. In verband met de inname van L-DOPA wordt een rijverbod keer op keer besproken. Tot op heden is er echter geen algemeen onvermogen om te rijden vastgesteld. Af en toe klagen patiënten over toegenomen slaperigheid overdag. Het effect van L-DOPA neemt af met de duur van het gebruik. Echter, aangezien Parkinson-patiënten L-DOPA voor de rest van hun leven moeten gebruiken, is het essentieel, vooral bij jongere patiënten, om met een kleine dosis te beginnen. dosis en om het bedrag gestaag te verhogen. Na het te lang te hebben ingenomen, is L-DOPA bijna niet effectief.
