Diagnose van parafimose | Paraphimosis

Diagnose van paraphimosis

Bij het stellen van een diagnose is het belangrijk dat een arts eerst met de patiënt praat. In de loop van dit gesprek vindt de arts meestal de eerste aanwijzingen van parafimose, zoals een lichte strakheid van de voorhuid of phimosis. Vaak beschrijft de patiënt dat een erectie (of het nu gaat om masturbatie of geslachtsgemeenschap) heeft geleid tot de ontwikkeling van dit klinische beeld. De voorlopige diagnose van de arts na dit gesprek wordt ondersteund door de fysiek onderzoek, dwz de inspectie van de penis. De parafimose is te herkennen aan de gezwollen eikel en de gezwollen voorhuid, die als een rijgring om de schacht van de penis is gewikkeld, en is een starende diagnose.

Therapie van paraphimosis

Reductie, dwz het terugduwen van de voorhuid over de eikel, is therapeutisch essentieel. Bovendien moet de reductie zo snel mogelijk worden uitgevoerd, anders kunnen de eikel en voorhuid afsterven. Er zijn verschillende manieren om een ​​reductie uit te voeren.

Enerzijds kan reductie conservatief worden uitgevoerd, dat wil zeggen niet-chirurgisch, en anderzijds kan het operatief worden verminderd. Eerst moet echter worden geprobeerd het parafimose conservatief. In geen geval mag men proberen de parafimose permanent te verwijderen zonder medische hulp.

Als een poging van de patiënt zelf niet is gelukt, dient een uroloog te worden geraadpleegd; afkoelende maatregelen op weg naar de dokter kunnen helpen. Deze procedure is erg pijnlijk, daarom minstens één plaatselijke verdoving wordt toegediend om de zenuwen het leveren van de penis. Bij deze conservatieve, handmatige reductie wordt de eikel naar beneden gedrukt terwijl tegelijkertijd de voorhuid naar voren wordt getrokken.

Om het terugschuiven van de eikel te vergemakkelijken, wordt de eikel meestal vooraf een beetje ingevet met Vaseline bijvoorbeeld, en het oedeem wordt geprikt. Dit betekent dat er met een fijne canule wordt geprobeerd de waterretentie heel voorzichtig uit te drukken. Als een handmatige reductie na enkele korte pogingen niet lukt, moet de parafimose operatief worden behandeld.

Elke parafimose is een noodgeval, omdat de vitaliteit van de peniscomponenten voorhuid en eikel acuut wordt bedreigd. Hoe langer een parafimose onbehandeld blijft, hoe groter het risico op onomkeerbare schade aan de betrokken structuren. Een operatie wordt noodzakelijk als de handmatige poging tot herpositionering niet is gelukt.

Tijdens deze chirurgische ingreep wordt de voorhuid, die een veterring is geworden, zo ingesneden dat bloed kan weer stromen. Indien vereist door de patiënt of zijn familieleden, kan de besnijdenis tijdens dezelfde operatie worden uitgevoerd om herhaling van parafimose te voorkomen. Zelfs na een succesvolle handmatige herpositioneringspoging dient de patiënt of, in het geval van een kind, de naasten met een uroloog te overleggen of circumcisie op permanente basis niet raadzaam is om verdere parafimose te voorkomen. Als de parafimose te lang aanhoudt en de eikel en voorhuid zijn overleden, moet de operatie altijd onmiddellijk worden uitgevoerd.