Het woord agressie wordt in het dagelijks leven vaak op een veroordelende manier gebruikt. Psychologische definities geven daarentegen een puur beschrijvend feit. Agressief gedrag moet niet primair als een ziekte worden opgevat. Opmerking: dit artikel bespreekt "agressie" als een natuurlijk lichamelijk proces bij mensen, bijvoorbeeld als een afweer- en afweerreactie in een gevaarlijke situatie. Bent u daarentegen geïnteresseerd in agressie als symptoom, dan raden wij u dit artikel aan: Agressie als symptoom- en klachtenpatroon van verschillende ziekten.
Wat is agressie?
Het gebruik van het woord agressie is niet uniform. Definities in de psychologie stellen deze term in de kern vast als een gedrag dat gericht is op schade. De nadruk ligt meer op externe attitudes dan op emoties. Schade en intentie zijn de gemeenschappelijke kenmerken bij het psychologisch begrijpen van de taal. Het alledaagse begrip betekent daarentegen innerlijke vijandige gevoelens en legt dus de nadruk op emotie. Er is geen vast verband tussen de twee betekenissen. Agressief gedrag komt in verschillende uitingen voor. De bedoeling is doorslaggevend. Een vijandige actie vindt fysiek (slaan, enz.), Verbaal (tegen iemand schreeuwen enz.), Non-verbaal (boze blikken enz.) Of relationeel (iemand verbannen enz.) Plaats. Agressieve emoties manifesteren zich ook op verschillende manieren. De impuls om te kwetsen of te kwetsen geeft de negatieve impact op andere mensen. Een vijandige impuls drukt zichzelf uit als een emotionele drijfveer (woede, etc.), als bevrediging (leedvermaak, etc.), of als een houding (haat, etc.). Zowel het gedragsniveau als het emotionele niveau zijn wetenschappelijk meetbaar.
Functie en taak
De functie van een aanvallende reactie is om individuele of collectieve gedragingen te vervullen. Het kan te maken hebben met bedreiging, terugval, lichamelijk letsel of zelfs moord. De oorzaken liggen voornamelijk in de drijfveer van persoonlijke zelfbevestiging of in angst, rivaliteit en frustratie. Daardoor legt de aard van de mens kenmerken vast die bij dieren niet aantoonbaar zijn: agressie door gehoorzaamheid, door imitatie of door willekeur. Lange tijd hebben de drie klassieke benaderingen van aandrijftheorie, frustratietheorie en leren theorie bepaalde verklaringen voor menselijk agressief gedrag. Volgens de drive theory is er een aangeboren bron in het organisme die constant agressieve impulsen genereert. Agressieve motivaties ontstaan volgens de frustratietheorie niet spontaan, maar als reactie op storende, ongewenste gebeurtenissen. Volgens de leren theorie wordt agressief gedrag bepaald door leerwetten (leren van succes, leren van het model). Tegenwoordig zijn deze theorieën achterhaald. Tegenwoordig evolueert de wetenschap voornamelijk naar multi-causale verklaringsmodellen. Ze richten zich op de interactie van verschillende oorzaken. Hiervan onderscheiden zijn laatste handelingen zoals slaan, duwen, bijten etc., waarvoor agressie tot op zekere hoogte kenmerkend is. Ze zijn echter niet gekoppeld aan agressieve functies. Vijandig gedrag is dus multifunctioneel gedrag. Het voordeel van agressief multifunctioneel gedrag kan zijn dat je je eigen verlangens vervult of macht uitoefent. Zo wordt een succes behaald, dat kan stollen tot een gewoonte om te handelen. Een ander voordeel is materiële verrijking. De zaak van de bankovervaller die een bank berooft, is bekend. Het kan ook een voordeel zijn om aandacht en erkenning te krijgen. In sommige culturen wordt geweld als eervol beschouwd en roept het dus bewondering op, terwijl het weglaten ervan met minachting wordt bestraft. Een voordeel van vijandige actie kan ook liggen in de verdediging en zelfbescherming, door een aanval of verstoring af te wenden. Hier heeft het vijandige gedrag het karakter van verdediging.
Ziekten en kwalen
Mentale en emotionele spanningen die samenhangen met agressie, veroorzaken lichamelijke klachten. Spieren en gewrichten gespannen en verminderen bloed doorstroming, wat belangrijk is voor bloed en zuurstof levering. Als gevolg hiervan is het gewrichten, rug en kaak worden gespannen, wat triggert pijn Lichamelijke symptomen manifesteren zich in slaapstoornissen, huid problemen, gewichtsschommelingen, hoge bloeddruk en maag problemen. Omgaan met een conflictsituatie door confrontatie uit zich in nare dromen en triggers paniekaanvallen In deze stressvolle situaties reageert het lichaam door de productie van vet in de huid, welke kan leiden naar acneStaten van uitputting als gevolg van emotionele dwang kunnen dat ook leiden tot eetstoornissen. Daarentegen veroorzaken impulsieve interne processen een verhoogde hart- tarief. De regulering van bloed druk kan permanent worden beschadigd en chronische schade veroorzaken. Hart ziekten en hartaanvallen zijn denkbaar als mogelijke gevolgen. De permanente druk op de hart- schaadt het hart op de lange termijn. Het lichaam is bovendien verantwoordelijk voor het legen van de maag Veel mensen hebben er teveel last van maag zuur tijdens argumenten. Dit kan scheuren in het maagslijmvlies en maagbloeding veroorzaken. Het lichaam zendt noodsignalen uit van de cardiovasculair systeem als een automatisch gevolg. Langdurige uitbarstingen van woede hebben verschillende effecten op verschillende delen van het menselijk lichaam. Een permanent mentaal spanning veroorzaakt door innerlijke onrust overbelast de hersenen, die niet kunnen herstellen. Een permanente alarmtoestand ontneemt de persoon de energie om zelfbeheersing uit te oefenen. Als gevolg hiervan kan dit op zijn beurt een trigger zijn voor woede-uitbarstingen. Een sterk innerlijk spanning en de productie van adrenaline tijdens massale confrontaties verzwakt de immuunsysteem Het biedt onvoldoende bescherming tegen irriterende stoffen. Allergische reacties, netelroos of gordelroos zijn mogelijk als schadelijke gevolgen. Het verband tussen agressie en ziekte wordt vaak niet herkend door de getroffen persoon.
