Diagnose
Bij het stellen van de diagnose krijgt de arts eerst een overzicht van de heersende symptomen door de patiënt enkele vragen te stellen. Het bedrag, de aard en het begin van de lozing komen aan bod. In de regel zijn eventuele begeleidende klachten zoals brandend, jeuk of een veranderd geur van het intieme gebied wordt gevraagd.
Afhankelijk van de gegeven antwoorden kunnen aanvullende, meer gedetailleerde vragen nodig zijn. Dit wordt gevolgd door een gynaecologisch onderzoek. Hier worden eerst de uitwendige geslachtsorganen onderzocht en onderzocht op zichtbare veranderingen.
De vagina en de hals kan worden bekeken met behulp van instrumenten zoals specula en, indien nodig, via een zogenaamde colposcoop. Als de patiënt bruinachtige of roodachtige afscheiding en veranderingen in de hals zijn gedetecteerd, kan een weefselmonster worden genomen en eventueel onderzocht baarmoederhalskanker. Tijdens het onderzoek, het bedrag, de consistentie en geur van het slijm in de vagina kan worden onderzocht.
Indien nodig kan er een monster worden genomen dat verder wordt onderzocht door laboratoriumgeneeskunde en microscopie. Op deze manier kunnen mogelijke ziekteverwekkers worden opgespoord. Het bepalen van de vaginale pH-waarde kan in sommige gevallen ook nuttig zijn.
Behandeling
Niet elke ontslag vereist therapie. Bijvoorbeeld verhoogde secretievorming tijdens zwangerschap wordt als normaal beschouwd en wordt meestal niet behandeld. De therapie van veranderde of verhoogde afscheiding als symptoom van een ziekte hangt af van de oorzaak van de ziekte.
antibiotica worden gebruikt voor bacteriële ontsteking van de externe of interne voortplantingsorganen. Het gebruikte actieve ingrediënt is afhankelijk van de te bestrijden ziekteverwekker, die vooraf moet worden bepaald om optimale resultaten te bereiken. Afhankelijk van de bijbehorende symptomen kunnen andere medicijnen worden gebruikt, bijvoorbeeld antipyretica bij verhoogde temperaturen.
Als de veranderde afscheiding een symptoom is van een gist schimmel ziekte, fungiciden, zogenaamde antimycotica, worden gebruikt. Net als bij antibioticakunnen deze worden toegediend voor uitwendige ontstekingen, hetzij in de vorm van zetpillen, als crème of een combinatie van beide. Als het echter een oplopende ontsteking is, bijvoorbeeld van de eierstokken, dit moet meestal worden behandeld met oraal ingenomen of intraveneus toegediende medicijnen.
Bij vaginale infecties kan het nodig zijn om ook de partner te behandelen om herinfectie tijdens daaropvolgende geslachtsgemeenschap te voorkomen. Na een antibioticabehandeling kan een melkzuurkuur nuttig zijn om de vaginale flora weer op te bouwen. In het geval van poliepen of myomen, hun verwijdering kan de afscheiding verminderen. Als bij uitstroomdiagnostiek kwaadaardige tumorziekten zijn vastgesteld, worden deze behandeld door middel van chirurgie, chemotherapie en / of bestraling, afhankelijk van het type tumor en kanker stadium. - De behandeling van vaginale mycose
- Symptomen van baarmoederhalskanker
Alle artikelen in deze serie:
