Diagnose | Sikkelcelanemie - Hoe gevaarlijk is het eigenlijk?

Diagnose

Verschillende methoden kunnen de sikkelcelvorm van het rood detecteren bloed cellen. De eenvoudigste manier om dit te doen is door observatie: als een druppel bloed wordt uitgespreid op een glaasje en verzegeld tegen lucht, aangetast erytrocyten de sikkelvorm aannemen (sikkelcellen of drepanocyten genoemd). Ook zogenaamde doelwitcellen of schietschijfcellen kunnen in deze vorm worden herkend bloedarmoede: ze hebben een rode gecondenseerde kleur in het midden en duiden doorgaans op een verlies van celfunctie.

Deze vorm kan ook voorkomen bij andere anemieën en is daarom niet specifiek. De meest nauwkeurige methode is een chemische procedure met de gecompliceerde naam hogedrukvloeistofchromatografie. Dit is in staat om verschillende moleculen te scheiden en met elkaar te vergelijken. In het proces veranderde hemoglobine molecuul HbS kan worden geïdentificeerd.

Voorval

Sikkelcel bloedarmoede komt voornamelijk voor in Afrika en het oostelijke Middellandse Zeegebied. In Duitsland komt het praktisch niet voor, maar als dat het geval is, komt het voor bij vluchtelingen of mensen met een migratieachtergrond. In 2010 werd onderzocht dat er ongeveer 1000-1500 sikkelcelpatiënten in Duitsland woonden, voornamelijk uit Turkije, Italië, Griekenland, Noord- en Centraal-Afrika, het Midden-Oosten en India. De geografische beperking is waarschijnlijk te wijten aan een selectievoordeel vanwege malaria.

Frequentie

Sikkelcel bloedarmoede is de meest voorkomende corpusculaire (bloed celgerelateerde) bloedarmoede wereldwijd, waarschijnlijk ook vanwege het selectievoordeel. Afhankelijk van het ontwikkelingsniveau van het land, malaria kan ook dodelijk zijn. Een record van 1.8 miljoen malaria sterfgevallen werden geschat in 2004.

Bijzonderheid Malaria

Voor het eerst in de jaren veertig ontdekten onderzoekers dat veel mensen “ander bloed” hadden in de gebieden waar de ernstige vorm van malaria (Malaria tropcians) werd aangetroffen. Malaria is een parasitaire ziekte die wordt overgedragen door de Anopheles-mug. De plasmodia (parasieten) vallen eerst de lever, dan de rode bloedcellen en blijven hierin vermenigvuldigen. Bij mensen met sikkelcelanemie is de plasmodia in de erytrocyten vermenigvuldig niet. Preciezere oorzaken zijn tot op heden niet bekend. In deze context kan een persoon met sikkelcelanemie claimen (gedeeltelijk) resistent te zijn tegen malaria.