Diagnose
De diagnose van een chronisch cervicaal wervelsyndroom kan worden gemaakt als de getroffen persoon herhaaldelijk lijdt aan de typische symptomen van een cervicaal wervelsyndroom over een langere periode van enkele maanden of jaren. Bovendien mogen er geen aanwijzingen zijn voor andere behandelbare oorzaken van de symptomen, zoals ontsteking of botletsel. De mate van pijn en spanning kan op sommige dagen meer of minder uitgesproken of zelfs afwezig zijn. Voor de diagnose van a chronisch cervicaal wervelsyndroom, zijn er meestal geen verdere onderzoeken nodig behalve de beoogde fysiek onderzoek en het medisch consult. In sommige gevallen is een diagnose via een bloedmonster of een beeldvormende procedure zoals een röntgenfoto van de cervicale wervelkolom nuttig om andere mogelijke oorzaken van de klachten uit te sluiten
De behandeling
Net als bij het acute cervicale wervelkolomsyndroom, richt de behandeling van de chronische vorm zich ook op actieve bewegingsmaatregelen. Sinds een chronisch cervicaal wervelsyndroom vaak niet volledig te genezen zijn, zijn de behandeldoelen meestal de best mogelijke behandeling van de symptomen en een verlichting van de symptomen. De getroffen persoon moet regelmatige fysieke activiteit in het dagelijks leven integreren.
Diverse sporten zoals zwemmen, Nordic walking of yoga zijn geschikt. Versterking van het spierstelsel door deelname aan a terug school heeft ook een positief effect. De leren of ontspanning technieken worden ook sterk aanbevolen.
Aan de andere kant, medicinale verlichting van pijn of spanning zou de uitzondering moeten zijn. Een langdurige inname van pijnstillers draagt vele gevaren en kan zelfs veroorzaken pijn zelf. Bovendien, in het geval van een chronische voorwaarde zoals cervicaal wervelkolomsyndroom, moet niet alleen naar de puur biologische aspecten van de klachten worden gekeken.
Zowel psychologische als sociale factoren hebben een belangrijke invloed op de ontwikkeling en beleving van symptomen. Bij de behandeling van chronisch cervicaal wervelkolomsyndroom kan ondersteuning op deze gebieden daarom belangrijk zijn. Problemen of spanningen in de psychologische of sociale sfeer moeten in een vroeg stadium worden herkend en aangepakt en, indien mogelijk, aangepakt.
De duur van een chronisch cervicaal wervelsyndroom
Er wordt onderscheid gemaakt tussen het acute en het chronische cervicale wervelkolomsyndroom, waarbij de acute ook kan overgaan in de chronische vorm. In tegenstelling tot veel andere ziekten is het niet eenduidig vast te stellen vanaf welke duur men spreekt van een chronisch cervicaal wervelsyndroom. Rugpijn in het algemeen wordt verwezen als een chronische voorwaarde als de symptomen langer dan twaalf weken aanhouden.
Als de duur tussen de vier en twaalf weken ligt, is er een tussenvorm aanwezig, die subacuut wordt genoemd. Bij een chronisch cervicaal syndroom is genezing vaak niet meer mogelijk. Het doel van de behandeling is dan meestal het verlichten en beheersen van de symptomen en het verbeteren van de kwaliteit van leven.
Alle artikelen in deze serie:
