Bij type 2 suikerziekte, de klassieke symptomatologie van insuline een tekort gezien bij type 1 diabetici komt zelden voor. Een type 2 diabetes met een lichte of slechts passieve verhoging bloed glucose niveaus kunnen volledig asymptomatisch blijven, dat wil zeggen zonder symptomen. Een dergelijke situatie kan zich voordoen bij type 2 suikerziekte voor een langere periode, soms meerdere jaren, en daarna de diagnose aanzienlijk vertragen.
De diagnose wordt vaak bij toeval gesteld tijdens een routine bloed glucose test. Dit maakt het begrijpelijk waarom tot 20% van de type 2 diabetici al diabetische orgaancomplicaties heeft op het moment van diagnose.
Patiënten klagen slechts af en toe over klachten als pruritus (jeuk), balanitis (ontsteking van de eikel), afnemend libido of zelfs paresthesieën (insensaties) en pijn in de benen. Ze hebben vaak een rood gezicht dat rubeosis diabetica wordt genoemd. Deze patiënten - meestal ouder dan 40 jaar - hebben zwaarlijvigheid met android, dwz romp, lichaamsvet distributie, hypertensie (hoge bloeddruk), hypertriglyceridemie (Vet metabolisme stoornis met verhoging van triglyceriden) met hepatomegalie (lever vergroting) als gevolg van vetopslag in de lever.
De volgende symptomen en klachten kunnen duiden op diabetes mellitus type 2:
- Polyurie - vaak plassen.
- Ernstige dorst, vanwege water verlies.
- Gevoel van zwakte
- Vermoeidheid
- Anorexia (verlies van eetlust)
- Gewichtsverlies
- cravings
- Vermoeidheid en slechte prestaties
- Visuele stoornissen
- Aceton geur - geur of nagellak verwijderaar.
Aandacht. Ongeveer de helft van de patiënten is asymptomatisch, dwz vertoont geen symptomen. Bij diagnose suikerziekte mellitus bestaat meestal al ongeveer 5-10 jaar. Vaak zijn typische secundaire ziekten zoals nefropathie (nier ziekte), neuropathie (zenuwschade) en retinopathie (ziekte van het netvlies) leiden aan de diagnose.
Diabetes mellitus type 2 is een van de klassieke ouderdomsziekten.
Waarschuwingsborden (rode vlaggen)
- Als new-onset diabetes mellitus wordt geassocieerd met gewichtsverlies, het risico voor alvleesklierkanker wordt verhoogd: Gewichtsverlies van één tot acht pond is geassocieerd met ongeveer drie en een half keer het risico op alvleesklierkanker (HR 3.47; 0.66%).
- Patiënt> 80 jaar + onbedoeld gewichtsverlies → denk aan: Dementie
