Introductie
Netvliesloslating beschrijft het losmaken van de binnenste laag van het netvlies van het zogenaamde retinale pigment epitheel, dat is het substraat. Hierdoor kunnen de lichtprikkels die het netvlies raken niet meer worden verwerkt. Dit leidt tot een verminderd zicht. De netvliesloslating is een noodgeval en moet onmiddellijk operatief worden behandeld, anders kan het oog blind worden. Om deze reden is het erg belangrijk om de symptomen correct te interpreteren en zo snel mogelijk een oogkliniek te bezoeken.
Overzicht van symptomen
De volgende symptomen kunnen duiden op een beginnende netvliesloslating:
- Flikkerend: er verschijnen heldere vlekken die op en neer bewegen. Ze worden veroorzaakt door een irritatie van het glaslichaam aan het netvlies.
- Bliksem tijdens hoofd bewegingen: Het optreden van deze flitsen wordt veroorzaakt door verhoogde spanning van het glaslichaam op het netvlies. Deze tractie wordt veroorzaakt door een verkleining van de grootte van het glaslichaam vanaf de leeftijd van ongeveer 40 jaar of door een plotselinge gewelddadige impact, zoals een ongeval. De bliksem kan door getroffenen vaak zelfs met gesloten ogen worden waargenomen.
- Roetige regen: dit symptoom lijkt op zwarte regen en treedt op wanneer een bloed vat is gescheurd.
- Schaduwen: zodra het glaslichaam een gat in het netvlies scheurt, kan vloeistof binnendringen, wat kan worden waargenomen als een donker gordijn of schaduw aan de rand van het gezichtsveld.
De specifieke symptomen
Flikkeren van het oog is een vroeg symptoom. Het is een visueel fenomeen dat optreedt aan de rand van het gezichtsveld. Getroffen patiënten melden dat ze lichtpuntjes zien die bewegen.
Het flikkeren treedt meestal plotseling op en kan naarmate het vordert intenser worden. De netvliesloslating wordt meestal veroorzaakt door een scheur in het netvlies. De reden hiervoor is het loslaten van het glaslichaam.
Het glaslichaam is een geleiachtige substantie die de achterste oogkamer vult. Het loslaten veroorzaakt een trek, wat leidt tot een loslating van het netvlies. Hierdoor kunnen lichtprikkels niet meer goed worden verwerkt.
Het resultaat is verkeerde interpretaties in de vorm van visuele verschijnselen. Naast flikkering kunnen echter ook lichtflitsen en schaduwen optreden. Bovendien kan flikkering ook voorkomen bij andere ziekten en is het nog typischer voor hen.
Een klassiek voorbeeld hiervan is migraine. Hier ligt de oorzaak in een verkeerde verwerking van informatie in de hersenen. Een beroerte kan ook leiden tot een verkeerde verwerking als gevolg van een stoornis in de bloedsomloop.
Naast verlamming en spraakstoornissen, visuele stoornissen kan ook voorkomen. Maar ook andere oogziekten kunnen deze symptomen veroorzaken. Een slecht doorbloede retina als gevolg van suikerziekte mellitus kan bijvoorbeeld ook flikkering veroorzaken en moet zeker worden verduidelijkt door een oogarts.
Lichtflitsen (lat. Fotopsie) zijn een klassiek symptoom dat gepaard gaat met een netvliesloslating. De lichtflitsen behoren ook tot de vroege symptomen en moeten zeker worden opgehelderd door een oogarts.
Het loslaten van het glaslichaam (geleiachtige substantie in de oogbal) veroorzaakt een trek aan het netvlies, wat tot tranen leidt. Zo komt het netvlies los. Daarnaast wordt het netvlies geïrriteerd door het trekken en ontstaan er visuele verschijnselen in de vorm van fotopsieën.
Fotopsieën kunnen ook in het donker plaatsvinden en worden door de getroffen patiënten als onaangenaam ervaren. Bij de diagnose moeten andere ziekten in aanmerking worden genomen - vooral neurologische aandoeningen moeten worden opgehelderd. Een klassieke neurologische aandoening in deze context is migraine, die zich ook manifesteert in de vorm van lichtflitsen.
De roetige regen is ook een klassiek symptoom van netvliesloslating. Het komt echter meestal later in de loop van de ziekte voor. Het wordt veroorzaakt door verwondingen aan het netvlies schepen, die tot bloeden leiden.
Tijdens een netvliesloslating kunnen deze scheuren door het trekken. Deze fijne bloedingen worden waargenomen als zwarte stippen die in het gezichtsveld bewegen. Getroffen patiënten omschrijven dit als een soort roetige regen of een zwerm vliegen muggen.
De schaduw wordt veroorzaakt door het loslaten van het netvlies en leidt tot verlies van het gezichtsveld. Dit betekent dat speciale gebieden, zoals het zicht naar boven naar buiten, worden beperkt. Door het loslaten van het netvlies worden de cellen niet meer voldoende van zuurstof voorzien en sterven ze af. De verwerking van lichtprikkels kan niet meer plaatsvinden - dit resulteert in functieverlies.
Als men niet onmiddellijk handelt, onomkeerbaar blindheid van het oog optreedt. Naast schaduwen kan ook wazig zien optreden. Dit wordt veroorzaakt door een netvliesloslating in het gebied van de macula. De macula is de plaats van het scherpste zicht, omdat er vooral veel sensorische cellen zijn. Hoe meer sensorische cellen verloren gaan, hoe verder het gezichtsvermogen wordt aangetast.
