De individuele trainingsprincipes kort toegelicht | Trainingsprincipes

De individuele trainingsprincipes kort toegelicht

Trainingsprincipes in duursporten

Eigenlijk hetzelfde trainingsprincipes gelden voor effectieve training, maar deze moeten worden aangepast aan de eisen van elke sport. De opleidingsplan en de trainingseenheid zijn gebaseerd op de algemene trainingsomstandigheden, maar moeten altijd worden aangepast aan de persoon die traint. Hierbij wordt bijvoorbeeld rekening gehouden met het huidige prestatieniveau.

Als de stagiair gewoon ziek was, komt er de komende dagen een zware belasting, hoe oud is de stagiair? ? De trainingsprincipes in uithoudingsvermogen sport kan als volgt worden geïnterpreteerd.

• Principe van de effectieve trainingsprikkel
• Principe van individuele aanpassing van de belasting
• Principe van de toenemende belastingsprikkel
• Het principe van de juiste laadvolgorde
• Principe van wisselende belasting
• Principe van afwisselende belasting
• Principe van optimale regeneratie

Dit gaat over de effectiviteit van de training. Als de prikkels te laag zijn ingesteld of dezelfde prikkels altijd hetzelfde zijn, zal het lichaam ze niet langer als een uitdaging beschouwen en zal het trainingssucces stagneren. Te intensieve prikkels kunnen leiden tot vermoeidheid en overmatige eisen en kunnen ook het succes van de training belemmeren uithoudingsvermogen sport, dit betekent het aanpassen van de doeltijd of lopend afstand zodat een effectieve trainingsprikkel kan worden ingesteld.

Dit betekent dat de training wordt aangepast aan het prestatieniveau van het individu. Hier is een voorbeeld: An uithoudingsvermogen atleet die aan het begin van zijn lopend zijn carrière begint met afstandslopen, bijvoorbeeld (afhankelijk van zijn basistrainingniveau) 3-5 km, terwijl een ervaren hardloper zijn doorgewinterde atleet begint met een uitgebreide run van 10 km. Dit principe gaat over het oppikken van de trainee op zijn huidige niveau.

Dit onderwerp is wellicht ook interessant voor u: Het Fitness Polsband Dit principe bouwt sterk voort op het eerste principe. In duurtraining het lichaam past zich aan de trainingsprikkel aan. Dus om een ​​verbetering van het prestatieniveau te bereiken, moet de stimulus worden verhoogd (om effectief te blijven).

De trainingsfrequentie (3x ipv 2x / week), de afstand (10 ipv 7km), of het tempo (6:10 min / km ipv 6:45 min / km) zijn de stelschroeven om een ​​belastingsprikkel aan te passen. Dit principe speelt in pure een minder belangrijke rol duurtraining, aangezien duurtraining meestal geen combinatie van verschillende motorische kwaliteiten (kracht, behendigheid, snelheid) combineert. Eigenlijk, coördinatie oefeningen en snelheids training, indien voorzien in het uithoudingsplan, moet altijd (na de warming-up) aan de daadwerkelijke uithoudingsprestatie voorafgaan om de spieren effectief te trainen voordat ze moe worden.

Dit principe speelt vooral een belangrijke rol als u na een lange trainingsperiode nieuwe prikkels wilt geven om het trainingssucces weer te vergroten. Als je hebt getraind lopend als duurprestatie door bosruns voor een seizoen, kun je bijvoorbeeld een duurverbeterende intervaltraining op het sportveld doen om het lichaam een ​​nieuwe stimulans te geven. Een trainingsprikkel kan alleen tot een succesvolle aanpassing leiden als het lichaam na een sessie voldoende tijd krijgt om te herstellen.

Dit omvat rust voor de spieren, maar ook het lichaam voorzien van voedingsstoffen en psychologische ontspanning. Zelfs in duursportenmoeten de regeneratiefasen dringend in acht worden genomen. Aan de andere kant kunnen blessures (bijv. Knieproblemen door dagelijks uithoudingsvermogen) en ernstige vermoeidheid of motivatieproblemen optreden.