Aangezien de algemeen term van dit geslacht, resede omvat verschillende soorten gekweekte en sierplanten; regionaal wordt de plant ook wel wau genoemd. Als van nature voorkomende soort wordt resede verspreid over het Europese continent, Azië, Noord-Afrika en het Middellandse Zeegebied.
Voorkomen en cultivatie van de resede
Alle soorten reseda bloeien in de periode van ongeveer half juni tot eind september. De reseda-plantenfamilie, Resedaceae, houdt van zonnige tot halfschaduwrijke plaatsen in bloembedden, bermen, velden of weilanden. Resedaceae gedijen uitsluitend op voedselrijke gronden, teelt in eigen tuin is zonder meer mogelijk, mits rekening wordt gehouden met zonnige standplaatsen, bij voorkeur in halfschaduw, en bodemgesteldheid. Er zijn eenjarige maar ook meerjarige groeivormen van het geslacht Resede. Afhankelijk van de soort kunnen de bladeren ongedeeld of geveerd zijn. De hoogte van de groei kan ook variëren van 25 tot 130 centimeter, afhankelijk van de soort. De bloemen van de resede zijn witachtig tot geel van kleur, tijdens verdere groei vormt de wau de typische capsulevruchten, die kunnen groeien tot 15 millimeter lang. Alle soorten reseda bloeien in de periode van ongeveer half juni tot eind september. Bijen vinden een overvloedige voorraad stuifmeel van de plant, maar slechts een matige voorraad nectar. De meest voorkomende zijn 5 geslachten van de plantenfamilie Resede, waaronder de gele resede en de zogenaamde ververij, in het verleden werd deze soort ook gebruikt voor het verven van textiel. Resede komt oorspronkelijk uit West-Azië en Zuidoost-Europa. Nadat ze in het wild waren geworden, zijn alle soorten resede nu inheems in alle andere delen van Europa. Een bijzonder gewilde zadenmengeling wordt op de markt gebracht onder de naam "Veitshöchheimer Bienenweide" (Veitshöchheim Bijenweide); het bevat een mengsel van geel en ververij.
Effect en toepassing
Resedes staan vaak onopvallend langs de bermen, maar het is een mooie bloemsoort met een typisch aangename geur. Als sierplant in de tuin worden reseda's tegenwoordig zelden aangetroffen, nog minder bekend is het feit dat alle soorten reseda's medicinale planten zijn. De naam resede dateert uit de Romeinse tijd en is afgeleid van het Latijnse woord "resedere", wat zich vertaalt als "kalmeren" of "genezen". De Romeinen wisten dus al van de genezende eigenschappen van resede, maar de kennis erover ging in de loop van de tijd grotendeels verloren. Niettemin kunnen uit oude Romeinse geschriften de genezende effecten tot op de dag van vandaag worden afgeleid. Zowel interne als externe applicatie is mogelijk. Kneuzingen en kneuzingen kunnen worden behandeld met een plantenpasta gemaakt van verse, geplette delen van de plant. Omdat het resede van de verver in het verleden ook werd gebruikt om textiel te verven, wordt deze soort ook wel ververdauw genoemd. De moderne textielindustrie heeft echter geen interesse in deze specifieke eigenschappen van de plant. Als thee-infusie kan resede worden gebruikt voor nervositeit, slapeloosheid, of om te verlichten pijn oppompen van buikkrampen De belangrijkste ingrediënten van wau zijn flavonen, saponinen en mosterd- oliën, die waarschijnlijk verantwoordelijk zijn voor het antimicrobiële effect. In Duitsland werd ververs tot in de 19e eeuw op velden verbouwd; ook deze teeltmethode is in onbruik geraakt en komt niet meer voor. Alleen de bovenste bloeiende delen van de plant bevatten het specifieke kleurstoffen luteoline en apigenine. Deze zijn echter niet textielvast, dwz ze binden niet permanent aan de textielvezels en worden na de eerste wasbeurt weer uitgewassen. Dit is waarschijnlijk de belangrijkste reden waarom de textielindustrie geen interesse meer toont in de commerciële marketing van ververij.
Betekenis voor gezondheid, behandeling en preventie.
Als medicinale plant speelt resede tegenwoordig op zijn best een ondergeschikte rol voor therapeutische doeleinden. Tegenwoordig is de kennis van de medicinale effecten alleen bekend bij de traditionele volksgeneeskunde of de empirische natuurgeneeskundige traditie. Volgens de tradities uit de Romeinse tijd hebben medicinale preparaten uit resede een kalmerende, pijnstillende werking slapeloosheid, op innerlijke rusteloosheid, op blauwe plekken of op blauwe plekken, dwz hematomen. Sommige bronnen melden ook een genezend effect op insectenbeten, het belangrijkste is om het vers gemalen kruid direct op de prik site. Een preventieve werking is niet bekend. Alle delen van de medicinale plant zijn niet giftig en salades kunnen worden bereid uit bloemen, bladeren en stengels smaak wordt omschreven als pittig-mild en tuinkersachtig. Vanwege het alomtegenwoordige distributieworden alle geslachten van de plant als niet-bedreigd beschouwd en zijn ze nog steeds niet beschermd. Medicinale effecten worden toegeschreven aan alle soorten van het geslacht Resede, inclusief de bugloss van de verver. Tegenwoordig verkopen kwekerijen resedes expliciet als sierplant, ondanks de vele goede eigenschappen van de vaste plant. De geurige bloemen stralen een natuurlijke charme uit, die elkaar in de tuin, vooral met andere sierplanten, uitstekend kunnen aanvullen. Bijvoorbeeld een combinatie van reseda met gewone viper's bugloss of wilde wortel is interessant. Een uitgebreide botanische analyse van de bestanddelen van reseda-planten is, voor zover kan worden geleerd, nog niet uitgevoerd. Het medicinale potentieel van reseda-planten wordt echter zelfs onder experts als onomstreden beschouwd, ook al is de medicinale plant helaas volledig vergeten. Risico's, bijwerkingen of interacties zijn niet bekend, zelfs niet bij intensief of permanent gebruik van de niet-giftige plant. In individuele gevallen zijn overgevoeligheidsreacties bij allergische aanleg denkbaar. Desalniettemin wordt aanbevolen om de behandelende arts te informeren bij het gebruik van reseda-planten voor medicinale doeleinden, intern of extern. Hoewel het waarschijnlijk onschadelijk is, wordt het vanwege het gebrek aan empirische gegevens niet aanbevolen voor gebruik bij jonge kinderen of zwangere vrouwen.
