Coxsackie virussen (synoniemen: coxsackievirus infectie; coxsackievirus ziekte; hand-voet-mond exantheem; ICD-10-GM B34.1: infectie door enterovirussen van niet-gespecificeerde lokalisatie) zijn RNA virussen en behoren tot het enterovirus-geslacht, de picornavirus-familie. Er kunnen serotypen A en B worden onderscheiden, die op hun beurt weer in verschillende subgroepen kunnen worden onderverdeeld. De picornavirussen omvatten ook de poliovirussen (veroorzaker van poliomyelitis/jeugd polio) en de hepatitis Een virus.
Coxsackie virussen worden beschouwd als de veroorzaker van veel verschillende ziekten.
Mensen vertegenwoordigen momenteel het enige relevante reservoir voor ziekteverwekkers.
Voorkomen: Infecties komen wereldwijd voor en hebben een hoge infectiviteit.
De besmettelijkheid (besmettelijkheid of overdraagbaarheid van de ziekteverwekker) is hoog.
De ziekteverwekkers zijn relatief ongevoelig voor ontsmettingsmiddelen.
De ziekte komt vaker voor in de zomermaanden.
De overdracht van de ziekteverwekker (infectieroute) is fecaal-oraal (infecties waarbij pathogenen die met de ontlasting worden uitgescheiden (fecaal) worden ingenomen via de mond (oraal), bijv. door besmet drinken water en / of besmet voedsel). Overdracht door luchtwegen afscheidingen of uitstrijkjesinfectie (bijv. conjunctivitis/ conjunctivitis) is ook mogelijk.
Overdracht van mens op mens: ja.
De incubatieperiode (tijd van infectie tot het begin van de ziekte) is gemiddeld 1-2 weken, maar kan 2-35 dagen zijn.
Piekincidentie: de ziekte komt voornamelijk voor bij kinderen.
De periode van besmettelijkheid (besmettelijkheid) begint 2-3 dagen vóór het begin van de ziekte en houdt aan gedurende de duur van de symptomen. Het virus kan tot enkele weken in de ontlasting worden gedetecteerd.
De ziekte laat een typespecifieke immuniteit achter.
Verloop en prognose: Therapie is symptomatisch. De cursus is meestal mild. Complicaties worden waargenomen bij infecties met het Coxsackie B-virus. Deze kunnen zijn: hersenvliesontsteking (meningitis), meningoencefalitis (gecombineerd ontsteking van de hersenen (encefalitis) en hersenvliezen (hersenvliesontsteking)), myocardiet (ontsteking van de hart- spier), of pericarditis (ontsteking van de hartzakje).
In Duitsland valt de ziekte niet onder de Infectiebeschermingswet (IfSG).
