In het klinische beeld van spreidvoeten is de gelijkmatige belastingverdeling over de voet beschadigd. Dit leidt tot overbelasting of onjuist laden, vooral van de middenvoetsbeentje hoofd. Als er een ontsteking ontstaat in het gewricht tussen de tarsaal en middenvoetsbeentje botten (Articulatio tarsometatarsalis, Lisfranc-gewricht) of in het metatarsofalangeale gewrichten (Articulationes metatarsophalangeales), wordt de stabiliteit van de voet verminderd.
Dit gebrek aan stabiliteit bevordert het optreden van spreidvoeten en uitwaaiering naar de zijkanten. De ontsteking komt vaak voor in de context van reumatoïde artritis. Het is daarom niet verwonderlijk dat spreidvoeten en inflammatoire reumatoïde effecten zijn artritis worden vaak met elkaar geassocieerd.
Bijzonder getroffen hierbij zijn de contractiele spreidvoeten, een speciale vorm waarbij de voeten volledig verstijfd zijn. Naast een ontsteking in de gewrichten van de voeten veroorzaakt de permanente wrijving en drukbelasting kleine ontstekingen in de huid. Met name in streken waar de belasting bijzonder hoog is, is er een plaatselijke verdikking van het hoornvlies.
Op deze manier wil het lichaam de onderliggende, gevoeliger huidlagen beschermen tegen de ontstekingen die ontstaan. De verdikking van het hoornvlies wordt genoemd eelt. Eelt in het hoornvlies komt veel voor bij spreidvoeten en wordt aangetroffen in het gebied van de bal van de voet, onder de middenvoetsbeentje hoofden.
Voorzichtigheid is geboden zodra een hoornvlies optreedt eelt tranen open. Germs kan gemakkelijk door de open huid in de bloedbaan komen! In het ergste geval een etterig zweer kan zich ontwikkelen onder de voetzool en er is kans op sepsis ('bloed vergiftiging ').
In vergevorderde gevallen worden likdoorns (clavi) aangetroffen in spreidvoeten. Op het punt van de grootste druk of de meeste wrijving groeit de hoornlaag niet alleen naar de oppervlakte, maar met een diepe, harde doorn in de laag eronder (onderhuids weefsel, onderhuids). Onder bepaalde omstandigheden, kiemen kan in de voet komen en een ontsteking veroorzaken.
Er bestaat ook een risico op een schimmelinfectie in de interdigitale ruimtes tussen de tenen (interdigitale mycose). Door de verkeerde positie van de voet kunnen tenen elkaar overlappen ('hamertenen') of wrijven sterker tegen elkaar. Hierdoor ontstaan kleine niches waarin voetschimmels zich goed kunnen nestelen. Een goede voetverzorging, bijvoorbeeld in het kader van een podologische behandeling, is daarom een verstandige preventieve maatregel tegen uitwendige ontstekingen bij spreidvoeten!
