Definitie chirurgie
Chirurgie (uit het Grieks: de kunst van het vakmanschap) is een deelgebied van de geneeskunde. Het behandelt de ziekten of verwondingen die operatief worden behandeld. Chirurgie behoort tot het operatiegebied in de geneeskunde en is niet het enige onderwerp waarin chirurgie wordt uitgevoerd.
Andere chirurgische medische onderwerpen zijn:
- Orthopedie
- Hecologie voor vrouwen
- Oorheelkunde
- Oogheelkunde
- Urologie
- De neurochirurgie
- De hartoperatie
- En kinderchirurgie. Chirurgie is slechts een onderdeel van het werk van een chirurg. Er zijn zeker zogenaamde "conservatieve", dwz niet-operatieve behandelingen bij chirurgie.
Bovendien zijn er tegenwoordig tal van "minimaal invasieve" therapieopties beschikbaar. Bijvoorbeeld, schepen kan worden verbreed, onderdelen worden geïmplanteerd en hele buikoperaties kunnen worden uitgevoerd met alleen lekke banden of zeer kleine incisies (“kijkgattechniek”). Veel botbreuken (fracturen) worden ook zonder operatie behandeld, bijvoorbeeld het aanbrengen van een gips spalk maakt ook deel uit van de chirurgische therapie.
Chirurgische patiënten worden door chirurgen opgenomen, onderzocht, geadviseerd en opgeleid voor de betreffende operatie. Ze voeren de behandeling uit, ook als deze niet chirurgisch is. Alle bijbehorende onderzoeken worden ook uitgevoerd of in ieder geval geïnitieerd door chirurgen.
Dagelijks vinden er bezoeken aan de operatieafdelingen plaats. Ten slotte wordt het ontslag van patiënten voorbereid en gepland door de chirurgen. Hartchirurgie, neurochirurgie, kinderchirurgie, kaakchirurgie en plastische chirurgie zijn onafhankelijke specialismen in Duitsland.
Een specialist in chirurgie heeft dus niet de kwalificaties om vanuit deze gebieden operaties uit te voeren. De volgende specialisaties kunnen door een specialist chirurgie worden afgerond als aanvullende kwalificatie in het kader van de chirurgische opleiding. - Vaatchirurgie Vaatchirurgie betreft de chirurgische behandeling van bloed schepen.
Bij vasculaire vernauwingen kunnen dilatatiemaatregelen worden genomen, worden vaak bypasses gemaakt bij vasculaire occlusies en pathologische dilatatie van de schepen wordt behandeld door prothesen te implanteren of stents in te brengen. - Thoraxchirurgie Onder thoraxchirurgie valt de chirurgische behandeling van ziekten of verwondingen in het gebied van de thorax. Tumoren of andere pathologische veranderingen in de longen of in het centrale gebied van de borst kan verwijderd worden.
Drains worden geplaatst in de opening tussen de longen en de borst muur als bloed of lucht hoopt zich op. Hoewel de hart- bevindt zich in de thorax en wordt niet operatief behandeld door thoracale chirurgen maar door hartchirurgen. - Ongevallenchirurgie Bij een ongevalschirurgie worden de gevolgen van ongevallen en verwondingen aan het bewegingsapparaat behandeld, evenals interne organen en delen van de zenuwstelsel.
Kapot botten zijn het meest voorkomende type letsel dat wordt behandeld door traumachirurgen. In veel gevallen wordt behandeling met een spalk (tegenwoordig niet alleen van gemaakt gips) is voldoende, maar vaak is een operatie niet te vermijden. Spijkers, plaatjes, draden en schroeven kunnen worden gebruikt om de breuk, en hele gewrichten of zelfs botprothesen kunnen worden ingebracht.
- Viscerale chirurgie (synoniem: buikoperatie) Bij viscerale chirurgie worden buikorganen, schildklier- en bijschildklieren evenals lies- en buikwandbreuken behandeld. De organen van het gehele gastro-intestinale systeem behoren tot het behandelingsgebied van viscerale chirurgie, zelfs als de slokdarm zich in de thorax bevindt. De lever, milt, pancreas en bijnieren worden ook geopereerd door de viscerale chirurgen.
Viscerale chirurgie omvat dus ook transplantatie operatie van de lever, pancreas en in sommige gevallen de nier. Er is aannemelijk bewijs dat chirurgische behandelingen al in de oudheid werden uitgevoerd. Al in het Romeinse rijk waren er instrumenten die speciaal waren gemaakt voor chirurgische ingrepen.
Totdat chirurgie als academisch vak in de geneeskunde werd geïntroduceerd, behandelden zwemmers lichte verwondingen, maar voerden ook amputaties uit. De eerste grote stap is gezet met de introductie van desinfectie. In die tijd werden - vooral in oorlogssituaties - veel gewonden behandeld en het desinfecteren van wonden leverde beslissende successen op, die de positie van dit soort behandelingen in de samenleving verder verstevigden.
Met de introductie van anesthesie in het midden van de 19e eeuw was de chirurgische behandeling aanzienlijk gevorderd. Al snel werden operaties mogelijk die voorheen niet mogelijk waren vanwege de enorme pijn belasting van de patiënten. Veel chirurgen letten daarom op anesthesie als een van de belangrijkste uitvindingen in de geneeskunde in het algemeen.
In de 20e eeuw werden de meeste chirurgische technieken ontwikkeld die tegenwoordig worden gebruikt. De vooruitgang van de moderne chirurgie is gekoppeld aan de algemene ontwikkeling van wetenschap en technologie. Minimaal invasieve chirurgie werd eind jaren 80 van de vorige eeuw ingevoerd.
Dankzij de kijkgattechniek zijn nu veel bewerkingen mogelijk die voorheen alleen met veel meer inspanning konden worden uitgevoerd. Bij vaatchirurgie zijn in de jaren negentig prothesen ontwikkeld die patiënten kunnen redden van soms zeer grote operaties. Chirurgie is - zoals alle medicijnen - in een constante staat van ontwikkeling. Aangenomen wordt dat de kennis in de geneeskunde elke 1990 jaar verdubbelt. Deze ontwikkeling komt tot uiting in de chirurgie, zodat in de toekomst nog meer adembenemende prestaties in de chirurgische geneeskunde kunnen worden verwacht.
