Introductie
A borderline-syndroom is een aantal verschillende symptomen die bijna worden gecombineerd als een persoonlijkheidsstoornis van het borderline-type. De patiënten zijn vaak erg impulsief en hebben meestal stoornissen in interpersoonlijke contacten. Bovendien fluctueren hun stemming en zelfbeeld vaak sterk. Het is daarom niet alleen voor de patiënt maar ook voor de naasten moeilijk om met een borderline-syndroom. Het is daarom belangrijk dat familieleden van patiënten met een borderline-syndroom zoek ook hulp.
Oorzaken / wie is de schuldige?
Borderline-syndroom is een persoonlijkheidsstoornis veroorzaakt door verschillende factoren. Om de patiënt beter te begrijpen, is het voor veel familieleden belangrijk om te weten hoe het borderline-syndroom is ontstaan en wat de oorzaken zijn. Het is belangrijk om te weten dat de oorzaak niet met zekerheid bekend is en daarom wordt uitgegaan van verschillende factoren die kunnen bijdragen aan het ontstaan van een borderline-syndroom.
Desalniettemin is het familielid niet verantwoordelijk voor de ziekte en mag het familielid niet verantwoordelijk worden gehouden voor het feit dat zijn of haar kind, broer, zus of ouder aan het borderline-syndroom lijdt. Een belangrijke factor is de genetische component. Het wordt als relatief zeker beschouwd dat kinderen van wie de ouders emotioneel onstabiel waren, enige instabiliteit vertonen in hun emotionele gedrag.
Of dit is geleerd of genetisch is geërfd, is moeilijk te zeggen, maar er wordt aangenomen dat er een genetische component is. Sommige psychoanalytici beweren daarentegen dat omgevingsinvloeden alleen doorslaggevend zijn om te bepalen of een kind het borderline-syndroom ontwikkelt. Als seksueel misbruik of andere aanrandingen of gewelddaden plaatsvinden tijdens jeugdkan dit ertoe leiden dat het kind het borderline-syndroom ontwikkelt.
Daarom is het belangrijk dat na traumatische gebeurtenissen de familieleden en hun kinderen een adequate therapie volgen om te voorkomen dat het kind een borderline-syndroom ontwikkelt. De meeste patiënten met een borderline-syndroom komen uit chaotische en onstabiele gezinssituaties of uit verwaarloosde gezinsrelaties. Daarom is het belangrijk dat de nabestaanden proberen een stabiel gezinsleven op te bouwen om het ontstaan van een borderline-syndroom tegen te gaan.
Dit betekent geenszins dat een familielid de schuld krijgt als het kind een borderline-syndroom ontwikkelt, bijvoorbeeld omdat het familielid is gescheiden of soms een wat chaotisch leven leidt. Het belangrijkste is een emotioneel stabiel niveau, dat wordt overgebracht door liefde en zorg voor elkaar. Desalniettemin zijn er ook kinderen die uit gelukkige gezinnen lijken te komen en nog steeds het borderline-syndroom ontwikkelen, wat erg moeilijk lijkt te zijn voor de familieleden omdat ze niet weten wat de oorzaak is. geestesziekte. Daarom is het belangrijk dat familieleden zichzelf niet de schuld geven of wijzen vinger bij anderen en zoek de schuld bij anderen.
Alle artikelen in deze serie:
