Bijbehorende symptomen | Pijn aan de buitenrand van de voet

Bijbehorende symptomen

Pijn aan de buitenrand van de voet komt zelden voor zonder verdere bijbehorende symptomen. Afhankelijk van wat de oorzaak van de pijn is, kunnen aanvullende klachten worden verklaard. In het geval van periosteitis van de vijfde middenvoetsbeentje, de klassieke symptomen van een ontstekingsreactie, namelijk zwelling, roodheid of opwarming, komen naast pijn aan de buitenrand van de voet.

Pijn aan de buitenrand van de voet kan ook ondergeschikt zijn aan artrose in het grote teengewricht. Omdat deze vorm van artrose veroorzaakt ernstige pijn en bewegingsbeperking, en de afrolbeweging van de voet wordt daarom als zeer onaangenaam ervaren, getroffen personen veranderen hun rolpatroon. De minder pijnlijke afrolbeweging vindt dan echter bij voorkeur plaats over de buitenrand van de voet, wat tot een bepaald moment als een goed alternatief wordt beschouwd.

Op de lange termijn ontstaat echter pijn aan de buitenrand van de voet. Als de reden voor pijn aan de buitenrand van de voet is een bestaande zogenaamde “kleermakersbal”, dwz een uitsteeksel van de hoofd van de vijfde middenvoetsbeentje aan de buitenkant van de voet kan dit bij druk hevige pijn veroorzaken, maar ook irritatie van de slijmbeurs. In de meeste gevallen is een breuk van de vijfde middenvoetsbeentje resulteert in een symptoom bestaande uit pijn op de corresponderende fractuurplaats of ook aan de buitenrand van de voet, zwelling en blauwe plekken. Als zelfs een zenuw is beschadigd door de breuk, dit kan leiden tot lichte gevoeligheidsstoornissen.

Diagnose

De behandelende arts dient eerst een gedetailleerd overzicht op te nemen medische geschiedenis met de betrokken persoon. Dit kan worden gebruikt om erachter te komen of er sprake is van een slechte houding of verkeerde positie van de knieën en / of voeten. De arts moet ook vragen hoeveel belasting er op de voet wordt uitgeoefend in de vorm van regelmatig en intensief sporten of langdurig staan.

Ook het schoeisel dat tijdens deze activiteiten wordt gedragen, kan worden beoordeeld. Bij een volgend klinisch onderzoek is het belangrijk om misstanden te identificeren en de pijn gedetailleerder te beschrijven. Er wordt gekeken of de pijn beweging beperkt en bewegingsafhankelijk is.

Bovendien is een palpatie van de buitenrand van de voet aangewezen om mogelijke gebieden te kunnen identificeren die bijzonder gevoelig zijn voor drukpijn. Hierdoor kan een eerste inschatting worden gemaakt of spier- of pezige delen van de voet gewond zijn geraakt of dat het bot van de vijfde middenvoetsbeentje ook is aangetast. Bovendien kan bij extreme verkeerde positionering al een starende diagnose worden gesteld.

Als een breuk vermoed wordt, kan het handig zijn om een Röntgenstraal​ Naast breuken, dislocaties of in het algemeen enige vorm van misvorming van de enkel gewrichten kan worden gedetecteerd. Een MRT is alleen in uitzonderlijke gevallen nodig.