Monteggia-fractuur: beschrijving
Monteggia-fractuur: bijkomende verwondingen
Wanneer de radiuskop ontwricht is, scheurt ook het kleine ringvormige ligament tussen de radiuskop en de ellepijp (ligamentum anulare radii). Er kunnen ook andere verwondingen optreden, bijvoorbeeld de zogenaamde olecranonfractuur. Dit is een breuk van het uiteinde van de ellepijp aan de elleboogzijde. De olecranonfractuur is verantwoordelijk voor meer dan een derde van alle gevallen van elleboogfracturen (elleboogfractuur).
Vaartuigen die door de cubitale fossa (een put begrensd door spieren in het gebied van de elleboog) lopen, kunnen bij een Monteggia-fractuur beschadigd raken, wat resulteert in het compartimentsyndroom.
Als de radiale zenuw gewond raakt, ontstaat radiale verlamming, die zich manifesteert door verlamming van de strekspieren van de hand en vingers (drop-hand).
Galeazzi fractuur
Zowel de Galeazzi- als de Monteggia-fracturen zijn elk vernoemd naar een Italiaanse chirurg: Riccardo Galeazzi (1866-1952) en Giovanni Battista Monteggia (1762-1815).
Monteggiafractuur: frequentie
Een Monteggia-fractuur is zeldzaam, maar wordt vaak over het hoofd gezien: in vijf tot tien procent van de gevallen wordt de fractuur niet ontdekt of verkeerd geïnterpreteerd als een geïsoleerde ulnaire fractuur (de dislocatie van de radiuskop wordt over het hoofd gezien).
Monteggia-fractuur: symptomen
Monteggia-fractuur: oorzaken en risicofactoren.
Een mogelijke oorzaak van een Monteggia-fractuur is direct trauma aan de rand van de ellepijp. In andere gevallen zit er indirect trauma achter, bijvoorbeeld een val op de uitgestrekte arm terwijl de onderarm naar binnen wordt gedraaid.
Monteggia-fractuur: onderzoeken en diagnose
- Hoe gebeurde het ongeval precies?
- Doet de onderarm pijn en is de mobiliteit beperkt?
- Was er eerder sprake van ongemak in de arm, zoals pijn, beperkte bewegingsvrijheid of een eerdere dislocatie?
Daarna volgt een lichamelijk onderzoek: de arts onderzoekt de arm, palpeert deze zorgvuldig en zoekt onder meer naar beschadigingen aan zacht weefsel. Ook controleert hij de doorbloeding, de motoriek en de gevoeligheid van de arm.
Monteggia-fractuur: behandeling
Bij volwassenen wordt een Monteggiafractuur altijd operatief behandeld. Eerst stabiliseert de chirurg de ulna door een metalen plaat in het bot te plaatsen (plaatosteosynthese). Dit zorgt er meestal voor dat de kop van de straal zichzelf reset. Vervolgens hecht de chirurg het gescheurde ringvormige ligament.
Monteggiafractuur bij kinderen
Als de gesloten reductie van de radiuskop niet succesvol is, moet de reductie operatief worden uitgevoerd.
Monteggia-fractuur: ziekteverloop en prognose
De Monteggia-fractuur moet als een noodgeval worden behandeld: hoe eerder dit wordt gedaan, hoe gemakkelijker de radiuskop kan worden geplaatst. Bovendien verbetert een vroege dislocatie de prognose.
