Behandeling / therapie
De behandeling van cervicaal wervelsyndroom begint in de acute fase met pijn-verlichtende maatregelen. Voor dit doel, naast warmtetoepassingen en massages, NSAR's (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen) zoals Ibuprofen en Diclofenac kan genomen worden. Het is in ieder geval belangrijk dat de nek wordt niet gespaard, want beweging is een essentieel onderdeel van de behandeling.
Verdere behandeling wordt uitgevoerd in samenwerking met een fysiotherapeut, die erkent spieronevenwichtigheden en posturale afwijkingen en bestrijdt deze met passende maatregelen. Deze omvatten passieve toepassingen om spierspanning te reguleren, evenals actieve oefeningen om de houding te corrigeren, zelfmobilisatie van de cervicale wervelkolom en, vanwege de functionele verbinding, aanvullende mobilisatieoefeningen voor de thoracale wervelkolom. De getroffen persoon moet een nieuw bewustzijn ontwikkelen van hoe de juiste houding aanvoelt en hoe bewegingen zonder worden uitgevoerd pijnontwijkende bewegingen teweegbrengen.
Hiervoor gebruiken fysiotherapeuten verschillende maatregelen van handmatige begeleiding tijdens actief bewegen, die de patiënt geleidelijk moet overnemen zonder begeleiding van de hand van de therapeut. Zodra de basisbeweging coördinatie is goed geïmplementeerd, medisch trainingstherapie (ook in de context van fysiotherapie op het apparaat (KGG) recept) kan worden gestart. Zwakke spieren worden tijdens de training van het apparaat opgebouwd om optimaal te kunnen functioneren in het dagelijkse leven van de patiënt.
Oefeningen / fysiotherapie
Patiënten met cervicale wervelkolomsyndroom vertonen vaak een houding met een versterkte holle rug, ronde thoracale wervelkolom en naar voren getrokken schouders, evenals een overbelaste nek. Om dit tegen te gaan, heeft de borst en nek spieren moeten worden losgemaakt en de spieren tussen de schouderbladen moeten worden versterkt. De eerste oefening dient om de houding te corrigeren: ga rechtop op een stoel zitten en probeer beide zitbeenknobbels te voelen - ga dan rechtop zitten en de lumbale wervelkolom neemt een neutrale positie in.
Stel je nu voor dat er een draad aan de achterkant van je hoofd, je naar het plafond trekken. De borstbeen wordt ook naar voren en naar boven bewogen. Trek nu je kin terug alsof je een onderkin.
Zorg ervoor dat de schouders niet naar boven worden getrokken. Houd deze positie tien seconden vast en herhaal het drie keer. Als de tien seconden enigszins afnemen, moet de tijd geleidelijk worden verlengd.
Mogelijk hebt u tijdens de eerste oefening het gevoel gehad dat uw spieren tussen de schouderbladen snel beginnen te verbranden en vermoeid raken. Dit komt doordat deze spieren in de loop van de tijd van de verkeerde houding zwak zijn geworden en opnieuw moeten worden getraind. De volgende dag kunt u ook een pijnlijke spier voelen, dus maak u geen zorgen - u hebt de oefening correct gedaan.
Als u een trek in het borst gebied, dan lijken uw borstspieren verkort te zijn. Om ze uit te rekken, ga je naast een muur staan en plaats je je onderarm zodanig tegen de muur dat uw schouder iets meer dan 90 ° uit elkaar is en uw ellebooggewricht ongeveer 90 ° gebogen is. De positie van de arm verandert niet terwijl u uw bovenlichaam langzaam van de muur wegdraait totdat u een trek voelt in de borst spieren.
Houd deze oefening minstens dertig seconden aan elke kant vast. Meer nek stretching oefeningen vind je hier: Wat is de beste manier om de nek te strekken? De Nekspieren moet worden uitgerekt om de ontspanning van de Nekspieren.
Ga hiervoor rechtop staan en laat uw kin naar uw borst zakken, waarbij u de vorming van een ronde rug vermijdt. Om de laterale te strekken Nekspieren, kantel je hoofd zijwaarts - het oor nadert de schouder en laat de andere schouder bewust wegzakken. Als u een trek voelt in het gebied tussen oor en schouder, voer de oefening dan correct uit.
Alle artikelen in deze serie:
