aanwijzing
Vooral in de vroege fase van de ziekte met beginnende bewegingsbeperkingen in het grote teengewricht, therapie met een Hallux Rigidus lente wordt aanbevolen. Deze behandelmethode wordt over het algemeen echter zelden toegepast en wordt vaak ingezet als eerste therapeutische poging waarna chirurgie nog steeds een optie is. De conservatieve behandeling van hallux rigidus is buitengewoon lang, zodat tegenwoordig, onder goede chirurgische omstandigheden, vaker voor invasieve therapie wordt gekozen.
Therapie
A Hallux Rigidus spring is een speciaal aangepaste orthopedische inlegzool voor schoenen die door de behandelende orthopedist kan worden voorgeschreven. In deze binnenzool, meer bepaald in de kern van de binnenzool, bevindt zich een veer van metaal of speciaal plastic die stevig is bevestigd. Deze lente leidt onder de metatarsofalangeale gewricht van de grote teen naar het middelste gewricht van de grote teen.
De volledige inlegzool wordt naar keuze van de patiënt in een schoen geplaatst en moet vanaf nu regelmatig worden gedragen, indien mogelijk permanent. De Hallux rigidus veer wordt gebruikt om de voet of de metatarsofalangeale gewricht van de grote teen als er al verstijving in het gewricht zit. Dit is bedoeld om te verminderen pijn voor de patiënt tijdens het lopen. De ontlasting van de rollende beweging maakt het ook mogelijk om de druk tot op zekere hoogte weg te houden van het aangetaste gewricht en zo de voortgang van het ziekteproces te vertragen. De gehele mechanische invloed van buitenaf wordt geminimaliseerd en last but not least een aanzienlijke vermindering van pijn is bereikt.
Prognose
In zijn natuurlijke loop vertoont de hallux rigidus een progressieve progressie, dwz hij wordt na verloop van tijd steeds erger. Bij mildere vormen van de ziekte kan de Hallux rigidus-veer verminderen pijn en vertragen de voortgang, maar naar alle waarschijnlijkheid zal het het niet stoppen. De lichtere vorm van de ziekte zal in de loop van de tijd ook in een ernstiger vorm veranderen, zodat daarna met verdere therapeutische maatregelen moet worden begonnen. In de regel kan de patiënt dan een chirurgische ingreep ondergaan, zoals een cheilectomie (vergelijk hallux rigidus, cheilectomie).
