Behandeling
De therapie van de terugval wordt aangepast aan hoe sterk de individuele terugval is. In het geval van een milde terugval met slechts enkele gevallen van bloederige diarree en nee koortsWorden 5-ASA-preparaten zoals mesalazine gebruikt bij acute therapie. Deze werken de ontsteking in het darmkanaal tegen en veroorzaken een lichte immunosuppressie.
Een matige terugval wordt gekenmerkt door een duidelijk gevoel van ziekte met regelmatige bloederige diarree en een lichte temperatuurstijging. In dit geval, naast de 5-ASA-preparaten, glucocorticoïden kan voorlopig alleen plaatselijk in tabletvorm worden gegeven en als er geen verbetering is. Bij de ernstige terugval, die gepaard gaat met ernstige gevoelens van ziekte, frequente bloederige diarree en koortsmoet de therapie nog verder worden verhoogd.
In eerste instantie wordt geprobeerd een therapie te starten glucocorticoïden (bv prednisolon) via de ader. Het is te hopen dat toediening via een veneuze toegang het effect van het medicijn zal verbeteren. Als er geen verbetering is, een therapie bij immunosuppressieve geneesmiddelen kan worden beschouwd.
Veel voorkomende medicijnen zijn bijvoorbeeld ciclospoprine A, Tacrolimus or Infliximab. Echter, zoals deze immunosuppressieve geneesmiddelen zijn niet zonder complicaties, moet vooraf een chirurgische therapie worden overwogen, omdat deze kan genezen colitis ulcerosa. cortisone behoort tot de geneesmiddelengroep van glucocorticoïden.
Het is identiek met cortisone, die door het lichaam zelf wordt geproduceerd. cortisone wordt gebruikt bij de behandeling van recidieven vanwege het ontstekingsremmende en immunosuppressieve effect. Dit is bedoeld om de overmatige ontstekingsreactie van het lichaam tegen te gaan. Omdat cortison echter ook enkele relevante bijwerkingen heeft, moet het medicijn met de nodige voorzichtigheid worden gebruikt en moet de dosis aan het einde van een therapie altijd in langzame stappen worden verlaagd. Sommige van deze bijwerkingen zijn bijvoorbeeld versterkt bloed druk, oedeem, botverlies en de ontwikkeling van suikerziekte.
Duur
De duur van een episode hangt af van de ernst van de episode en is afhankelijk van de respons van de acute medicatie. Een terugval kan vier tot acht weken duren. Er zijn echter ook vormen van colitis ulcerosa waarin er geen ontstekingsvrij interval is. Deze cursus wordt chronisch-continu genoemd. De intensiteit van de aanhoudende ontsteking kan sterk variëren.
Schokkerigheid tijdens de zwangerschap
De kans op een terugval tijdens zwangerschap is ongeveer 30%. Het verloop van colitis ulcerosa wordt niet negatief beïnvloed door zwangerschap. Mocht er toch een terugval optreden, dan moet deze zo snel mogelijk worden behandeld, aangezien een hoge ontstekingsactiviteit negatieve effecten kan hebben op het ongeboren kind.
De behandeling is gebaseerd op een trapsgewijs schema, dat ook wordt toegepast bij niet-zwangere vrouwen. De medicatie moet in voldoende doseringen worden gegeven, omdat een langdurige ontsteking meer schade kan veroorzaken dan de bijwerkingen van medicatie. Bij gebruik van cortison in de laatste weken van zwangerschapmoet er rekening mee worden gehouden dat de vorming van cortisol in de foetus kan worden beperkt na de geboorte.
De pasgeboren baby's vallen op door hun lusteloosheid en verminderde activiteit. Dit tekort is goed te behandelen met een tijdelijke vervangingstherapie met cortison. Als het een zeer ernstige episode is die niet voldoende kan worden behandeld met alleen 5-ASA-preparaten en glucocorticoïden, is het mogelijk om het immunosuppressivum toe te dienen azathioprine na een zeer strikte evaluatie. Zowel moeder als kind moeten echter nauwlettend in de gaten worden gehouden tijdens het gebruik. Andere medicijnen voor het escaleren van therapie bij ernstige terugvallen, zoals Tacrolimus, Ciclosporine A of het antilichaam Infliximab mag niet tijdens de zwangerschap worden gegeven.
Alle artikelen in deze serie:
