Overzicht
Hik (singultus), verwijst in de geneeskunde naar een automatische ("reflex") samentrekking van de diafragma, dwz de belangrijkste ademhalingsspier, resulterend in een sterke, korte inademing. Dit proces wordt periodiek met korte tussenpozen herhaald. De inademing ruis, die optreedt tegen gespannen en dus gesloten stembanden, veroorzaakt de "hik", dwz het karakteristieke hikgeluid.
Wat de hik worden gebruikt, is vandaag de dag nog onbekend. Als een regel, hik verdwijnen na een tijdje vanzelf. Baby's kunnen ook krijgen hik, zelfs vóór de geboorte.
Bij baby's kan de hik in sommige gevallen dienen als een beschermend mechanisme bij het drinken, dus het fenomeen wordt normaal gesproken niet veroorzaakt door een ziekte. Bovendien komen de hik vaker voor bij baby's dan bij volwassenen, vooral bij jonge baby's. Zelfs bij baby's verdwijnen de hik meestal vanzelf. In de meeste gevallen hebben baby's geen last van de hik en kunnen ze zelfs met de hik vredig in slaap vallen.
Oorzaken van hik bij baby's
De hik komt vaker voor bij zuigelingen en baby's dan bij volwassenen. Dit heeft verschillende redenen. Beide diafragma en zenuwen en delen van de hersenen die controle ademhaling zijn nog niet volledig ontwikkeld bij baby's.
In situaties waar het ritme van ademhaling natuurlijk verandert, bijvoorbeeld bij het in slaap vallen en wakker worden, kan dit complexe systeem een beetje in de war raken, wat vervolgens tot hikken leidt. Nog belangrijker voor de baby is de beschermende functie van de hik tijdens het drinken. In tegenstelling tot volwassenen en kinderen kunnen baby's tegelijkertijd drinken en ademen.
Dit komt door de verschillende verhoudingen van de keel. De kans dat baby's slikken, is groter. Als er echter tegelijkertijd hik optreedt, beschermen de lucht die eruit wordt geperst en de samengedrukte stembanden de longen tegen het inslikken van melk. Andere oorzaken van de hik bij baby's kunnen ook plotselinge temperatuurschommelingen optreden of schokken of verrassing (bijv. door erop te blazen).
Diagnose
De diagnose vereist geen ingewikkelde apparatuur of een geoefend oog, omdat de hik bij baby's vergelijkbaar is met die bij volwassenen. Het is een plotselinge, schokkerige uitademing die gepaard gaat met het typische "hik" -geluid. Dit gaat gepaard met een krampachtige samentrekking van de baby borst en buikspieren.
