perichondritis
Een heel andere oorzaak van een ontsteking van het oor en de oorlel is perichondritis. Dit is een ontsteking van de kraakbeen huid in het oor, die zich kan verspreiden naar de omringende huid. Het is veroorzaakt door kiemen en pathogenen die de huid zijn binnengedrongen, meestal door zeer kleine, onopgemerkte verwondingen.
De meest voorkomende ziekteverwekkers zijn pseudomonas en stafylokokken Kenmerkend voor perichondritis is een rood gekleurd en gezwollen oor. De oorlel zelf blijft vaak gespaard, want die is er niet kraakbeen links.
Perichondritis kan worden behandeld antibiotica, bij voorkeur toegediend in tabletvorm. Ciprofloaxin en Levofloxacin zijn de eerste keuze. Als de ontsteking al te ver gevorderd is, kunnen de medicijnen ook als infusen worden toegediend.
erysipelas
Als de roodheid en zwelling echter ook de oorlel zelf aantasten, wordt vermoed dat dit het geval kan zijn roos. erysipelas, ook bekend als erysipelas, is ook een bacteriële infectie van de bovenste lagen van de huid. De roodheid is erg sterk en duidelijk beperkt.In de meeste gevallen zijn deze geïnfiltreerd ß-hemolytische groep A streptokokken (Streptococcus pyogenes). Patiënten met waterretentie (oedeem) zijn bijzonder vatbaar voor roos, zoals de verstoorde verwijdering van weefselvocht vocht maakt het voor de eigen afweercellen van het lichaam moeilijker om de schadelijke stoffen te bestrijden bacteriën De behandeling van erysipelas, vergelijkbaar met eczeem, bestaat uit de administratie van antibiotica, de gouden standaard zijn penicillines of cefalosporines.
atheroma
Als de ontsteking van de oorlel niet wordt veroorzaakt door externe factoren, zijn genetische factoren mogelijk. Hier zijn de zogenaamde atheromen van belang. Atheromen zijn kleine, goedaardige cysten in de onderhuid vetweefsel.
De volkstaal noemt ze ook wel eens gruttenzakken, balgtumoren of griesmeelknopen. Atheromen worden veroorzaakt door een verstopte talgklier kanaal. Dit verklaart ook hun samenstelling: vetdruppels en -kristallen, evenals huidcellen.
Klachten treden meestal pas op als zo'n atheroom ontstoken of verzweerd raakt. In dat geval kunt u het beste een chirurg raadplegen voor chirurgische verwijdering. Aangezien er zijn bacteriën in de pusmoet de inhoud van het atheroma eerst worden verwijderd voordat het zelf kan worden geopereerd. Dit klinkt ingewikkeld, maar is slechts een kleine routinematige procedure.
