Anesthesie van het ruggenmerg

Algemeen

Deze vorm van anesthesie omvat het inbrengen van een verdovingsmiddel (stof die ervoor zorgt dat het betreffende gebied gevoelloos wordt) in het gebied tussen de wervelkolom botten en spinal cord​ Dit gebied staat bekend als de drankruimte of wervelkanaal​ Dit type anesthesie wordt gebruikt bij het uitvoeren van een grote operatie en bij procedures waarbij plaatselijke verdoving is onvoldoende of onmogelijk. Voorbeelden hiervan kunnen zijn: operaties in de heupregio, in de liesregio, in de onderbuikregio (bijvoorbeeld keizersnede) en patiënten met long problemen om de anesthesie. Een wervelkolom anesthesie mag niet worden uitgevoerd in het geval van ziekten in de spinal cord, ernstige verkeerde plaatsing van de wervelkolom, ontsteking in het ruggenmerggebied of het omliggende weefsel, allergieën voor het anestheticum, niet-meewerkende patiënten of als de patiënt geen toestemming heeft gegeven voor deze vorm van chirurgie.

Anatomie

De spinal cord is omgeven door de wervelkolom. De wervelkolom zelf bestaat uit 24 personen botten​ Een enkele wervel bestaat uit de Vertebrale lichaam, de processus spinosus en de wervelbogen, die samen met het wervellichaam een ​​ronde opening vormen waar het ruggenmerg doorheen loopt.

Het ruggenmerg is omgeven door meerdere hersenvliezen​ De eerste huid, die kan worden voorgesteld als een soort wikkel rond het ruggenmerg, is de zachte huid hersenvliezen, ook wel pia mater genoemd. Dit wordt gevolgd door de spinnenhuid (= arachnoidea) en als buitenste huid, die op zijn beurt tegen de binnenkant van de boogvormige, ronde opening van het wervelbot aanligt, de harde hersenvliezen, ook wel dura mater genoemd.

Tussen de zachte hersenvliezen en de spinnenhuid bevindt zich een holte gevuld met vloeistof, die de cerebrospinale vloeistofruimte of subarachnoïdale ruimte wordt genoemd. In deze ruimte circuleert het cerebrospinale vocht. Het verdovingsmiddel wordt in dit gebied geïnjecteerd om het te verdoven zenuwen en werkt dus rechtstreeks in op het ruggenmerg en de aangrenzende spinale zenuwen. Het voordeel van deze methode is de beperkte onderdrukking van gevoelens in een bepaald gebied zonder het hele organisme te moeten belasten met een algehele verdoving.