Anatomische oriëntatie voor peesaandoeningen | Tendinitis aan de enkel

Anatomische oriëntatie voor peesaandoeningen

Als er pijn aan de achterkant buiten enkel, is het meestal een ontsteking van de peroneale pees. Dit heeft invloed op de pezen van de zogenaamde peroneale spieren, die zich aan de buitenkant van de fibula bevinden en ervoor zorgen dat de voet tijdens het lopen in de juiste positie blijft. Als er een ontsteking van de pees optreedt aan de buitenkant van de enkel, is dit meestal te wijten aan een geleidelijk proces met langdurige overbelasting (onjuist schoeisel of overmatige sportbelasting). Sinds de pezen aan de buitenkant enkel worden beïnvloed, de pijn en zwelling zal daar ook optreden.

In de meeste gevallen ervaren patiënten ook pijn wanneer de voet naar de buitenkant of binnenkant van de enkel wordt opgetild, zoals de pezen zijn uitgerekt of gecomprimeerd. Een varus-verkeerde positie van de hiel kan ook de oorzaak zijn van een ontsteking van de pees aan de buitenkant van de enkel. In dit geval wordt de hiel naar buiten gebogen, waardoor de pezen en het gewricht over een langere periode veranderen, wat kan leiden tot tendinitis.

De pees van de posterieure tibialis-spier is meestal verantwoordelijk voor tendinitis van de binnenste enkel. Deze pees loopt achter de binnenste malleolus naar de onderkant van de voet en is verantwoordelijk voor de welving van de voet. Daarom kan er ook pijn aan de onderkant van de voet ontstaan.

Ook hier wordt peesontsteking meestal veroorzaakt door overbelasting (bijv te zwaar). Als de ontsteking van de pees gepaard gaat met degeneratie en verandering, kan na langere tijd een zogenaamde platvoet ontstaan, omdat de pees van de M. tibialis posterior zijn functie niet meer kan vervullen. Vroegtijdige therapie is daarom erg belangrijk.

Zo moet de vorming van een platvoet worden tegengegaan door het dragen van inlegzolen. Als de pijn en zwelling boven de enkel optreden, wordt alleen het bovenste deel van de pees aangetast. Afhankelijk van of de pijn wordt beschreven aan de binnen- of buitenzijde van de enkel, worden de pezen van de respectievelijke spieren aangetast.

Als de bovenste externe enkel is aangetast, zijn de pezen die van de peroneale longus of brevis-spier. Deze pezen kunnen gemakkelijk ontstoken raken als ze overbelast of verdraaid raken. Aan de binnenkant van de enkel wordt meestal de pees van de posterieure tibialis-spier aangetast, die zich uitstrekt van boven de enkel verder naar beneden tot aan de onderkant van de voet.

Omdat de peesontsteking zelden geïsoleerd pijn boven de enkel veroorzaakt, is de pijn bijvoorbeeld ook onder de enkel voelbaar tijdens het lopen. Ook hier is het raadzaam om de voet te ontlasten zodat de aangedane pezen kunnen herstellen. Pijn en zwelling onder de enkel kunnen ook worden veroorzaakt door een peesontsteking aan de enkel.

Nogmaals, de oorzaak kan de pezen van de buitenste of binnenste onderlaag zijn been spieren. De pezen van de peroneus longus-spier en de peroneus brevis-spier lopen bijvoorbeeld achter en onder de buitenste enkel. Als beide of een van de twee pezen overbelast zijn, kunnen ze ontstoken raken en ongemak veroorzaken.

Aan de binnenkant, onder de enkel, lopen de pezen van de posterieure tibialis-spier en de lange flexor hallucis-spier en de lange flexor digitorum-spier langs de binnenkant van de enkel. Als deze pezen geblesseerd raken door zware belasting of buigen of draaien, kunnen ze ontstoken raken en bijbehorende klachten veroorzaken zoals pijn bij het afdalen van trappen. Zoals bij elke peesontsteking van de enkel, moet een rustfase worden uitgevoerd en mogelijk ontstekingsremmend pijnstillers zoals ibuprofen or diclofenac zou genomen moeten worden. Bij langdurige of terugkerende klachten dient een arts te worden geraadpleegd, aangezien het ook gaat om voetafwijkingen of andere verwondingen (bijvoorbeeld in het gewricht of zenuwen).