Midden-Oosten respiratoir syndroom coronavirus ("Midden-Oosten respiratoir syndroom coronavirus"; MERS coronavirus; MERS-CoV; ICD-10-GM: B34.2 Infectie veroorzaakt door coronavirussen van niet-gespecificeerde lokalisatie, ICD-10-GM B97.2: Coronavirussen als oorzaken van ziekten geclassificeerd in andere hoofdstukken) werd voor het eerst ontdekt bij patiënten op het Arabische schiereiland in april 2012.
De ziekte wordt veroorzaakt door de MERS coronavirus. Het virus behoort tot de familie Coronaviridae (geslacht: Betacoronavirus) virussen in de coronavirusfamilie SARS-CoV-1 coronavirus (SARS-geassocieerd coronavirus, SARS-CoV) en het momenteel ongebreidelde SARS-CoV-2 (synoniemen: nieuw coronavirus (2019-nCoV); 2019-nCoV (2019-nieuw coronavirus; coronavirus 2019-nCoV)).
Midden-Oosten respiratoir syndroom coronavirus (MERS-CoV) is een zoönotisch virus dat grotendeels wordt overgedragen door dromedarissen op mensen.
De ziekte behoort tot de groep van virale zoönosen (dierziekten).
Het pathogeenreservoir is dromedarissen (tussengastheer); primaire gastheerorganismen zijn waarschijnlijk vleermuizen.
Voorval: De infectie is tot dusverre afkomstig van het Arabische schiereiland (Saoedi-Arabië (in de meeste gevallen), de Verenigde Arabische Emiraten, Jordanië, Koeweit, Oman, Qatar en Jemen). Er zijn ook geïsoleerde geïmporteerde gevallen gemeld uit Egypte, Iran, Libanon, Turkije, Algerije, Tunesië, Maleisië, de Filippijnen, Zuid-Korea, China, en de Verenigde Staten. In Europa zijn individuele gevallen geïmporteerd in Frankrijk, Oostenrijk, Duitsland, Griekenland, Italië, Nederland en het Verenigd Koninkrijk.
De besmettelijkheid (besmettelijkheid of overdraagbaarheid van de ziekteverwekker) is laag. Volgens het Robert Koch Institute zijn er echter bij een ziekenhuisgerelateerde uitbraak in Zuid-Korea ook infecties afkomstig van het indexgeval tot drie achtereenvolgens besmette personen (infectieketen), waaronder het indexgeval als 1e generatie.
De overdracht van de ziekteverwekker (infectieroute) is waarschijnlijk aerogeen (via de lucht druppel infectie) in nauw contact met dromedarissen en door contact- of uitstrijkinfectie (fecaal-oraal: infecties waarbij pathogenen die in de ontlasting worden uitgescheiden (fecaal) worden ingenomen via de mond (oraal), bijv. door besmet drinken water en / of besmet voedsel).
Overdracht van mens op mens: alleen moeilijk over te brengen; in ziekenhuizen kan de ziekteverwekker in beperkte mate van persoon op persoon worden overgedragen. De incubatietijd (tijd van infectie tot het begin van de ziekte) is gewoonlijk minder dan een week (3-4 dagen); er zijn echter geïsoleerde gevallen van negen tot twaalf dagen waargenomen.
De duur van besmettelijkheid (besmettelijkheid) is nog niet bekend. Zeker is dat geïnfecteerde personen het virus kunnen verspreiden nadat de ziekte zich heeft verspreid.
Sinds 2012 zijn er meer dan 1,600 door laboratoriumonderzoek bevestigde gevallen van MERS gemeld.
Verloop en prognose: De ziekte begint meestal met griep-achtige symptomen zoals koorts, hoesten, sputum mogelijk ook kortademigheid (kortademigheid). Verder kunnen maagdarmklachten (vooral diarree) kan optreden (begeleidend symptoom). Als een complicatie, longontsteking kan optreden in het verdere verloop, wat kan veranderen in een acuut respiratory distress syndrome. In ernstige gevallen nier mislukking kan ook optreden. Bijzonder ernstige kuren zijn van invloed op immuungecompromitteerde patiënten (bijv. Na orgaan transplantatie tumorpatiënten) en patiënten met onderliggende ziekten zoals suikerziekte mellitus en chronisch long en nier De infectie kan ook asymptomatisch zijn, dwz zonder het optreden van symptomen. De letaliteit (sterfte ten opzichte van het totale aantal mensen met de ziekte) onder laboratoriumbevestigde gevallen is 37%.
Vaccinatie: Een beschermende vaccinatie tegen het MERS-coronavirus is nog niet beschikbaar.
In Duitsland is de ziekte meldingsplichtig volgens de Infectiebeschermingswet (IfSG).
