Anatomie kin
De kin (lat. Mentum) vormt het ondereinde van het menselijk gezicht en maakt dus deel uit van het ondervlak. De anatomische term voor de kinregio is Regio mentalis.
Het meest uitstekende punt van het voorste kinoppervlak wordt pogonion genoemd. De zogenaamde protuberantia mentalis van de onderkaak (mandibula) vertegenwoordigt de benige basis van de kin. Boven dit botuitsteeksel ligt een laag onderhuids vetweefsel van verschillende dikte, en daarboven de gezichtshuid.
De gevoelige zenuwtoevoer naar de kin wordt verzorgd door de nervus mentalis (oorspronkelijk uit de 5e hersenzenuw, de trigeminuszenuw). De arteriële bloed de toevoer naar de kin wordt verzekerd door de arteria mentalis vanuit de arteria alveolaris inferior (afkomstig van de arteria carotis externa). Als het onderste uiteinde van ons gezicht draagt de kin aanzienlijk bij aan de esthetiek van ons profiel en tegelijkertijd aan de symmetrie en gelijkmatigheid van het hele gezicht.
Zowel een terugwijkende kin (bijv. In de klinische beelden van mandibulaire retrognatie of onderontwikkeling van de onderkaak) en een zeer prominente kin (bijvoorbeeld in het geval van nageslacht of acromegalie) worden als minder esthetisch ervaren. Een kincorrectie is daarom een relatief veel voorkomende reden voor overleg met een plastisch chirurg. EEN onderkin, dat bestaat uit een eigen risico van vetweefsel of slappe huidplooien onder de kin, is ook een veel voorkomende reden voor chirurgische ingrepen aan de kinstreek.
