Wanneer men spreekt van pijn therapie, een betekent meestal allemaal medisch maatregelen die een vermindering van het pijngevoel veroorzaken. In het geval van chronisch pijn, is het niet ongebruikelijk om de term ook te gebruiken pijnbeheersing.
Wat is pijnbestrijding?
Wanneer men spreekt van pijn therapie, een betekent meestal allemaal medisch maatregelen die een vermindering van het pijngevoel veroorzaken. Afbeelding toont pijntherapie met magnetische stimulatie. Pijn is een signaal van het lichaam. Het vertelt ons dat iets in het lichaam niet goed functioneert en dwingt ons om het pijnlijke lichaamsdeel of orgaan te sparen, zodat het de kans krijgt om te regenereren en te genezen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen acuut en chronische pijn. Overeenkomstig, acute pijn wordt anders behandeld dan chronische pijn. Terwijl chronische pijn vereist een lange termijn therapie, acute pijn wordt als een noodgeval beschouwd en kan op korte termijn nodig zijn administratie van hoge doses medicatie. Naast medicamenteuze therapie zijn er tal van manieren om pijn te behandelen en te verlichten. Al deze vormen voor de verlichting van verschillende soorten pijn worden genoemd pijntherapie in de geneeskunde.
Functie, effect en doelen
Een van de meest effectieve onmiddellijke maatregelen voor veel soorten pijn is warmte therapie, dat is de toepassing van opwarming AIDS, bijvoorbeeld een hete water fles, warmtepleisters, kersenpit of speltkussens. Baden kunnen ook pijn verlichten en worden met succes gebruikt verloskunde, onder andere om het pijnlijke te verzachten contracties van de vrouw die baart. De warmte heeft een rustgevend effect en verlicht milde tot matige pijn in het betreffende gebied. Bovendien ontspant warmte en kan zo spanning in het bewegingsapparaat verlichten. In individuele gevallen kan lichaamsbeweging ook pijn verlichten. Fietsen bouwt bijvoorbeeld kraakbeen en kan helpen bij kniepijn. Bij pijn in het bewegingsapparaat is gericht trainen op maat van de pijn effectief gebleken; Met name spieropbouw ontlast het skelet en kan zo de pijn verlichten. Over het algemeen leidt lichaamsbeweging tot het vrijkomen van dopamine en andere neurotransmitters, die een stemmingsverhogend en dus pijnverlichtend effect hebben. Ook is geconstateerd dat de psychologische of psychosociale component een niet te onderschatten rol speelt bij de behandeling van pijn. Mensen die gelukkig zijn, voelen over het algemeen minder pijn. Geluk hormonen (endorfines) gedragen zich als die van het lichaam morfine en rustig lijden. Bovendien concentreert iemand zich op een gelukkig moment niet onnodig op zijn pijn. Om deze reden zijn ergotherapie vaak geïndiceerd, vooral bij chronische pijn. Zelfs het onderhouden van sociale contacten en het samen zijn met vrienden en familie kan pijn verlichten. In instellingen zoals verpleeghuizen en in palliatieve zorg, ergotherapie zoals zittende dans, discussiegroepen of soortgelijke zogenaamde activeringsmaatregelen worden niet in de laatste plaats om deze reden aangeboden. Als geen van de bovengenoemde methoden helpt, is de enige overgebleven optie om pijn met medicatie te behandelen. Omdat pijn van verschillende aard kan zijn, is het belangrijk om de oorzaak van de pijn te achterhalen (causale therapie) en, indien mogelijk, te elimineren, naast pijnverlichtende maatregelen. Een puur pijnstillende behandeling helpt meestal niet op de lange termijn. Bij medicamenteuze therapie wordt onderscheid gemaakt tussen lokale en systemische vormen van therapie. Dit betekent dat een medicijn lokaal kan worden aangebracht of dat de pijn in het lichaam kan worden verlicht, bijvoorbeeld door middel van een tablet of een injectie. We zijn allemaal bekend met "licht" pijnstillers, zoals ASS (acetylsalicylzuur), paracetamol or ibuprofen Deze middelen kunnen worden ingenomen als zelfmedicatie acute pijn aandoeningen, maar mag niet permanent worden ingenomen zonder medisch toezicht.
Bijwerkingen, risico's en gevaren
Ze hebben ook bijwerkingen en kunnen leiden afhankelijkheid bij langdurig gebruik. Bij sommige vormen van behandeling van chronische pijn gaan mensen nu ook over het toedienen van stemmingsverhogers aan de patiënt, omdat - simpel gezegd - de patiënt dan 'minder geeft' om de pijn, wat natuurlijk niet betekent dat de behandelaar dat niet doet. neem de pijn van zijn patiënt serieus. Tenslotte, morfine preparaten worden ook gebruikt, maar deze drugs worden alleen gebruikt voor ernstige pijnaandoeningen, zoals kanker therapie of gevorderde reumatische aandoeningen, aangezien deze verslavend kunnen zijn en in het ergste geval een levensverkortend effect kunnen hebben. Het voorschrijven van morfine voorbereidingen vallen onder de Narcotica Handelen. Nauwkeurige documentatie en gebruik onder medisch toezicht zijn daarom essentieel. In pijntherapieis de primaire regel dat wat goed is voor de patiënt en subjectieve verlichting geeft, is toegestaan. Er is geen patentgeneesmiddel voor de behandeling en eliminatie van pijn. De patiënt bepaalt welke maatregelen hem verlichting bieden en wat bijdraagt aan zijn welzijn.
