Ademhalingsfrequentie verwijst naar het aantal ademhalingen dat een levend wezen binnen een bepaalde tijd neemt. Het wordt meestal gemeten en gespecificeerd voor een periode van één minuut. Een volwassen mens haalt in één minuut ongeveer twaalf tot achttien keer adem. De juiste ademhalingsfrequentie is van cruciaal belang voor een optimale zuurstof verzadiging van de bloed.
Wat is de ademhalingsfrequentie?
Ademhalingsfrequentie verwijst naar het aantal ademhalingen dat een levend wezen binnen een bepaalde tijd neemt. Ademhalingsfrequentie geeft aan hoeveel ademhalingen er in een bepaalde tijdseenheid worden genomen. Meestal wordt de ademhalingsfrequentie gegeven in ademhalingen per minuut. De ademhalingsfrequentie is een van de vitale functies. Vooral op de intensive care in ziekenhuizen, zijn Grensverkeer wordt als belangrijk beschouwd. De ademhalingsfrequentie in rust, zoals de hart- tarief, varieert van persoon tot persoon en is afhankelijk van verschillende fysieke en psychologische factoren. Er zijn echter normale waarden waarbinnen de ademhalingsfrequenties variëren. Wat ademhaling snelheid wordt als normaal beschouwd, hangt af van de leeftijd van de persoon in kwestie: baby's ademen ongeveer 30-40 keer per minuut, kinderen ongeveer 15-25 keer en volwassenen ongeveer 12-18 keer.
Functie en taak
Een persoon zijn ademhaling tarief kan stijgen of kalmeren, afhankelijk van de situatie. Bijvoorbeeld, tijdens de slaap, a ademhaling een snelheid die iets onder normaal ligt, wordt ook als voldoende beschouwd. Het aanpassen van de ademhalingssnelheid is bijvoorbeeld nodig om meer toe te laten zuurstof Om de bloed tijdens periodes van lichamelijke inspanning. In de regel wordt de ademhalingssnelheid onbewust gecontroleerd in de hersenen De ademhalingssnelheid kan echter tot op zekere hoogte ook vrijwillig worden beïnvloed. Naast de ademhalingsfrequentie is de ademhalingsdiepte ook belangrijk voor iemands voorwaarde Als de ademhaling oppervlakkig is, onvoldoende zuurstof verzadiging kan optreden ondanks een normale frequentie. In de regel hangen ademhalingsfrequentie en diepte echter nauw samen en een verstoring van de ene parameter zou ook de andere beïnvloeden. Ademhalingssnelheid is cruciaal voor het reguleren van het zuurstofgehalte in de bloed en evenwicht Met carbon dioxide verzadiging. Tijdens lichamelijke inspanning neemt de zuurstofbehoefte van het lichaam toe. In dit geval is een verhoogde ademhaling eigenlijk gezond, omdat het de enige manier is om aan de toegenomen vraag naar zuurstof en carbon kooldioxide om uit te ademen. Zelfs bij verminderde luchtdruk, bijvoorbeeld wanneer wandelen op grote hoogte wordt de ademhalingsfrequentie automatisch door het lichaam aangepast. De frequentie neemt toe omdat een lagere luchtdruk ervoor zorgt dat er minder zuurstof door het lichaam kan worden opgenomen. Het opnemen van voldoende zuurstof door de ademhaling is cruciaal voor de toevoer van de organen in het lichaam. In het bijzonder vitale organen zoals de hersenen zijn afhankelijk van een continue toevoer van zuurstof en kunnen ernstige schade oplopen na slechts enkele minuten van onvoldoende toevoer.
Ziekten en kwalen
Veranderingen in de ademhalingsfrequentie kunnen ernstige gevolgen hebben voor de zuurstoftoevoer van het lichaam. Om deze reden moeten de ademhalingsfrequentie en de bijbehorende zuurstofverzadiging in het bloed nauwlettend worden gevolgd in de intensive care. Monitoren zuurstofverzadiging is vooral nodig wanneer de patiënt kunstmatig wordt beademd. Als de ademhalingsfrequentie te hoog is, wordt dit tachypneu genoemd. Bij volwassenen zou tachypneu optreden wanneer de ademhalingsfrequentie hoger is dan 20. Nauw verwant aan tachypneu is hyperventilatie Vaak komen beide samen voor. In hyperventilatie, te veel carbon kooldioxide wordt uitgeademd, waardoor de concentratie van de stof in het bloed om te laten vallen. Als de ademhalingsfrequentie extreem hoog is, kan het gebeuren dat voornamelijk de zogenaamde dode ruimte van het ademhalingssysteem wordt geventileerd. Deze ruimte is echter niet betrokken bij de uitwisseling van gassen tussen de longen en het bloed. Als gevolg hiervan is de zuurstof concentratie in het bloed druppels. De toestand van onvoldoende zuurstofverzadiging wordt hypoxie genoemd. Als hypoxie te lang aanhoudt, kan aanzienlijke weefselschade optreden. Een ander fenomeen dat vaak samen met tachypneu optreedt, is kortademigheid. Dit is het subjectieve gevoel van kortademigheid. Dit gevoel wordt veroorzaakt door een gebrek aan zuurstof dat optreedt ondanks een functionerend ademhalingssysteem. Aan de andere kant, als de ademhalingsfrequentie te laag is, wordt dit bradypnea genoemd. Dit verwijst naar een voorwaarde waarbij een volwassen persoon minder dan 10 ademhalingen per minuut neemt. Een zeer lage ademhalingsfrequentie veroorzaakt soortgelijke problemen als een te hoge snelheid: het bloed kan niet meer voldoende verrijkt worden met zuurstof. Als gevolg hiervan is het kooldioxide niveau stijgt omdat de CO2 niet meer voldoende kan worden uitgeademd. Als het CO2-gehalte in het bloed aanzienlijk wordt verhoogd, kan dit leiden tot bewusteloosheid. De toename van bradypneu is apneu. Dit verwijst naar het volledig stoppen van de ademhaling. In deze toestand is er ook een aanzienlijk gebrek aan zuurstof in het lichaam. Omdat zelfs de vitale organen, waaronder de hersenen, kan daardoor niet meer van zuurstof worden voorzien, kan de dood al na drie tot vijf minuten ademstilstand optreden. Een vorm van apneu is slaap apneu Patiënten met dit syndroom hebben ademhalingspauzes van enkele seconden tijdens de slaap. Echter, omdat het lichaam loslaat adrenaline tijdens het resulterende tekort aan zuurstof naar de hersenen, hapt de patiënt hoorbaar naar lucht na het stoppen met ademen. Hij of zij wordt echter niet wakker. De gevolgen van apneu kunnen zijn: verhoogde slaperigheid overdag of hartritmestoornissen.
