Duur | Oefeningen voor het Piriformis-syndroom

Duur

De duur van een piriformis syndroom hangt van veel factoren af. Vanwege de gelijkenis van symptomen bij schijfproblemen, de piriformis spier wordt soms laat herkend als de trigger voor de symptomen. Als het probleem al lang aanwezig is en mogelijk al een chronificatie heeft plaatsgevonden, kan dit het beloop van de ziekte verlengen.

Ooit het basisprobleem, namelijk de Piriformis Syndrome, is gediagnosticeerd en kan de eigenlijke therapie worden gestart pijn en ontstekingsremmende geneesmiddelen, evenals fysiotherapeutische maatregelen, is de individuele patiënt de belangrijkste factor. Dit betekent dat de patiënt mogelijk moet wennen aan nieuwe bewegingspatronen en zich moet onthouden van andere activiteiten. Het uitvoeren van fysiotherapeutische oefeningen is ook essentieel voor een goed en soepel genezingsproces.

In het ideale geval zouden de problemen aanzienlijk verbeterd of zelfs verdwenen moeten zijn na uiterlijk 4 weken. Omgekeerd is de duur van de Piriformis Syndrome kan ook worden verlengd als zenuwschade al aanwezig is of als de patiënt de therapie niet consequent en gedisciplineerd benadert. In sommige zeldzame gevallen kan een operatie nodig zijn, waardoor de duur van het syndroom verder kan worden verlengd.

Oorzaken

De piriformis spier is een peervormige spier die zich uitstrekt vanaf het onderste binnenoppervlak van de heiligbeen naar het binnenoppervlak van de dij bot en behoort tot de diepe groep heupspieren. Vanwege de anatomische nabijheid van de Ischiaszenuwveroorzaakt het vaak problemen op dit gebied. Om de symptomen van het Piriformis-syndroomis het belangrijk dat de getroffenen zelf actief worden.

Het Piriformis-syndroom kan verschillende oorzaken hebben. Vanwege de anatomische nabijheid van de spier tot het sacro-iliacale gewricht, kunnen problemen in dit gewricht ook de piriformis spier en problemen veroorzaken. Externe krachten (bijv. Een val) en verwondingen kunnen littekens in het weefsel veroorzaken en de problemen veroorzaken. Sportverwondingen en spierspanning dragen ook bij aan de ontwikkeling van het Piriformis-syndroom. Vanwege de nabijheid van de spier tot de Ischiaszenuw, patiënten ervaren al lichte veranderingen in de spier als gevolg van pijn wanneer het de heupzenuw samendrukt.