Silver Willow: toepassingen, behandelingen, gezondheidsvoordelen

De botanische naam van de zilver wilg is Salix alba en behoort tot het geslacht van wilgen (Salix). De naam komt van de zilverachtige glans van de bladeren. Naast het gebruik ervan in schoonheidsmiddelen en de industrie, de zilver wilg wordt ook gebruikt als medicinale plant, waar het kan worden gebruikt om verschillende aandoeningen te behandelen.

Voorkomen en teelt van de zilverwilg

De botanische naam van de zilver wilg is Salix alba en behoort tot het geslacht van wilgen (Salix). De naam komt van de zilverachtige glans van de bladbladeren. Afkomstig uit de wilgenfamilie (Salicaceae), kan de bladverliezende boom een ​​hoogte bereiken van 35 meter. Slechts in uitzonderlijke gevallen groeit de zilverwilg als struik. Op jonge leeftijd hebben de bomen een kegelvormige kroon, die echter met de jaren groeit. De diameter van de stam kan oplopen tot een meter. De bast is grijsachtig en heeft diepe groeven, terwijl de bast meestal donkergrijs van kleur is. De jonge takken van de zilverwilg zijn flexibel en kort behaard. Hun kleur is tussen geel en bruin. Bovendien wordt een dunne, zijdeachtige beharing gevonden aan de bovenzijde van de bladbladeren. De onderkant is dichter behaard. De soortnaam komt van de zilverachtige glans die uit de bladbladeren komt. De bloeitijd van de zilverwilg is tussen april en mei. Hun kleur varieert naargelang het geslacht, waarbij mannelijke bloemen gelig van kleur zijn en vrouwelijke bloemen tussen groen en gebroken wit. De katjes van de zilverwilg zijn cilindrisch en groeien tot zeven centimeter lang. Tussen juni en juli is de rijpingsperiode van de zaden. Lange, witte haren dienen als vlucht en verspreiding AIDS. De distributie Het gebied van de zilverwilg beslaat bijna heel Europa. Scandinavië is een uitzondering. De wilg komt ook voor in Noord-Afrika en Centraal-Azië. Het komt voor in bergachtige gebieden tot 850 meter. Zijn favoriete habitat is uiterwaarden zoals oeverbossen, beekjes en oeverstruiken. De geprefereerde grond van de zilverwilg is met tussenpozen overstroomd en kalkhoudend. Zand- en grindachtige kleigronden zijn mogelijk, maar ook matig zuur. Ongedierte dat de zilverwilg aantast, omvat galmijten.

Effect en toepassing

Vaak wordt de zilverwilg op maat gesneden als knotwilg. Vroeger gebruikten mensen de staven van de wilg om te weven. Klompen en prothesen zijn gemaakt van het witgrijze hout. Daarnaast zijn er ook cricketbats gemaakt van het materiaal in de handel te vinden. Het is zacht, flexibel en gemakkelijk te splitsen. Het wordt ook gebruikt in de papierindustrie en wordt in de winter vaak als brandhout verkocht. Daarnaast wordt de zilverwilg nu gebruikt op het gebied van schoonheidsmiddelen​ Hier vindt het toepassing bij het voorkomen van gele vlekken in blond of gechloreerd haar​ De boom bevat onder andere tannines, flavonoïden, glycosiden en salicylzuur​ Hierdoor worden delen van de zilverwilg ook in de geneeskunde gebruikt. Deze omvatten de bladeren, katjes en schors van de boom. In kruidengeneeskundezijn er verschillende toepassingsgebieden en toepassingsmogelijkheden. Zo wordt de zilverwilg intern of extern in baden gebruikt, als thee, spoeling of shampoo. Ook zitbaden en tincturen zijn mogelijk. Om wilgenbastthee te maken, wordt een volle theelepel van de schors over 250 milliliter gegoten koud water en verwarmd. Na vijf minuten kan de thee worden gezeefd en gedronken. Er mogen niet meer dan vijf kopjes thee per dag worden geconsumeerd. Voor interne spoelingen, een kleinere dosis moet worden gebruikt, terwijl sitz-baden worden verrijkt met dienovereenkomstig meer wilgenschors. Bovendien wilgenbast haar spoeling kan worden gedaan met een eetlepel gedroogde bladeren en een liter koken water​ Het mengsel wordt na afkoeling door een koffie filter en het afkooksel wordt tegen gebruikt roos en vettig haar​ Een andere mogelijke toepassing is de voorbereiding van huid tincturen​ Gemengd met een theelepel smeerwortel wortel, een theelepel tijm, een theelepel rozemarijn en ongeveer 250 milliliter alcohol, een eetlepel wilgenschors kan tot een tinctuur worden verwerkt en gebruikt worden na 14 dagen weken in de zon. Toepassingsgebieden zijn huid problemen van verschillende aard. Wilgenschors wordt zelfs in de diergeneeskunde gebruikt. Hier wordt het gebruikt voor wondbehandeling en bij paarden wordt het ook gebruikt tegen inwendige bloedingen en koliek.

Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.

Zilverwilg heeft een aantal positieve effecten op het menselijk lichaam en werd in de oudheid al gebruikt tegen spugen bloed​ Dioscorides kende de zilverwilg en raadde eelt en verharding aan huid​ Het zou ook helpen tegen oor- en oogaandoeningen. Hildegard von Bingen daarentegen was niet overtuigd van de effectiviteit van de zilverwilg. Het wordt nog steeds in de geneeskunde gebruikt. Het is diuretisch en zweetdrijvend en vermindert koorts​ Het is ook pijnstillend en anti-reumatisch. Het heeft een ontsmettingsmiddel en antibacterieel effect. Er wordt ook gezegd dat het een ontstekingsremmend effect heeft. Hierdoor kan zilverwilg worden gebruikt tegen verkoudheid en griep​ Bovendien wordt het aanbevolen voor hoofdpijn en kan permanent verminderen koorts​ Bij uitwendig gebruik helpt zilverwilg tegen spierpijn, artritis, ischias en jicht​ Baden kunnen helpen bij het verlichten van ongemak bij stijfheid gewrichten​ Aan de andere kant mag wilgenschors niet worden gebruikt tijdens zwangerschap​ Kinderen jonger dan 12 jaar mogen de thee ook niet gebruiken, omdat het effect op kinderen niet in detail is bestudeerd. Wilgenschors wordt in de regel goed verdragen. Het kan echter een wisselwerking hebben met andere medicijnen. Daarom moet voor gebruik een arts worden geraadpleegd. Bij chronische ziekten dient het gebruik ook met een arts te worden besproken. Interacties met de anticonceptiepil zijn niet bekend. Een van de weinige bekende bijwerkingen is bloed stollingsstoornissen.