Verloop van de ziekte
Het eerste contact met appel veroorzaakt meestal niet de typische allergische symptomen. Toch is een reactie van de immuunsysteem draait al op de achtergrond. Nadat de kleinste structuren van de appel door het slijmvlies zijn gedrongen in de bloedbaan en de immuunsysteem heeft ze ten onrechte als schadelijk erkend, worden reactief T-lymfocyten gevormd, die tot het wit behoren bloed cellen van de immuunsysteem.
Deze T-lymfocyten herkennen dan het volgende contact met appel, dat onmiddellijk en bliksemsnel het immuunsysteem activeert en de symptomen verschijnen. Naarmate de allergie voortschrijdt, zullen allergische reacties keer op keer optreden en kan geen verzwakking worden verwacht. Daarom is het erg belangrijk om deze triggers indien mogelijk te vermijden.
Mensen met een appelallergie kunnen in principe een allergie ontwikkelen voor alle appelrassen. Er is echter opgemerkt dat oude appelrassen beter worden verdragen door mensen met allergieën. Deze appelvariëteiten zijn onder meer Boskop, Gravensteiner en Berlepsch.
Zelfs van deze meer aanvaardbare variëteiten mag eerst slechts een klein stukje worden gegeten om te testen of er een reactie optreedt of niet. Het is ook belangrijk om de appels goed te wassen voordat je ze opeet, zodat er geen reactie op mogelijke pesticiden optreedt. Door te schillen worden al veel van de antigenen verwijderd, waardoor de appels nog beter verteerbaar worden.
Verwerkte appelproducten worden in de regel goed verdragen door mensen met een allergie. Dit omvat niet alleen appelsap, maar ook appelmoes of appeltaart. Door de schil te verwijderen en vooral door te verwarmen, worden de antigenen die verantwoordelijk zijn voor het activeren van de allergische reactie worden onwerkzaam gemaakt. Desalniettemin moet als voorzorgsmaatregel vooraf een kleine hoeveelheid sap worden getest om te zien of een reactie wordt geactiveerd.
Therapie
Acute therapie hangt af van de ernst van de allergische reactie. Over het algemeen moet de trigger van de allergie onmiddellijk worden verwijderd. De ernst van de allergische reactie kan worden beoordeeld door een kort gesprek en een oriënterend examen.
Een veneuze toegang is altijd nodig, omdat de medicijnen sneller werken via de ader Bij een milde reactie is het meestal voldoende om een antihistaminicum zoals dimetinden of clemastine in combinatie met een glucocorticoïde via de ader Als er ook problemen zijn ademhaling door het gezwollen slijmvlies zou het stresshormoon adrenaline in de spier worden geïnjecteerd en zou de patiënt zuurstof krijgen om te ademen.
Om de luchtwegen te openen kan ook een spray worden toegediend, die ook wordt gebruikt in bronchiale astma. In het geval van extreme reacties geassocieerd met anafylactische shock, zou men alle bovenstaande maatregelen nemen en bovendien vloeistof door de ader In dit geval constant Grensverkeer van de vitale parameters is belangrijk, als een anafylactische shock kan ook leiden tot cardiovasculair falen. De therapie is altijd gericht op het verbeteren van de klachten en het stabiliseren van de bloedsomloop. De allergie zelf kan nog niet volledig worden genezen, dus het vermijden van rauwe appels is in dit geval de meest effectieve preventieve maatregel om verdere allergische reacties te voorkomen.
