Bilharzia is bijzonder gevaarlijk: het wordt overgedragen door zuigende wormen, ook wel schistosomen (staartvinnen) genoemd; deze leven in stilstaande wateren in Azië, Afrika, Midden- en Zuid-Amerika en kunnen zelfs door kort contact worden overgedragen. Volgens schattingen van de WHO worden wereldwijd meer dan 200 miljoen mensen getroffen. Het Bernhard Nocht Instituut voor Tropische Geneeskunde in Hamburg legt dat uit schistosomiasis kan alleen voorkomen waar de tussengastheren van de ziekteverwekkers, dat zijn bepaalde zoetwaterslakken, worden gevonden. Mensen raken besmet aan de oevers van de binnenwateren, via de larven, die het kunnen binnendringen huid. Hier een huiduitslag optreedt.
Via de lymfatische en bloed systemen en de longen, de larven bereiken de lever, waar zij groeien in geslachtsrijpe wormen binnen ongeveer zes weken. Ze vestigen zich dan in de bloed schepen van het darmkanaal of de urinewegen, afhankelijk van het type ziekteverwekker, om hun te produceren eieren, die op hun beurt veroorzaken ontstekingbloedingen en weefselschade.
Ongeveer 20 tot 60 dagen na infectie, koorts, rillingen, hoofdpijn, hoesten, zwelling van de lever, milt en weefselvocht knooppunten kunnen voorkomen; gewoonlijk verdwijnen deze symptomen na enkele weken, maar de meest ernstige kuren zijn gemeld, met de dood tot gevolg. Na ongeveer zes maanden tot enkele jaren na infectie begint het chronische stadium.
Orgaanschade na worminfectie
Bij een kleine worminfectie zijn er meestal alleen milde symptomen. Bij massale worminfecties kunnen daarentegen orgaanspecifieke klachten optreden. Intestinale bilharzia kan zich uiten in vermoeidheid, gewichtsverlies, indigestie, pijn in de buiken bloederig slijm diarree.
Lever bilharzia is de meest ernstige vorm: zwelling van de lever en milt wordt gevolgd door bloed stasis met water vasthouden in de buik en zwelling van aders in de buik huid en slokdarm. Het barsten van de aderen leidt tot levensbedreigend bloedverlies.
Blaas bilharzia kan verschillende symptomen in de blaas en urinewegen veroorzaken, en in de late stadia is de urine vaak bloederig. De bekendste complicatie is blaaskanker De diagnose wordt gesteld met behulp van gespecialiseerde laboratoria. Bij vroege behandeling met medicatie, schistosomiasis geneest goed.
Rondwormen komen veel voor
In de tropen en warme streken van Europa leven de 15 tot 40 centimeter lange, witte rondwormen: de eieren van deze parasiet worden aangetroffen in de ontlasting, in rioolslib of zelfs op bemeste groenten. Ze komen met voedsel het lichaam binnen. Ze vestigen zich in de dunne darm, hun maden doorboren de darmwand en gaan de hart- met de bloedbaan, dan de longen.
Besmetting met spoelwormen is een van de meest voorkomende darmworminfecties - de wereld Gezondheid De organisatie schat dat ongeveer een kwart van de wereldbevolking wordt getroffen. Er zijn allergische reacties en bronchitis wanneer wormmaden door de longen gaan.
Klachten in de darmen komen alleen voor als de besmetting ernstig is: koliek, misselijkheid, ondervoeding en bloedarmoede In zeldzame gevallen leidt een rondwormcluster tot kleine darmobstructie. Eieren uitgescheiden in de ontlasting blijven maandenlang in staat zich te ontwikkelen als de omstandigheden gunstig zijn. Er is echter geen directe overdracht van persoon op persoon. De eieren kunnen ongeveer twee maanden na infectie in de ontlasting worden gedetecteerd.
Besmetting met rondwormen wordt behandeld mebendazol, een medicijn dat effectief is tegen een verscheidenheid aan wormsoorten. Mebendazole doodt de wormen, met een behandeling die drie dagen duurt.
